αλλά στο τέλος υπάρχει πάντα μια Ανάσταση…
Βδομάδα, λέει, των Παθών.
Ποιων παθών, άραγε;
Των δικών μου, των δικών σου ή μήπως εκείνων που μας προκαλούν οι άλλοι, οι σκληροί και οι ανάλγητοι που μας περιτριγυρίζουν αλλά εννοείται πως δεν είμαστε ποτέ εμείς;
Μικρά, αθώα θύματα σε έναν χορό υποκρισίας όπου ντύνουμε για Φαρισαίους τους άλλους και εμείς αποφεύγουμε να κοιταχτούμε στον καθρέφτη.
Αλήθεια, γιατί αποφεύγεις τον καθρέφτη σου;
Μήπως επειδή δεν αντέχεις τα δικά σου αληθινά κρίματα;
Εσύ ο καλός Σαμαρείτης, ο χτυπημένος από τη μοίρα, τι έμαθες τόσα χρόνια;
Πάντως σίγουρα όχι πως όταν σου κοκκινίσουν το άλλο μάγουλο, γυρνάς και το άλλο.
Άσε, θα σου πω εγώ τι έμαθες: πως πριν σου κοκκινίσουν το ένα μάγουλο, κοκκίνισε εσύ του άλλου. Έτσι για την πρόληψη και την αλητεία, φυσικά.
Ο Χριστός λέει σταυρώθηκε για τριάντα αργύρια, αφού προηγήθηκε ένα φιλί.
Ίδιο με το δικό σου.
Ο Ιούδας, λέει επίσης, φιλούσε υπέροχα.
Όπως ακριβώς κι εσύ.
Κάποιος άλλος, ονόματι Πέτρος, αρνήθηκε τρεις φορές τον Χριστό.
Όπως ακριβώς κι εσύ εμένα.
Και στο τέλος, μίλησες για συγχώρεση όταν ποτέ δεν έμαθες το πιο σπουδαίο.
Μιλάει για συγχώρεση και επιείκεια όποιος έμαθε πρώτος να το κάνει.
Εσύ πάντως δεν το έμαθες ποτέ.
Και μπορεί οι μέρες μακριά σου να μοιάζουν με Μεγάλες Παρασκευές, αλλά στο τέλος υπάρχει πάντα μια Ανάσταση και μια… Αναστασία.
Νατάσα Γκουτζικίδου
kissmygrass
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.