Ας μείνουν λοιπόν στην άκρη οι βαριές δηλώσεις.
Ειλικρινά είναι να γελάς με κάποιους ανθρώπους.
Κι όχι επειδή είσαι εσύ υπεράνω. Απλά επειδή δεν πιστεύεις ότι υπάρχουν.
Πόση δηθενιά να χωρέσει σε αυτό τον κόσμο;
Γεμίσαμε κουλτούρα και διανόηση. Και καλό είναι αυτό, δε λέω. Αλλά φίλε, εσύ ο υπεράνω, εσύ ο τέρμα τέχνες και πολιτισμός και τίποτα άλλα, φρέναρε λίγο το πάθος σου.
Μας έπεισες. Εσύ μόνο ανώτερα πράγματα. Όλα τα άλλα, τα ταπεινά, τα χαμερπή, τα αφήνεις στο λαουτζίκο και ξινίζεις και τα μούτρα.
Δε ντρεπόμαστε, λέω εγώ;
Διαβάζω κάτι τσιτάτα, από αυτούς που αρνούνται -και καλά- να γράψουν τσιτάτα κι απορώ.
Καλά, δεν το έχετε πάρει πρέφα όλοι εσείς οι “διαφορετικοί” ότι έχετε καταντήσει γραφικοί;
Καταντά για γέλια, το ξανάπα, όλο αυτό το δήθεν.
Κατεβείτε από το συννεφάκι σας. Καταδεχτείτε κι εκείνους τους ταπεινούς που δεν έχουν τα ίδια γούστα με σας. Βολεύονται και σε κάτι λιγότερο από το Μέγαρο ή την Ακαδημία Αθηνών, τρώνε και κάτι αλλιώτικο από σούσι. Διαβάζουν κόμικ κι όχι σώνει και ντε ποίηση. Βολεύονται και με κανένα τσάμικο πού και πού, όχι μόνο τσα τσα, ρούμπα και ψαγμένα αγνωστορεμπέτικα. Κι αν πάλι δεν μπορείτε να τους καταδεχτείτε, τουλάχιστον μην τους κρίνετε λες και είναι οι πένητες αυτής της γης. Μην τους λυπάστε για τα γούστα τους. Καλύτερα να λυπηθείτε εσάς για τις παρωπίδες και τις ελιτίστικες συμπεριφορές σας. Κάθε άνθρωπος είναι αυτό που είναι. Κουβαλά πάνω του γονίδια, μόρφωση, παιδεία πάσης φύσης και προέλευσης και το κυριότερο ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ.
Επιλέγει να είναι αυτό που είναι γιατί αγαπά αυτό που βλέπει στον καθρέφτη. Δε μετρά τι θα πουν οι άλλοι για τα γούστα και τη ζωή του.
Μετρά απλά να περνά τη ζωή του όπως εκείνος γουστάρει.
Κι αν εσάς σας φαίνεται τριτοδεύτερος, σε εκείνον φαίνεστε δήθεν και ψευτοκλασάτοι.
Και ειλικρινά θα προτιμούσα να με πουν δευτερότριτη από δήθεν.
Θα προτιμούσα να με “χλευάζουν” για το γούστο μου από το να με κοροϊδεύουν για το πόσο ψεύτικο εαυτό κουβαλάω.
Στην τελική, ό,τι είσαι οφείλεις να το γουστάρεις. Και να αφήνεις τους άλλους να γουστάρουν εξίσου το τι είναι. Το επέλεξαν, το αγαπούν.
Να το υποστηρίζεις από την καρδιά σου. Και να μην κρίνεις το διαφορετικό. Κρίνε καλύτερα την πάρτη σου, αφού σιγουρευτείς ότι όλο αυτό που κουβαλάς είναι δικό σου και δε σου το φόρτωσαν.
Ας μείνουν λοιπόν στην άκρη οι βαριές δηλώσεις για το τι είναι τέχνη και για το πως πρέπει ένας άνθρωπος να “άγει την ψυχή” του.
Ας βολευτεί ο καθένας σε ό,τι του αρέσει κι ας ζήσει τη ζωή του από επιλογή, όχι από σύμβαση…
Κι όχι επειδή είσαι εσύ υπεράνω. Απλά επειδή δεν πιστεύεις ότι υπάρχουν.
Πόση δηθενιά να χωρέσει σε αυτό τον κόσμο;
Γεμίσαμε κουλτούρα και διανόηση. Και καλό είναι αυτό, δε λέω. Αλλά φίλε, εσύ ο υπεράνω, εσύ ο τέρμα τέχνες και πολιτισμός και τίποτα άλλα, φρέναρε λίγο το πάθος σου.
Μας έπεισες. Εσύ μόνο ανώτερα πράγματα. Όλα τα άλλα, τα ταπεινά, τα χαμερπή, τα αφήνεις στο λαουτζίκο και ξινίζεις και τα μούτρα.
Δε ντρεπόμαστε, λέω εγώ;
Διαβάζω κάτι τσιτάτα, από αυτούς που αρνούνται -και καλά- να γράψουν τσιτάτα κι απορώ.
Καλά, δεν το έχετε πάρει πρέφα όλοι εσείς οι “διαφορετικοί” ότι έχετε καταντήσει γραφικοί;
Καταντά για γέλια, το ξανάπα, όλο αυτό το δήθεν.
Κατεβείτε από το συννεφάκι σας. Καταδεχτείτε κι εκείνους τους ταπεινούς που δεν έχουν τα ίδια γούστα με σας. Βολεύονται και σε κάτι λιγότερο από το Μέγαρο ή την Ακαδημία Αθηνών, τρώνε και κάτι αλλιώτικο από σούσι. Διαβάζουν κόμικ κι όχι σώνει και ντε ποίηση. Βολεύονται και με κανένα τσάμικο πού και πού, όχι μόνο τσα τσα, ρούμπα και ψαγμένα αγνωστορεμπέτικα. Κι αν πάλι δεν μπορείτε να τους καταδεχτείτε, τουλάχιστον μην τους κρίνετε λες και είναι οι πένητες αυτής της γης. Μην τους λυπάστε για τα γούστα τους. Καλύτερα να λυπηθείτε εσάς για τις παρωπίδες και τις ελιτίστικες συμπεριφορές σας. Κάθε άνθρωπος είναι αυτό που είναι. Κουβαλά πάνω του γονίδια, μόρφωση, παιδεία πάσης φύσης και προέλευσης και το κυριότερο ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ.
Επιλέγει να είναι αυτό που είναι γιατί αγαπά αυτό που βλέπει στον καθρέφτη. Δε μετρά τι θα πουν οι άλλοι για τα γούστα και τη ζωή του.
Μετρά απλά να περνά τη ζωή του όπως εκείνος γουστάρει.
Κι αν εσάς σας φαίνεται τριτοδεύτερος, σε εκείνον φαίνεστε δήθεν και ψευτοκλασάτοι.
Και ειλικρινά θα προτιμούσα να με πουν δευτερότριτη από δήθεν.
Θα προτιμούσα να με “χλευάζουν” για το γούστο μου από το να με κοροϊδεύουν για το πόσο ψεύτικο εαυτό κουβαλάω.
Στην τελική, ό,τι είσαι οφείλεις να το γουστάρεις. Και να αφήνεις τους άλλους να γουστάρουν εξίσου το τι είναι. Το επέλεξαν, το αγαπούν.
Να το υποστηρίζεις από την καρδιά σου. Και να μην κρίνεις το διαφορετικό. Κρίνε καλύτερα την πάρτη σου, αφού σιγουρευτείς ότι όλο αυτό που κουβαλάς είναι δικό σου και δε σου το φόρτωσαν.
Ας μείνουν λοιπόν στην άκρη οι βαριές δηλώσεις για το τι είναι τέχνη και για το πως πρέπει ένας άνθρωπος να “άγει την ψυχή” του.
Ας βολευτεί ο καθένας σε ό,τι του αρέσει κι ας ζήσει τη ζωή του από επιλογή, όχι από σύμβαση…
Της Στεύης Τσούτση
diaforetiko
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.