Δεν μπορείς να τον ελέγξεις!
Αχ! Έρωτας!
Φυσικά και δεν είναι το μικρό στρουμπουλό φτερωτό αγοράκι με το τόξο… όσο κι αν τον έχουμε ταυτίσει μ’ αυτό!
Έρωτας είναι, ένα αδιανόητα δυνατό συναίσθημα, με εξωπραγματικές και μαγικές ικανότητες, καθώς μπορεί να σε κάνει να «πετάς» στα σύννεφα χωρίς να σε νοιάζει κανείς και τίποτα!
Σε βαράει κατακούτελα κι αυτόματα γίνεσαι: τυφλός, κουφός, και παρανοϊκός!
Δεν υπάρχει καμία απολύτως λογική όταν σου χτυπήσει την πόρτα ο έρωτας, έρχεται απρόσκλητος και εισβάλλει στην καρδιά τρελαίνοντας το μυαλό σου, χωρίς να περιμένει υποδοχές και εγκρίσεις!
Και σαν σε «χτυπήσει», παρανοείς, και τα βλέπεις όλα φανταστικά και όμορφα, χωρίς καμιά ατέλεια πάνω στον εκλεκτό της καρδιάς σου, δεν ακούς τι λένε οι γύρω σου και το μόνο που σε νοιάζει είναι «μια στιγμή ακόμη μαζί του», έστω κι αν είστε μέρα νύχτα μαζί!
Ναι! αυτό είναι ο έρωτας!
Η στρατιά από τις πεταλούδες που στήνουν τρελό χορό στο στομάχι σου, κάθε που τον βλέπεις να σε πλησιάζει…
Εκείνο το «γραφικά χαζό χαμόγελο» που ζωγραφίζεται στο πρόσωπό σου κάθε που τον βλέπεις ή ακόμη κι όταν μιλάς γι’ αυτόν! (που μένει θαρρείς για ώρες βαλσαμωμένο!)
Είναι ο κόμπος που σφίγγει την καρδιά σου, χωρίς να ξέρεις το γιατί…
Η μόνιμα κολλημένη σκέψη σου στο ίδιο πρόσωπο …τα όνειρα που «βλέπεις» με τα μάτια ανοιχτά!
Έρωτας είναι, να τον κοιτάζεις στα μάτια και να βυθίζεσαι μέσα τους, να τον φιλάς και να λιώνεις, και να νιώθεις ότι αυτή η στιγμή δεν θα τελειώσει ποτέ, κι ότι αυτό το υπέροχο όνειρο που σε σαγηνεύει και σε παρασύρει, θα κρατήσει μια ζωή…
Έρωτας είναι, να καταργείς όλες τις άμυνές σου και ν’ αφήνεσαι να σε παρασύρει η δίνη του κι ας πνιγείς!
Έρωτας είναι, να μη φοβάσαι να δείξεις την αδυναμία σου και την ανημποριά να του πεις όχι…
Έρωτας είναι, ν’ αραδιάσεις τα «θέλω σου» στα πόδια του και να μη σε νοιάζει κι αν τα ποδοπατήσει…
Έρωτας είναι, η τρέλα που σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι στον παράδεισο και στην κόλαση την επόμενη στιγμή!
Είναι το τρέμουλο στα γόνατά σου, το σκίρτημα στην καρδιά σου, το αγκάθι της ζήλιας που σε τσιμπάει, τα μουσκεμένα απ’ τα δάκρυα μαξιλάρια μετά από καυγά, η μυρωδιά απ’ τα ιδρωμένα κορμιά που παραδίνονται σε μια μάχη χωρίς νικητές και νικημένους αποτυπωμένη στα σεντόνια…
Αυτό σου κάνει ο έρωτας!
Σου δίνει «φτερά» και την αίσθηση πως μπορείς να κάνεις κάθε τρέλα και να προσπεράσεις κάθε εμπόδιο ΜΟΝΟ για να είσαι μαζί του!
Άλλο, αν πολλές φορές, η αίσθηση είναι απλά παρ-αίσθηση ή και ψευδ-αίσθηση!
Δε το καταλαβαίνεις κι αν το καταλάβεις, απλά δε σε νοιάζει!
Γιατί αυτό είναι ο έρωτας!
Το πιο Ασυμβίβαστο κι Ασυγκράτητο συναίσθημα που όταν σε κυριεύσει σε παρασύρει σαν ποτάμι ορμητικό!
Διεκδικεί τη κάθε ανάσα σου και την έχει!
Υπάρχει, στη κάθε σκέψη σου, στη κάθε επιθυμία, στο κάθε όνειρό σου…
Είναι ΕΓΩιστής! Δεν αντέχει να μοιράζεται, και δεν ανέχεται τη μετριότητα σε καμιά στιγμή του!
Κι όταν ζηλέψει, γίνεται λεπίδα που κόβει βαθιά…
Κι αλήθεια πόσο πληγώνει όταν δεν είναι αμοιβαίος ή δε βρει ανταπόκριση!
Πόσο πολύ πονάει, όταν μείνει ανεκπλήρωτος και καταντήσει απωθημένο…
Έρωτας! Πολλά τα «πρόσωπά του». Ίδια τα χαρακτηριστικά του!
Χρώμα του, το κόκκινο! το πιο βαθύ!
Μυρωδιά του, το άρωμα του πάθους, που ρούφηξες και καταγράφηκε μέσα σου για πάντα…ή εκείνη η σκοτεινή σκιά στον τοίχο που αποκτάει πάντα τη μορφή που ποτέ δεν αγκάλιασες, παρά μόνο στα όνειρά σου…!
Κι όμως υπάρχουν κι άνθρωποι που δεν ευλογήθηκαν να νιώσουν την τρέλα του! και που ονομάζουν «έρωτα» οτιδήποτε τους τραβήξει την προσοχή ή τους ενθουσιάσει…
Μα, αν δε καβατζώσεις το πιο ροζ συννεφάκι και δε σουλατσάρεις στους αιθέρες χωρίς να σε νοιάζει κανείς και τίποτα, παρά μόνον αυτός, για ποιόν έρωτα μιλάς;
Αν δε κόβονται τα πόδια σου μόνο που τον βλέπεις…
Αν δε τρελαίνεσαι μόνο που τον σκέφτεσαι…
Αν μπορείς κι ελέγχεις τον εαυτό σου…
Αν μπορείς και σκέφτεσαι λογικά…
Άστο! Μη το βαφτίζεις έρωτα…Δεν είναι!
Ο έρωτας δεν έρχεται κατά παραγγελία!
Σου συμβαίνει εκεί που δεν τον περιμένεις και καταρρίπτει όλα σου τα «στάνταρ».
Όταν σου συμβεί, δεν σε αναγνωρίζεις! Κουμάντο κάνει μόνο αυτός!
Δεν μπορείς να τον αναζητήσεις!
Δεν μπορείς να τον ελέγξεις!
Δεν μπορείς να τον βάλεις σε καλούπια!
Αν μπορέσεις, τότε δεν είναι έρωτας, είναι ο πολύ «μακρινός του συγγενής» ο Συμβιβασμός!
Φυσικά και δεν είναι το μικρό στρουμπουλό φτερωτό αγοράκι με το τόξο… όσο κι αν τον έχουμε ταυτίσει μ’ αυτό!
Έρωτας είναι, ένα αδιανόητα δυνατό συναίσθημα, με εξωπραγματικές και μαγικές ικανότητες, καθώς μπορεί να σε κάνει να «πετάς» στα σύννεφα χωρίς να σε νοιάζει κανείς και τίποτα!
Σε βαράει κατακούτελα κι αυτόματα γίνεσαι: τυφλός, κουφός, και παρανοϊκός!
Δεν υπάρχει καμία απολύτως λογική όταν σου χτυπήσει την πόρτα ο έρωτας, έρχεται απρόσκλητος και εισβάλλει στην καρδιά τρελαίνοντας το μυαλό σου, χωρίς να περιμένει υποδοχές και εγκρίσεις!
Και σαν σε «χτυπήσει», παρανοείς, και τα βλέπεις όλα φανταστικά και όμορφα, χωρίς καμιά ατέλεια πάνω στον εκλεκτό της καρδιάς σου, δεν ακούς τι λένε οι γύρω σου και το μόνο που σε νοιάζει είναι «μια στιγμή ακόμη μαζί του», έστω κι αν είστε μέρα νύχτα μαζί!
Ναι! αυτό είναι ο έρωτας!
Η στρατιά από τις πεταλούδες που στήνουν τρελό χορό στο στομάχι σου, κάθε που τον βλέπεις να σε πλησιάζει…
Εκείνο το «γραφικά χαζό χαμόγελο» που ζωγραφίζεται στο πρόσωπό σου κάθε που τον βλέπεις ή ακόμη κι όταν μιλάς γι’ αυτόν! (που μένει θαρρείς για ώρες βαλσαμωμένο!)
Είναι ο κόμπος που σφίγγει την καρδιά σου, χωρίς να ξέρεις το γιατί…
Η μόνιμα κολλημένη σκέψη σου στο ίδιο πρόσωπο …τα όνειρα που «βλέπεις» με τα μάτια ανοιχτά!
Έρωτας είναι, να τον κοιτάζεις στα μάτια και να βυθίζεσαι μέσα τους, να τον φιλάς και να λιώνεις, και να νιώθεις ότι αυτή η στιγμή δεν θα τελειώσει ποτέ, κι ότι αυτό το υπέροχο όνειρο που σε σαγηνεύει και σε παρασύρει, θα κρατήσει μια ζωή…
Έρωτας είναι, να καταργείς όλες τις άμυνές σου και ν’ αφήνεσαι να σε παρασύρει η δίνη του κι ας πνιγείς!
Έρωτας είναι, να μη φοβάσαι να δείξεις την αδυναμία σου και την ανημποριά να του πεις όχι…
Έρωτας είναι, ν’ αραδιάσεις τα «θέλω σου» στα πόδια του και να μη σε νοιάζει κι αν τα ποδοπατήσει…
Έρωτας είναι, η τρέλα που σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι στον παράδεισο και στην κόλαση την επόμενη στιγμή!
Είναι το τρέμουλο στα γόνατά σου, το σκίρτημα στην καρδιά σου, το αγκάθι της ζήλιας που σε τσιμπάει, τα μουσκεμένα απ’ τα δάκρυα μαξιλάρια μετά από καυγά, η μυρωδιά απ’ τα ιδρωμένα κορμιά που παραδίνονται σε μια μάχη χωρίς νικητές και νικημένους αποτυπωμένη στα σεντόνια…
Αυτό σου κάνει ο έρωτας!
Σου δίνει «φτερά» και την αίσθηση πως μπορείς να κάνεις κάθε τρέλα και να προσπεράσεις κάθε εμπόδιο ΜΟΝΟ για να είσαι μαζί του!
Άλλο, αν πολλές φορές, η αίσθηση είναι απλά παρ-αίσθηση ή και ψευδ-αίσθηση!
Δε το καταλαβαίνεις κι αν το καταλάβεις, απλά δε σε νοιάζει!
Γιατί αυτό είναι ο έρωτας!
Το πιο Ασυμβίβαστο κι Ασυγκράτητο συναίσθημα που όταν σε κυριεύσει σε παρασύρει σαν ποτάμι ορμητικό!
Διεκδικεί τη κάθε ανάσα σου και την έχει!
Υπάρχει, στη κάθε σκέψη σου, στη κάθε επιθυμία, στο κάθε όνειρό σου…
Είναι ΕΓΩιστής! Δεν αντέχει να μοιράζεται, και δεν ανέχεται τη μετριότητα σε καμιά στιγμή του!
Κι όταν ζηλέψει, γίνεται λεπίδα που κόβει βαθιά…
Κι αλήθεια πόσο πληγώνει όταν δεν είναι αμοιβαίος ή δε βρει ανταπόκριση!
Πόσο πολύ πονάει, όταν μείνει ανεκπλήρωτος και καταντήσει απωθημένο…
Έρωτας! Πολλά τα «πρόσωπά του». Ίδια τα χαρακτηριστικά του!
Χρώμα του, το κόκκινο! το πιο βαθύ!
Μυρωδιά του, το άρωμα του πάθους, που ρούφηξες και καταγράφηκε μέσα σου για πάντα…ή εκείνη η σκοτεινή σκιά στον τοίχο που αποκτάει πάντα τη μορφή που ποτέ δεν αγκάλιασες, παρά μόνο στα όνειρά σου…!
Κι όμως υπάρχουν κι άνθρωποι που δεν ευλογήθηκαν να νιώσουν την τρέλα του! και που ονομάζουν «έρωτα» οτιδήποτε τους τραβήξει την προσοχή ή τους ενθουσιάσει…
Μα, αν δε καβατζώσεις το πιο ροζ συννεφάκι και δε σουλατσάρεις στους αιθέρες χωρίς να σε νοιάζει κανείς και τίποτα, παρά μόνον αυτός, για ποιόν έρωτα μιλάς;
Αν δε κόβονται τα πόδια σου μόνο που τον βλέπεις…
Αν δε τρελαίνεσαι μόνο που τον σκέφτεσαι…
Αν μπορείς κι ελέγχεις τον εαυτό σου…
Αν μπορείς και σκέφτεσαι λογικά…
Άστο! Μη το βαφτίζεις έρωτα…Δεν είναι!
Ο έρωτας δεν έρχεται κατά παραγγελία!
Σου συμβαίνει εκεί που δεν τον περιμένεις και καταρρίπτει όλα σου τα «στάνταρ».
Όταν σου συμβεί, δεν σε αναγνωρίζεις! Κουμάντο κάνει μόνο αυτός!
Δεν μπορείς να τον αναζητήσεις!
Δεν μπορείς να τον ελέγξεις!
Δεν μπορείς να τον βάλεις σε καλούπια!
Αν μπορέσεις, τότε δεν είναι έρωτας, είναι ο πολύ «μακρινός του συγγενής» ο Συμβιβασμός!
Χριστίνα Ζαμπούνη
anapnoes
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.