θα προσφέρει διέξοδο στους καταπιεσμένους Έλληνες.
Στις 18 Αυγούστου 1841 γίνεται η πρώτη γραπτή αναφορά για το Θέατρο Σκιών του Καραγκιόζη.
Συγκεκριμένα, η αναφορά ήταν προαναγγελία παράστασης στην εφημερίδα «Ταχύπτερος Φήμη», που ανέφερε χαρακτηριστικά: «Την 21η του παρόντος θα παρουσιαστεί εις Ναύπλιον η κωμωδία του Καραγκιόζη, έχουσα αντικείμενον τον Χατζ-Αββάτην και τον Κουσζούκ-Μεϊμέτην». Το Θέατρο Σκιών, όμως, κρατάει από πολύ πιο πίσω, με τις βασικές θεωρίες να τοποθετούν την επινόησή του στη μακρινή Ανατολή και συγκεκριμένα στην Κίνα και την Ινδία, ενώ εν μέσω τουρκοκρατίας από τον 17ο αιώνα διαδόθηκε στις περιοχές όπου κατοικούσαν Έλληνες.
Ο εξελληνισμός, όμως, του Καραγκιόζη ξεκίνησε το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα από την Ήπειρο, όταν καραγκιοζοπαίχτες της εποχής εκείνης παρουσίασαν για πρώτη φορά την παράσταση με τον Μεγαλέξανδρο και το φίδι, συνδέοντας τον Καραγκιόζη με την ελληνική λαϊκή παράδοση. Η Πάτρα ήταν το μέρος όπου ο Καραγκιόζης εξελληνίστηκε οριστικά μέσα από τις καινοτομίες που επέφερε σε πρόσωπα και θέματα ο καραγκιοζοπαίχτης Μίμαρος, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Δημητρίου Σαραντούνη. Εκείνος δημιούργησε νέους χαρακτήρες όπως το Κολλητήρι, τον Σιορ Διονύσιο και τον Βεληγκέκα, ενώ έστρεψε τις παραστάσεις και προς το ηρωικό δράμα με αναφορές στους ήρωες του ‘21.
Κι ενώ ως λαϊκό δρώμενο ήταν αποδεκτό σε όλη την ελληνική επικράτεια από την περίοδο της τουρκοκρατίας, στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος θα συναντήσει το... αόρατο χέρι της συντήρησης και της σοβαροφάνειας. Έτσι, το 1852 η εφημερίδα «Αθηνά» άσκησε κριτική στη διεύθυνση της Αστυνομίας Αθηνών, διότι ανεχόταν όπως χαρακτηριστικά γράφτηκε «την εν τισίν καφενείοις παράστασιν του λεγόμενου Καραγκιόζη, ενώ άλλοτε αυστηρώς εμποδίζετο αύτη». Και κατήγγειλε ότι «αισχρών και ασέμνων πράξεων σκηναί παρίστανται δια των νευροσπάστων εις τα βωμολοχικά τοιαύτα των Ασιατών θέατρα», φτάνοντας στο σημείο να πει ότι η διαφθορά περνάει σε ολόκληρη την κοινωνία, αφού όπως ανέφερε το δημοσίευμα «απειράριθμον πλήθος διαφόρων παίδων, και πολλοί μάλιστα εκ των μαθητών των γυμνασίων και των σχολείων μας, σύχναζαν εκεί κάθε βράδυ αδιακόπως».
Το Θέατρο Σκιών, όμως, του Καραγκιόζη θα αντέξει και ειδικά την περίοδο της κατοχής θα προσφέρει διέξοδο στους καταπιεσμένους Έλληνες, ενώ μέχρι και σήμερα είναι αρκετά δημοφιλές σε μικρούς και μεγάλους.
Συγκεκριμένα, η αναφορά ήταν προαναγγελία παράστασης στην εφημερίδα «Ταχύπτερος Φήμη», που ανέφερε χαρακτηριστικά: «Την 21η του παρόντος θα παρουσιαστεί εις Ναύπλιον η κωμωδία του Καραγκιόζη, έχουσα αντικείμενον τον Χατζ-Αββάτην και τον Κουσζούκ-Μεϊμέτην». Το Θέατρο Σκιών, όμως, κρατάει από πολύ πιο πίσω, με τις βασικές θεωρίες να τοποθετούν την επινόησή του στη μακρινή Ανατολή και συγκεκριμένα στην Κίνα και την Ινδία, ενώ εν μέσω τουρκοκρατίας από τον 17ο αιώνα διαδόθηκε στις περιοχές όπου κατοικούσαν Έλληνες.
Ο εξελληνισμός, όμως, του Καραγκιόζη ξεκίνησε το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα από την Ήπειρο, όταν καραγκιοζοπαίχτες της εποχής εκείνης παρουσίασαν για πρώτη φορά την παράσταση με τον Μεγαλέξανδρο και το φίδι, συνδέοντας τον Καραγκιόζη με την ελληνική λαϊκή παράδοση. Η Πάτρα ήταν το μέρος όπου ο Καραγκιόζης εξελληνίστηκε οριστικά μέσα από τις καινοτομίες που επέφερε σε πρόσωπα και θέματα ο καραγκιοζοπαίχτης Μίμαρος, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Δημητρίου Σαραντούνη. Εκείνος δημιούργησε νέους χαρακτήρες όπως το Κολλητήρι, τον Σιορ Διονύσιο και τον Βεληγκέκα, ενώ έστρεψε τις παραστάσεις και προς το ηρωικό δράμα με αναφορές στους ήρωες του ‘21.
Κι ενώ ως λαϊκό δρώμενο ήταν αποδεκτό σε όλη την ελληνική επικράτεια από την περίοδο της τουρκοκρατίας, στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος θα συναντήσει το... αόρατο χέρι της συντήρησης και της σοβαροφάνειας. Έτσι, το 1852 η εφημερίδα «Αθηνά» άσκησε κριτική στη διεύθυνση της Αστυνομίας Αθηνών, διότι ανεχόταν όπως χαρακτηριστικά γράφτηκε «την εν τισίν καφενείοις παράστασιν του λεγόμενου Καραγκιόζη, ενώ άλλοτε αυστηρώς εμποδίζετο αύτη». Και κατήγγειλε ότι «αισχρών και ασέμνων πράξεων σκηναί παρίστανται δια των νευροσπάστων εις τα βωμολοχικά τοιαύτα των Ασιατών θέατρα», φτάνοντας στο σημείο να πει ότι η διαφθορά περνάει σε ολόκληρη την κοινωνία, αφού όπως ανέφερε το δημοσίευμα «απειράριθμον πλήθος διαφόρων παίδων, και πολλοί μάλιστα εκ των μαθητών των γυμνασίων και των σχολείων μας, σύχναζαν εκεί κάθε βράδυ αδιακόπως».
Το Θέατρο Σκιών, όμως, του Καραγκιόζη θα αντέξει και ειδικά την περίοδο της κατοχής θα προσφέρει διέξοδο στους καταπιεσμένους Έλληνες, ενώ μέχρι και σήμερα είναι αρκετά δημοφιλές σε μικρούς και μεγάλους.
fosonline
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.