Δεν έχεις ιδέα! Άντε γιατί πήξαμε στους μάγκες…
Δύσκολες οι μέρες που ζούμε. Παράξενες, που ζητάνε υπακοή, υπομονή, επιμονή..
Μας έχουν αγριέψει όλους. Έχει μπει αυτό το “ο θάνατός σου, η ζωή μου” στην εξίσωση και το μάτι γυαλίζει, η γλώσσα δεν βουτιέται στο μυαλό και οι επιθέσεις είναι τουλάχιστον άκομψες. Ειδικά αυτές με στόχο τους μεγαλύτερους ανθρώπους.
Βλέπεις φίλε μου, δεν είναι «γριά», δεν είναι «γέρος». Δεν είναι πακέτο, δεν είναι ηλίθιος, δεν είναι ζαβός. Ναι, έχει άγνοια κινδύνου.
Έχει την ίδια άγνοια κινδύνου που είχε όταν πήγαινε στη λαϊκή και τα έπαιρνε όλα λειψά για να σου πάρει και για το δικό σου σπίτι!
Έχει την ίδια άγνοια κινδύνου που είχε όταν δούλευε σαν σκυλί για να μην σου λείψει τίποτα τσακίζοντας το σώμα και τις αντοχές του!
Έχει την ίδια άγνοια κινδύνου που είχε όταν ερχόταν με πέντε συγκοινωνίες, ό,τι καιρό και να είχε, να σου προσέξει τα παιδιά! Να στα φροντίσει με ιώσεις, με δυσκολίες, με «όλα τα καλά».
Την ίδια άγνοια κινδύνου που χρόνια τώρα έχει και βγαίνει έξω μόνος, και φροντίζει τον εαυτό του μόνος, κι έχει κάνει παρέες στο ΚΑΠΗ και στην πλατεία, γιατί εσύ πάντα δουλεύεις και δεν προλαβαίνεις.
Δεν είναι «γέρος» και «γριά», δεν είναι όλα τα κοσμητικά που του έχεις φορέσει! Είναι ο πατέρας σου, η μάνα σου, ο παππούς σου, η γιαγιά σου, ο συγγενής σου, ο γείτονας!
Γι’ αυτό, όσο δίκιο κι αν έχεις που φωνάζεις για το καλό του, βούτα τη γλώσσα στο μυαλό. Εσύ κι εγώ τους υποχρεώσαμε για την επιβίωση στην άγνοια κινδύνου και τώρα τους ζητάμε προσαρμοστικότητα, αντίληψη, αλλαγή, με άμεση εφαρμογή. Σαν να πατάμε κουμπάκια.
Ε, μάθε εσύ, που έχεις τόσο υποτιμητικά λυσσάξει με το «γριές και γέροι» και «για εσάς μένουμε εμείς μέσα», να κλείνεις λίγο το στόμα σου. Ναι, πρέπει να μείνουν μέσα. Ναι, κάποιοι δεν το έχουν καταλάβει. Ναι, πες το 5.000 φορές. Μέχρι να καταλάβουν.
Όσες χρειάστηκε να σου πουν κι εσένα να μην κάνεις κάθε μ@λ@κία που έκανες και ήρθαν να σε ξεμπλέξουν, να σε φροντίσουν και να σε κανακέψουν! Δεν είναι «ο γέρος κι η γριά». Είναι κάποιου μάνα και πατέρας. Δεν είναι το πακέτο που σε βαραίνει, ανόητε!
Κι αν δεν τους έχεις χάσει, δεν ξέρεις τι αξία έχουν αυτές οι λέξεις! Δεν έχεις ιδέα! Άντε γιατί πήξαμε στους μάγκες…
ΥΓ. Μια σοφή παροιμία λέει, εκεί που είσαι ήμουνα, κι εδώ που είμαι θα ρθεις..
Μας έχουν αγριέψει όλους. Έχει μπει αυτό το “ο θάνατός σου, η ζωή μου” στην εξίσωση και το μάτι γυαλίζει, η γλώσσα δεν βουτιέται στο μυαλό και οι επιθέσεις είναι τουλάχιστον άκομψες. Ειδικά αυτές με στόχο τους μεγαλύτερους ανθρώπους.
Βλέπεις φίλε μου, δεν είναι «γριά», δεν είναι «γέρος». Δεν είναι πακέτο, δεν είναι ηλίθιος, δεν είναι ζαβός. Ναι, έχει άγνοια κινδύνου.
Έχει την ίδια άγνοια κινδύνου που είχε όταν πήγαινε στη λαϊκή και τα έπαιρνε όλα λειψά για να σου πάρει και για το δικό σου σπίτι!
Έχει την ίδια άγνοια κινδύνου που είχε όταν δούλευε σαν σκυλί για να μην σου λείψει τίποτα τσακίζοντας το σώμα και τις αντοχές του!
Έχει την ίδια άγνοια κινδύνου που είχε όταν ερχόταν με πέντε συγκοινωνίες, ό,τι καιρό και να είχε, να σου προσέξει τα παιδιά! Να στα φροντίσει με ιώσεις, με δυσκολίες, με «όλα τα καλά».
Την ίδια άγνοια κινδύνου που χρόνια τώρα έχει και βγαίνει έξω μόνος, και φροντίζει τον εαυτό του μόνος, κι έχει κάνει παρέες στο ΚΑΠΗ και στην πλατεία, γιατί εσύ πάντα δουλεύεις και δεν προλαβαίνεις.
Δεν είναι «γέρος» και «γριά», δεν είναι όλα τα κοσμητικά που του έχεις φορέσει! Είναι ο πατέρας σου, η μάνα σου, ο παππούς σου, η γιαγιά σου, ο συγγενής σου, ο γείτονας!
Γι’ αυτό, όσο δίκιο κι αν έχεις που φωνάζεις για το καλό του, βούτα τη γλώσσα στο μυαλό. Εσύ κι εγώ τους υποχρεώσαμε για την επιβίωση στην άγνοια κινδύνου και τώρα τους ζητάμε προσαρμοστικότητα, αντίληψη, αλλαγή, με άμεση εφαρμογή. Σαν να πατάμε κουμπάκια.
Ε, μάθε εσύ, που έχεις τόσο υποτιμητικά λυσσάξει με το «γριές και γέροι» και «για εσάς μένουμε εμείς μέσα», να κλείνεις λίγο το στόμα σου. Ναι, πρέπει να μείνουν μέσα. Ναι, κάποιοι δεν το έχουν καταλάβει. Ναι, πες το 5.000 φορές. Μέχρι να καταλάβουν.
Όσες χρειάστηκε να σου πουν κι εσένα να μην κάνεις κάθε μ@λ@κία που έκανες και ήρθαν να σε ξεμπλέξουν, να σε φροντίσουν και να σε κανακέψουν! Δεν είναι «ο γέρος κι η γριά». Είναι κάποιου μάνα και πατέρας. Δεν είναι το πακέτο που σε βαραίνει, ανόητε!
Κι αν δεν τους έχεις χάσει, δεν ξέρεις τι αξία έχουν αυτές οι λέξεις! Δεν έχεις ιδέα! Άντε γιατί πήξαμε στους μάγκες…
ΥΓ. Μια σοφή παροιμία λέει, εκεί που είσαι ήμουνα, κι εδώ που είμαι θα ρθεις..
Σοφία Παπαηλιάδου
loveletters
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.