οι άνθρωποι κρύβουν “επιμελώς” το είναι τους.
Ζωή, πόσο περίεργα εκπλήσσεις κάποιες στιγμές. Πότε γεμίζεις χαρά και ελπίδες τους ανθρώπους με την ασταμάτητη ροή σου, πότε με υπερηφάνεια αναδεικνύεις τα ποικίλα χαρίσματα των ανθρώπων, αλλά και πόσες άλλες στιγμές φανερώνεις αυτά που είναι κρυφά, κρυμμένα μέσα στις ψυχές τους βαθιά και περιμένουν. Στέκονται σε μια ακρούλα και καμαρώνουν μέσα στα “σκοτάδια” τους.
Βλέπεις, οι άνθρωποι κρύβουν “επιμελώς” το είναι τους, τον αληθινό τους εαυτό, σε ένα ψεύτικο προσωπείο. Προβάλλουν την αξία τους όπως θέλουν εκείνοι, ξεγελώντας πολλές φορές τους γύρω τους, αλλά πρώτα έχουν ξεγελάσει τον εαυτό τους…
Όμως έρχεται η στιγμή που ξεσκεπάζονται, πέφτει η μάσκα που φορούσαν προσπαθώντας να πείσουν για την αυθεντικότητα της παρουσίας τους και μαζί με αυτήν, πέφτει σαν χάρτινος πύργος και η αλήθεια που έχτισαν ζώντας στο ψέμα. Πόσοι άνθρωποι πραγματικά, άλλον “εαυτό” δείχνουν πως έχουν και άλλον κρύβουν μέσα τους.
Όμως, τι θαυμάσια που είσαι ζωή! Την κατάλληλη στιγμή που εσύ “κρίνεις” πως πρέπει, ρίχνεις κάτω τα είδωλα αυτά που τόλμησαν να θέλουν να παρασύρουν και να ξεγελάσουν τα αθώα πλάσματα που άδολα τους στήριξαν, αφού τους πίστεψαν. Πίστεψαν, βλέπεις, το ψεύτικο πρόσωπο που έδειχναν στους άλλους.
Πόσους ανθρώπους θαύμασα ζωή και πόσοι άνθρωποι έπεσαν χαμηλά στα μάτια μου… Πόσοι πραγματικά ανέβασαν τον εαυτό τους σε ένα βάθρο και κάποια στιγμή γκρεμίστηκαν, μάλιστα κάνοντας και εκκωφαντικό θόρυβο πέφτοντας, πολλές φορές μπροστά σε αυτούς που τους πίστεψαν. Μια ζωντανή απόδειξη πως τίποτα δεν είναι τόσο ψηλά, όσο θέλει να φαίνεται.
Πόσο ανατρεπτική είσαι, ζωή…
Βλέπεις, οι άνθρωποι κρύβουν “επιμελώς” το είναι τους, τον αληθινό τους εαυτό, σε ένα ψεύτικο προσωπείο. Προβάλλουν την αξία τους όπως θέλουν εκείνοι, ξεγελώντας πολλές φορές τους γύρω τους, αλλά πρώτα έχουν ξεγελάσει τον εαυτό τους…
Όμως έρχεται η στιγμή που ξεσκεπάζονται, πέφτει η μάσκα που φορούσαν προσπαθώντας να πείσουν για την αυθεντικότητα της παρουσίας τους και μαζί με αυτήν, πέφτει σαν χάρτινος πύργος και η αλήθεια που έχτισαν ζώντας στο ψέμα. Πόσοι άνθρωποι πραγματικά, άλλον “εαυτό” δείχνουν πως έχουν και άλλον κρύβουν μέσα τους.
Όμως, τι θαυμάσια που είσαι ζωή! Την κατάλληλη στιγμή που εσύ “κρίνεις” πως πρέπει, ρίχνεις κάτω τα είδωλα αυτά που τόλμησαν να θέλουν να παρασύρουν και να ξεγελάσουν τα αθώα πλάσματα που άδολα τους στήριξαν, αφού τους πίστεψαν. Πίστεψαν, βλέπεις, το ψεύτικο πρόσωπο που έδειχναν στους άλλους.
Πόσους ανθρώπους θαύμασα ζωή και πόσοι άνθρωποι έπεσαν χαμηλά στα μάτια μου… Πόσοι πραγματικά ανέβασαν τον εαυτό τους σε ένα βάθρο και κάποια στιγμή γκρεμίστηκαν, μάλιστα κάνοντας και εκκωφαντικό θόρυβο πέφτοντας, πολλές φορές μπροστά σε αυτούς που τους πίστεψαν. Μια ζωντανή απόδειξη πως τίποτα δεν είναι τόσο ψηλά, όσο θέλει να φαίνεται.
Πόσο ανατρεπτική είσαι, ζωή…
Μαριάνθη
metaximas
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.