Ειλικρινά δε θες να ξέρεις...
Κι έρχεται μια στιγμή που νιώθεις απλά ντροπή. Ντροπή και αηδία. Και κάπου εκεί, κλείνεις την τηλεόραση. Μη σου πω τη σπας κιόλας. Γιατί απλούστατα δεν έχει τίποτα πια να σου προσφέρει πέρα από αηδίες. Αηδίες και σιχάματα...
Όχι φίλε, δεν είμαι Ελληναράς με αυτή την κακή έννοια του όρου που έχει επικρατήσει. Δε θα έβγαινα με περικεφαλαίες στο δρόμο να διαδηλώσω για τη Μακεδονία, αλλά δε θα κατηγορήσω κι αυτόν που το κάνει. Έτσι το νιώθει και μπράβο του που το τολμά.
Αλλά κάτι σιχάματα που ορέγονται απλά την τηλεθέαση και τα πέντε λεπτά δημοσιότητας που αναλογούν στην άχρηστη ύπαρξή τους, με βγάζουν κυριολεκτικά από τα ρούχα μου.
Είδα τη φορεσιά του Γιδά να γίνεται στολή αποκριάτικη. Είδα ένα ανθρωπάριο να προσβάλλει και να χαζογελά με τις αηδίες που πετούσε το στόμα του. Γελούσε μόνο του. Είδα κόσμο να χαζογελά κι άλλον να παγώνει ενώ όμως χειροκροτούσε. Και αηδίασα...
Κρίμα...
Όσες χιλιάδες κόσμος κι αν μαζευτεί κρατώντας σημαίες, όσο αφήνουμε τέτοια νούμερα να λένε όποια ηλιθιότητα τούς κατεβαίνει στο κεφάλι, προσβάλλοντας ό,τι πιστεύει και δεν πιστεύει κανείς, τότε είμαστε χαμένοι από χέρι.
Υπάρχουν άνθρωποι κορίτσι μου που σέβονται ακόμη και το χνούδι της φορεσιάς που είχες την τιμή μες το απόλυτο τίποτά σου, να φορέσεις. Κι αυτή η περικεφαλαία με τα λουλουδάκια, συμβολίζει πολλά περισσότερα από μια γυναικεία κοκεταρία όπως ηλιθιωδώς πιστεύεις.
Κι όσο για το πόσοι άνθρωποι ήταν κάτω από το Λευκό Πύργο διαδηλώνοντας για κάτι που εσύ δε θα αποκτήσεις ποτέ, μην ψάχνεις να τους μετρήσεις. Μείνε στο χαζό εκνευριστικό σου γέλιο, στο ηλίθιο κουτί που σε πληρώνει για να ξεφτιλίζεσαι κι άσε τον αληθινό κόσμο ήσυχο. Άσε τον να είναι φολκλόρ. Άσε τον να είναι ρομαντικός αγωνιστής.
Γραφικός καβάλα στα άλογά του.
Και πες τον όπως θες.
Δε θες να ξέρεις πώς σε λέει κι αυτός.
Ειλικρινά δε θες να ξέρεις...
Όχι φίλε, δεν είμαι Ελληναράς με αυτή την κακή έννοια του όρου που έχει επικρατήσει. Δε θα έβγαινα με περικεφαλαίες στο δρόμο να διαδηλώσω για τη Μακεδονία, αλλά δε θα κατηγορήσω κι αυτόν που το κάνει. Έτσι το νιώθει και μπράβο του που το τολμά.
Αλλά κάτι σιχάματα που ορέγονται απλά την τηλεθέαση και τα πέντε λεπτά δημοσιότητας που αναλογούν στην άχρηστη ύπαρξή τους, με βγάζουν κυριολεκτικά από τα ρούχα μου.
Είδα τη φορεσιά του Γιδά να γίνεται στολή αποκριάτικη. Είδα ένα ανθρωπάριο να προσβάλλει και να χαζογελά με τις αηδίες που πετούσε το στόμα του. Γελούσε μόνο του. Είδα κόσμο να χαζογελά κι άλλον να παγώνει ενώ όμως χειροκροτούσε. Και αηδίασα...
Κρίμα...
Όσες χιλιάδες κόσμος κι αν μαζευτεί κρατώντας σημαίες, όσο αφήνουμε τέτοια νούμερα να λένε όποια ηλιθιότητα τούς κατεβαίνει στο κεφάλι, προσβάλλοντας ό,τι πιστεύει και δεν πιστεύει κανείς, τότε είμαστε χαμένοι από χέρι.
Υπάρχουν άνθρωποι κορίτσι μου που σέβονται ακόμη και το χνούδι της φορεσιάς που είχες την τιμή μες το απόλυτο τίποτά σου, να φορέσεις. Κι αυτή η περικεφαλαία με τα λουλουδάκια, συμβολίζει πολλά περισσότερα από μια γυναικεία κοκεταρία όπως ηλιθιωδώς πιστεύεις.
Κι όσο για το πόσοι άνθρωποι ήταν κάτω από το Λευκό Πύργο διαδηλώνοντας για κάτι που εσύ δε θα αποκτήσεις ποτέ, μην ψάχνεις να τους μετρήσεις. Μείνε στο χαζό εκνευριστικό σου γέλιο, στο ηλίθιο κουτί που σε πληρώνει για να ξεφτιλίζεσαι κι άσε τον αληθινό κόσμο ήσυχο. Άσε τον να είναι φολκλόρ. Άσε τον να είναι ρομαντικός αγωνιστής.
Γραφικός καβάλα στα άλογά του.
Και πες τον όπως θες.
Δε θες να ξέρεις πώς σε λέει κι αυτός.
Ειλικρινά δε θες να ξέρεις...
Στεύη Τσούτση
ewoman
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.