ως απρόσμενες γνωριμίες…
Οι φίλοι μου περπατάνε στις πλατείες, κάθονται στα παγκάκια.
Αγοράζουν ποπ κορν από τον διανομέα, τρώνε παγωτό από τον πλανόδιο. Αγοράζουν
φακέλους από το βιβλιοπωλείο, παγωτό από το κατάστημα, γλυκά από το ζαχαροπλαστείο.
Δε χρειάστηκε να προετοιμάσω τις καταστάσεις, να σκεφτώ πώς θα τους προσεγγίσω; πάντοτε οι φιλίες οι καλύτερες ήταν οι απροσδόκητες και εκείνες στις οποίες δεν είχα προετοιμαστεί ποτέ.
Ήταν οι τυχαίες, οι απροσδόκητες, οι απροετοίμαστες. Οι φίλοι μου αγοράζουν εφημερίδες στο περίπτερο; κάποιο από αυτούς σταυρόλεξα, άλλοι τσίχλες και σοκολάτες. Κάποιοι άλλοι γυρνούσαν από το μπάνιο με το νερό να στάζει από τα μαλλιά τους.
Κάποιοι διάβαζαν ένα βιβλίο, περιμένοντας το λεωφορείο. Δε χρειάστηκε να ντυθώ και να πάω σε ένα πολυτελές ρεστοράν για να τους γνωρίσω; τους συνάντησε φορώντας τις αρβύλες μου σε μία στάση λεωφορείου, σε μία παρέα ως αρχικούς αγνώστους. Δεν έβαλα τα καλά μου, δεν ήμουν στα «χάι» μου όταν τους συστήθηκα, με είδαν και στις μαύρες μου. Με είδαν και στα χάλια μου και γεννήθηκε η σχέση μας τη στιγμή εκείνη που συζητούσαμε τα δικά μας. Όταν άγγιζαν το χέρι μου, αλλά αγκάλιαζαν την καρδιά μου.
Τους γνώρισα τυχαία, δεν ήθελα να τους ανοιχτώ, τους θεωρούσα αγνώστους. Και οι άγνωστοι μπορούν να γίνουν γνωστοί εύκολα όμως. Και μπορεί οι άγνωστοι να σε καταλάβουν περισσότερο από το γνωστό που θα σπεύσει να σε κατακρίνει. Οι καλύτεροι φίλοι μου ήρθαν από το πουθενά, δε χρειάστηκε να τους ψάξω. Ήρθαν ως απρόσμενες γνωριμίες…
Δε χρειάστηκε να προετοιμάσω τις καταστάσεις, να σκεφτώ πώς θα τους προσεγγίσω; πάντοτε οι φιλίες οι καλύτερες ήταν οι απροσδόκητες και εκείνες στις οποίες δεν είχα προετοιμαστεί ποτέ.
Ήταν οι τυχαίες, οι απροσδόκητες, οι απροετοίμαστες. Οι φίλοι μου αγοράζουν εφημερίδες στο περίπτερο; κάποιο από αυτούς σταυρόλεξα, άλλοι τσίχλες και σοκολάτες. Κάποιοι άλλοι γυρνούσαν από το μπάνιο με το νερό να στάζει από τα μαλλιά τους.
Κάποιοι διάβαζαν ένα βιβλίο, περιμένοντας το λεωφορείο. Δε χρειάστηκε να ντυθώ και να πάω σε ένα πολυτελές ρεστοράν για να τους γνωρίσω; τους συνάντησε φορώντας τις αρβύλες μου σε μία στάση λεωφορείου, σε μία παρέα ως αρχικούς αγνώστους. Δεν έβαλα τα καλά μου, δεν ήμουν στα «χάι» μου όταν τους συστήθηκα, με είδαν και στις μαύρες μου. Με είδαν και στα χάλια μου και γεννήθηκε η σχέση μας τη στιγμή εκείνη που συζητούσαμε τα δικά μας. Όταν άγγιζαν το χέρι μου, αλλά αγκάλιαζαν την καρδιά μου.
Τους γνώρισα τυχαία, δεν ήθελα να τους ανοιχτώ, τους θεωρούσα αγνώστους. Και οι άγνωστοι μπορούν να γίνουν γνωστοί εύκολα όμως. Και μπορεί οι άγνωστοι να σε καταλάβουν περισσότερο από το γνωστό που θα σπεύσει να σε κατακρίνει. Οι καλύτεροι φίλοι μου ήρθαν από το πουθενά, δε χρειάστηκε να τους ψάξω. Ήρθαν ως απρόσμενες γνωριμίες…
Μαρία Σκαμπαρδώνη
healingeffect
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.