γιατί όλοι είναι πρόθυμοι να σε στηρίξουν στα εύκολα.
Έχω μια φίλη που τον καιρό εκείνο για τον οποίο θα κάνω νύξη, δεν περνούσε και την καλύτερη φάση της ζωής της. Αλλά έτσι είναι τις περισσότερες φορές η φοιτητική ζωή υποθέτω, αν κρίνω και από τον εαυτό μου δηλαδή. Γεμάτη σκαμπανευασματα, έχει τα πάνω της και τα κάτω της. Βόλτες, διάβασμα, εξεταστική, έρωτες, σημειώσεις, ξενύχτια.
Μια μέρα λοιπόν, σε ανύποπτο χρόνο χτυπάει το κινητό μου και ακούω στην άλλη άκρη της γραμμής έναν άνθρωπο στεναχωρημενο ίσως και λίγο αγχωμένο, σίγουρα όμως σε μεγάλο αδιέξοδο. Κι εκεί που μιλούσαμε, -εγώ από το δρόμο και η φίλη μου από το σπίτι της-, μου λέει ξαφνικά:
-“Κάποιος μου χτυπάει για να δω ποιός είναι”, και βλέπει εμένα με μια αγκαλιά σοκολάτες. Έμεινε κάγκελο να με κοιτάει.
-“Άντε της λέω, θα παίζουμε για πολύ ώρα ακόμη τα αγάλματα;”. Κι από εκεί που δεν μιλιώταν έγινε άλλος άνθρωπος και τα ξέχασε όλα.
Είναι λοιπόν μεγάλη υπόθεση να υπάρχουν στην ζωή σου άνθρωποι που μπορούν να αφουγκραστούν τον παραμικρό ανώμαλο χτύπο της καρδιάς σου, χωρίς να γίνονται κουραστικοί και να πράττουν τα μέγιστα για να γίνεις καλά. Να είναι εκεί δίπλα σου στα χαρούμενα μα πάνω απ’ όλα στα δυσάρεστα, γιατί όλοι είναι πρόθυμοι να σε στηρίξουν στα εύκολα. Στα δύσκολα όμως που τους χρειάζεσαι περισσότερο, εκείνοι χάνονται.
Ποιός ξέρει; Ίσως τελικά οι περισσότεροι άνθρωποι να είναι φυγοπονοι και καθόλου αλτρουιστες. Να χαίρονται και λίγο, όταν τα πράγματα στην ζωή σου δεν πάνε και τόσο καλά όσο θα ήθελες, ενώ σε εκείνους περίφημα. Να σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους και να μονολογούν ανακουφισμένοι: “Πάλι καλά που δεν βρίσκομαι στη θέση του”. Κι από στήριξη τίποτα. Αυτοί οι τύποι λοιπόν, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και τοξικοί. Βρίσκονται στην ζωή σου ή μάλλον τους επέλεξες για λάθος λόγο. Νόμιζες πως θα είχαν τη δύναμη να σου σταθούν μα γελάστηκες. Πρόκειται για ανθρώπους με χαμηλή αυτοεκτίμηση στις περισσότερες των περιπτώσεων. Πως αλλιώς να εξηγηθεί η όλη τους συμπεριφορά;
Γι’ αυτό τρέξε όσο πιο μακριά μπορείς. Και μη ξεχνάς να εκτιμάς λίγο παραπάνω όσους δεν λιγοψύχισαν σε εκείνες τις κρίσιμες ώρες. Όσους ήταν πάντα εκεί με ένα χαμόγελο, έναν καλό λόγο και μια αγκαλιά σοκολάτες.
Παρασκευή Χατζή
kissmygrass
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.