Την είδα τις προάλλες να στέκει ακουμπισμένη σε μια κολώνα, στον υπόγειο σταθμό της Ομόνοιας. Ξεχασμένη και χαμένη στις σκέψεις της – αλήθεια, τι ονειρεύεται τέτοιες γιορτινές μέρες, σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς,
ένα αγγελούδι της ηλικίας της;
Άφησα δύο τρένα να περάσουν, παρατηρώντας την διακριτικά. Όλη αυτή την ώρα, με τον κόσμο να πηγαινοέρχεται βιαστικά γύρω της, δεν κουνήθηκε εκατοστό από τη θέση της. Ούτε έγειραν, έστω για μια στιγμή, τα γιορτινά πουπουλένια φτερά της.
Θυμήθηκα τα «Φτερά του έρωτα» του Βέντερς. Ποιος ξέρει πώς θα ‘τανε σε ταινία τα «Φτερά της παιδικής αθωότητας»;
Ένα αγιοβασιλιάτικο αγγελάκι που δεν πέφτει στο Βερολίνο, αλλά προσγειώνεται στον υπόγειο σταθμό του ΗΣΑΠ. Άκουσα το τέταρτο τρένο να πλησιάζει, σήκωσα γρήγορα τη μηχανή και τράβηξα τη φωτογραφία. Ούτε τότε σήκωσε τα μάτια της.
Παρέμεινε βυθισμένη στις άδηλες σκέψεις της.
simantra
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.