ο φόβος που κυριαρχεί σα φάντασμα πάνω από τις ζωές μας
Η ανάγκη για ένα παράθυρο στον κόσμο, για να μοιραστεί, έστω και λίγο, έστω για λίγο, ο φόβος που κυριαρχεί σα φάντασμα πάνω από τις ζωές μας.
Σ’ αυτό τον κόσμο που:
♦ προσπαθεί να έχει, ακόμα, αντοχές για θετικές σκέψεις (και οι αρνητικές, σαφώς και είναι αναγκαίες και κάποιες φορές μπορεί να είναι και βοηθητικές, αρκεί να μην είναι τελεσίδικα αδιέξοδες!)
♦ θέλει και παλεύει να ζει ουσιαστικά, με νόημα όσο είναι ζωντανός και υγιής
♦ είναι ανοιχτός για άλλες οπτικές, στα στεγανά του, που τον παιδεύουν
♦ έχει διάθεση να ωριμάσει και να κάνει, έστω, μια δεύτερη σκέψη σε σχέση με την προσωπική του ευθύνη σε ότι του συμβαίνει
♦ έχει σεβασμό και νοιάξιμο για τον συνάνθρωπο, παλεύοντας τον ατομικισμό που καλλιεργείται και που όλοι “τσιμπάμε” γιατί φοβόμαστε και είτε “κλείνουμε” είτε γινόμαστε επιθετικοί
♦ αναγνωρίζει ότι αυτό που πλασάρεται μαζικά δεν είναι απαραίτητα και αληθές
♦ θυμάται που και που, όταν δυσκολέψουν τα πράγματα, ότι μπορεί η αγάπη να μην αρκεί αλλά είναι απολύτως αναγκαία
♦ προσπαθεί να συνεχίσει να ονειρεύεται κόντρα στον καιρό
♦ ψάχνει για την όποια δική του μοναδική, προσωπική αλήθεια
Γράφει ο Έρμαν Έσσε στο “Σκέψεις – Δοκίμια”: “Το ν΄απαιτεί ένας άνθρωπος πολλά από τον εαυτό του είναι κάτι που το καταλαβαίνω και το επιδοκιμάζω· αλλά η προσπάθεια του να επεκτείνει αυτή την απαίτηση και στους άλλους και να κάνει τη ζωή του έναν ‘αγώνα’ για το καλό, είναι κάτι για το οποίο δεν μπορώ παρά να αποφύγω να εκφέρω γνώμη, επειδή για μένα δεν έχει καμμιά αξία ο αγώνας, η δράση ή η αντίδραση.
Πιστεύω ότι κάθε προσπάθεια που γίνεται για ν’ αλλάξει ο κόσμος οδηγεί στον πόλεμο και στη βία. Δεν μπορώ να περάσω σε κανενός είδους στρατόπεδο, επειδή δεν επιδοκιμάζω τις έσχατες συνέπειες μιας τέτοιας στάσης και επειδή θεωρώ την αδικία και την κακότητα αυτού του κόσμου ως αθεράπευτες.
Αυτό που μπορούμε και θα έπρεπε ν’ αλλάξουμε είναι ο εαυτός μας: την ανυπομονησία μας, τον εγωϊσμό μας (συμπεριλαμβανομένου και του πνευματικού εγωϊσμού), την αντίληψή μας της προσβολής, την έλλειψή μας της αγάπης και της επιείκιας. Θεωρώ κάθε άλλη προσπάθεια αλλαγής του κόσμου, ακόμα και με τις καλύτερες των προθέσεων, ως μάταιη.”
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.