Η αγάπη είναι η μόνη επιλογή.
Ο συγγραφέας Θανάσης Χατζής έγραψε «Όσοι αγαπούν, ούτε απατούν, ούτε απαιτούν, ούτε επαιτούν».
Η αγάπη είναι παράξενο αγαθό. Πολυπόθητο και πολυέξοδο αφού εξαντλεί κάθε απόθεμα προσωπικής πρωτοβουλίας κι αυτοσυγκράτησης. Κάπως έτσι τείνεις να κατηγορηθείς για υπερκαταναλωτισμό αφού αποζητάς την αγάπη και συνεχίζεις να το κάνεις μέχρι να την αποκτήσεις.
Όσοι αγαπούν δεν απατούν.
Πριν βγάλετε τα βελάκια να τα πετάξετε πάνω μου ως άλλο στόχο με κοκκινόμαυρο φόντο που κρέμεται στην πόρτα σας, επιτρέψτε μου να εξηγήσω και να εξηγηθώ. Όσοι αγαπούν, αγαπιούνται και με τη σειρά τους ανταποδίδουν την αγάπη που εκλαμβάνουν. Η αγάπη δεν είναι καταφύγιο για λίγο μέχρι ο καιρός να καθαρίσει και να ξεκινήσεις γι’ άλλες περιπέτειες. Η αγάπη είναι η βάση. Η αρχή κάθε σχέσης αλλά και το κατακάθι της. Αυτό που απομένει στον πάτο της κούπας μετά τον καφέ και θα σου αφήσει άλλοτε γλυκιά κι άλλοτε πικρή γεύση. Όσο πικρή κι αν είναι δεν πετάς τον καφέ γιατί σου είναι πολύτιμος. Φροντίζεις όμως να τον ανανεώνεις πού και πού με μικρές κουταλιές ζάχαρης. Το ίδιο και στην αγάπη. Όσοι αγαπούν δεν απατούν. Κι αν ξέχασαν πώς είναι να αγαπούν και ν’ αγαπιούνται φροντίζουν να το ανανεώσουν με μικρές δόσεις από πάθος και νοιάξιμο. Εκτός κι αν η ανάγκη για καφέ μας τελείωσε.
Όσοι αγαπούν δεν απαιτούν.
Πολλές φορές μπερδεύουμε την αγάπη με τις επιθυμίες. Αγάπη σημαίνει κατά βάση «δίνω, μοιράζομαι, προσφέρω» κι όχι ζητώ. Κι αν στην πορεία της αγάπης ζητήσεις να λάβεις πράγματα και συναισθήματα, ακόμη και τότε δεν τα απαιτείς. Διότι τι να την κάνεις την αγάπη κατ’ απαίτηση και κατά παραγγελία; Η ομορφιά στην αγάπη είναι να σου δώσουν απλόχερα χωρίς να ζητήσεις. Ναι, ξέρω θα πείτε πως αυτά είναι ιδεατά σενάρια αλλά αυτή είναι η αυτούσια αγάπη. Η αληθινή και η ξεκάθαρη. Αυτή που έχει διάρκεια και που αντέχει. Μια παρένθεση μόνο. Όλα τα παραπάνω λειτουργούν κι ως αντιστρόφως ανάλογα.
Όσοι αγαπούν δεν επαιτούν.
Εδώ θα σταθούμε λιγάκι παραπάνω καθώς χτυπάμε ευαίσθητες χορδές. Η αγάπη δεν υφίσταται όταν «ζητιανεύεις» το συναίσθημα και την επαφή. Όταν αναγκάζεσαι να δημιουργείς εσύ τις προϋποθέσεις ώστε να τη λάβεις. Η αγάπη δε θέλει να υπάρχει κι αποχωρεί από μόνη της όταν οι σύντροφοι δεν απολαμβάνουν την παρέα ο ένας του άλλου, όταν πρέπει να παρακαλέσουν την τύχη για μια καλή συγκυρία. Δεν ικετεύεις για την αγάπη αλλά την προσκαλείς να έρθει. Κι αν δεν έρθει ίσως και καλύτερα. Δεν ήταν για να έρθει.
Για τους τολμηρούς και τους ασυμβίβαστους είναι η αγάπη. Είναι για όσους δε θα την αρπάξουν από τα μαλλιά για να την αποκτήσουν ντε και καλά. Είναι για εκείνους που αν αργήσουν να τη συναντήσουν θα την εκτιμήσουν διπλά και τριπλά όταν με το καλό την έχουν πια. Γιατί είναι δέσμευση και μόνο αν τη θες, μπορείς να την απολαμβάνεις. Αν δε σε γεμίζει ή αν δε σου προκαλεί την επιθυμία να κατακτάς καθημερινά και μέσα από ποικίλους τρόπους το συναίσθημα τότε άσ’ το να πάει στην ευχή. Κάνε κάτι άλλο, απόκτησε ένα χόμπι, ξέδωσε με άλλους τρόπους. Πάντως μην υπόσχεσαι όσα τελικά δεν μπορείς να δώσεις.
Μέχρι να είσαι έτοιμος. Μέχρι να ξέρεις πως σαν αγαπάς, νιώθεις δυνατός και γενναίος. Νιώθεις πως μπορείς να κάνεις τα πάντα. Όταν αγαπιέσαι, πάλι, νιώθεις ένας μικρός θεός για εκείνον που σε έχει πλάι του. Νιώθεις πολύτιμος και μοναδικός. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο κίνητρο για να θέλεις να γίνεσαι κάθε μέρα και πιο επιθυμητός. Γιατί είναι πώρωση να σε αναζητούν και να θέλουν να είναι μαζί σου. Είναι μια όμορφη εξάρτηση από την οποία δε θέλεις να απαλλαχθείς ποτέ.
Οι άνθρωποι τείνουμε να υπεραναλύουμε τα πράγματα ειδικότερα όταν είμαστε αγχωμένοι για τις επιλογές μας. Η αγάπη είναι η μόνη επιλογή για την οποία δεν υπάρχει καμία υπερανάλυση. Καθαρό κι αυτούσιο συναίσθημα.
Αφιερωμένο στην αγάπη που ξέρει να επιμένει αλλά και να περιμένει.
Η αγάπη είναι παράξενο αγαθό. Πολυπόθητο και πολυέξοδο αφού εξαντλεί κάθε απόθεμα προσωπικής πρωτοβουλίας κι αυτοσυγκράτησης. Κάπως έτσι τείνεις να κατηγορηθείς για υπερκαταναλωτισμό αφού αποζητάς την αγάπη και συνεχίζεις να το κάνεις μέχρι να την αποκτήσεις.
Όσοι αγαπούν δεν απατούν.
Πριν βγάλετε τα βελάκια να τα πετάξετε πάνω μου ως άλλο στόχο με κοκκινόμαυρο φόντο που κρέμεται στην πόρτα σας, επιτρέψτε μου να εξηγήσω και να εξηγηθώ. Όσοι αγαπούν, αγαπιούνται και με τη σειρά τους ανταποδίδουν την αγάπη που εκλαμβάνουν. Η αγάπη δεν είναι καταφύγιο για λίγο μέχρι ο καιρός να καθαρίσει και να ξεκινήσεις γι’ άλλες περιπέτειες. Η αγάπη είναι η βάση. Η αρχή κάθε σχέσης αλλά και το κατακάθι της. Αυτό που απομένει στον πάτο της κούπας μετά τον καφέ και θα σου αφήσει άλλοτε γλυκιά κι άλλοτε πικρή γεύση. Όσο πικρή κι αν είναι δεν πετάς τον καφέ γιατί σου είναι πολύτιμος. Φροντίζεις όμως να τον ανανεώνεις πού και πού με μικρές κουταλιές ζάχαρης. Το ίδιο και στην αγάπη. Όσοι αγαπούν δεν απατούν. Κι αν ξέχασαν πώς είναι να αγαπούν και ν’ αγαπιούνται φροντίζουν να το ανανεώσουν με μικρές δόσεις από πάθος και νοιάξιμο. Εκτός κι αν η ανάγκη για καφέ μας τελείωσε.
Όσοι αγαπούν δεν απαιτούν.
Πολλές φορές μπερδεύουμε την αγάπη με τις επιθυμίες. Αγάπη σημαίνει κατά βάση «δίνω, μοιράζομαι, προσφέρω» κι όχι ζητώ. Κι αν στην πορεία της αγάπης ζητήσεις να λάβεις πράγματα και συναισθήματα, ακόμη και τότε δεν τα απαιτείς. Διότι τι να την κάνεις την αγάπη κατ’ απαίτηση και κατά παραγγελία; Η ομορφιά στην αγάπη είναι να σου δώσουν απλόχερα χωρίς να ζητήσεις. Ναι, ξέρω θα πείτε πως αυτά είναι ιδεατά σενάρια αλλά αυτή είναι η αυτούσια αγάπη. Η αληθινή και η ξεκάθαρη. Αυτή που έχει διάρκεια και που αντέχει. Μια παρένθεση μόνο. Όλα τα παραπάνω λειτουργούν κι ως αντιστρόφως ανάλογα.
Όσοι αγαπούν δεν επαιτούν.
Εδώ θα σταθούμε λιγάκι παραπάνω καθώς χτυπάμε ευαίσθητες χορδές. Η αγάπη δεν υφίσταται όταν «ζητιανεύεις» το συναίσθημα και την επαφή. Όταν αναγκάζεσαι να δημιουργείς εσύ τις προϋποθέσεις ώστε να τη λάβεις. Η αγάπη δε θέλει να υπάρχει κι αποχωρεί από μόνη της όταν οι σύντροφοι δεν απολαμβάνουν την παρέα ο ένας του άλλου, όταν πρέπει να παρακαλέσουν την τύχη για μια καλή συγκυρία. Δεν ικετεύεις για την αγάπη αλλά την προσκαλείς να έρθει. Κι αν δεν έρθει ίσως και καλύτερα. Δεν ήταν για να έρθει.
Για τους τολμηρούς και τους ασυμβίβαστους είναι η αγάπη. Είναι για όσους δε θα την αρπάξουν από τα μαλλιά για να την αποκτήσουν ντε και καλά. Είναι για εκείνους που αν αργήσουν να τη συναντήσουν θα την εκτιμήσουν διπλά και τριπλά όταν με το καλό την έχουν πια. Γιατί είναι δέσμευση και μόνο αν τη θες, μπορείς να την απολαμβάνεις. Αν δε σε γεμίζει ή αν δε σου προκαλεί την επιθυμία να κατακτάς καθημερινά και μέσα από ποικίλους τρόπους το συναίσθημα τότε άσ’ το να πάει στην ευχή. Κάνε κάτι άλλο, απόκτησε ένα χόμπι, ξέδωσε με άλλους τρόπους. Πάντως μην υπόσχεσαι όσα τελικά δεν μπορείς να δώσεις.
Μέχρι να είσαι έτοιμος. Μέχρι να ξέρεις πως σαν αγαπάς, νιώθεις δυνατός και γενναίος. Νιώθεις πως μπορείς να κάνεις τα πάντα. Όταν αγαπιέσαι, πάλι, νιώθεις ένας μικρός θεός για εκείνον που σε έχει πλάι του. Νιώθεις πολύτιμος και μοναδικός. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο κίνητρο για να θέλεις να γίνεσαι κάθε μέρα και πιο επιθυμητός. Γιατί είναι πώρωση να σε αναζητούν και να θέλουν να είναι μαζί σου. Είναι μια όμορφη εξάρτηση από την οποία δε θέλεις να απαλλαχθείς ποτέ.
Οι άνθρωποι τείνουμε να υπεραναλύουμε τα πράγματα ειδικότερα όταν είμαστε αγχωμένοι για τις επιλογές μας. Η αγάπη είναι η μόνη επιλογή για την οποία δεν υπάρχει καμία υπερανάλυση. Καθαρό κι αυτούσιο συναίσθημα.
Αφιερωμένο στην αγάπη που ξέρει να επιμένει αλλά και να περιμένει.
Μαίρη Σάμου
pillowfights
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.