Πινακίδες και ταμπέλες άλλης ... λογικής και προσέγγισης!

Όλοι ψάχνουμε το καλύτερο, το επιθυμητό. Εκτός όμως από τα ιδανικά υπάρχουν και οι απλές καθημερινές ασχολίες και συνήθειες που απαιτούν αναζήτηση και λίγο ψάξιμο. Ένα κατάστημα ψιλικών, ένα κρεοπωλείο, μια ταβέρνα, ένα Mini-market, ένας τσαγκάρης, ένας γιατρός, ένας δικηγόρος. Έτσι πολλές φορές τους αναζητούμε μέσα από μια πινακίδα, μια λέξη, μια φράση, ένα τηλέφωνο.

Σήμερα πλέον δεν ψάχνουμε «στα τυφλά». Κάποτε παίρναμε τους δρόμους, ανοίγαμε έναν τηλεφωνικό κατάλογο, μια εφημερίδα, συμβουλευόμασταν ένα γείτονα, φίλο, γνωστό. Η τεχνολογία τ’ άλλαξε όλα. Facebook, Google, ψηφιακή εφημερίδα, Smartphone.

Οι πινακίδες φυσικά συνεχίζουν να υπάρχουν εκεί έξω και η λογική πολλές φορές δεν μπορεί να προσεγγίσει το «νόημα» τους. Θα μπορούσαν όλες μαζί ν’ αποτελέσουν ένα ζωντανό «Μουσείο Ταμπέλας» με πολλαπλές αναγνώσεις όπου ο υπαινιγμός, το διφορούμενο, η ορολογία, η αντίληψη, η μόδα, ο χώρος, ο χρόνος, ο τόπος και πάνω απ’ όλα οι άνθρωποι πίσω από αυτές, κάνουν την διαφορά.

Αν ήθελα να τις σταχυολογώ διεξοδικά θα έπρεπε να γεμίσω «άπειρες» σελίδες. Έτσι θα επιχειρήσω να διαλέξω ότι πιάσω στην «αφρισμένη» θάλασσα του παράξενου, αστείου, απίθανου και «φανταστικού», όπου ο επιγραφοποιός μας περνά σ΄ άλλον «πλανήτη», σε άλλη «διάσταση».

Να ξεκινήσουμε όμως με άδειο στομάχι δεν πάει. Πάμε λοιπόν στην Θεσσαλονίκη, στους Νέους Επιβάτες (Μπαξέ Τσιφλίκι) κοντά στη θάλασσα να τσιμπήσουμε. Στάση στο Ουζερί-εστιατόριο «Αχ! ΝΙΚΟ Αχ!» όπου είναι υπαινιγμός από ευχαρίστηση ή από ερωτική απογοήτευση κανείς δεν μπορεί να μας δώσει σαφή απάντηση. Αν δεν σε χορτάσει ο Νίκος με τα Αχ! και τα Βαχ! λίγο πιο πέρα πάλι στους Νέους Επιβάτες σε πιο αργούς και σκοτεινούς ρυθμούς υπάρχει το μεζεδοπωλείο «Η σερβιτόρα εξαφανίζεται πίσω από την κουρτίνα». Αν η συγκεκριμένη σερβιτόρα έχει μάθει μόνο το κόλπο εξαφάνισης και όχι της εμφάνισης οι πελάτες δεν πρόκειται να φάνε ποτέ.

Αν όλ’ αυτά σας φαίνονται ολίγον «τρελά» αν πάμε ως την Πρέβεζα. Γευματίσουμε στην «Τρελλή Γαρίδα». Θα που πείτε πως βρίσκω την «Τρελλή Γαρίδα» στην Πρέβεζα αφού δεν είμαι ντόπιος. Αν σε λένε Μπάμπη και ακολουθήσεις την παρακάτω πινακίδα σε πάει ακριβώς εκεί που θέλεις. Τώρα αν σε λένε Κώστα, Μανώλη ή κάπως αλλιώς, έχεις πρόβλημα.

Αν δεν σας ικανοποιήσει η «Τρελλή γαρίδα» πάμε Χαλκιδική, Σιθωνία, Βουρβουρού και τρώμε στην Ταβέρνα «ΓΟΡΓΟΝΑ ή ΠΟΥΛΜΑΝ». Για τους ντόπιους και πιο μυημένους γνωστή και ως «Γιαννιός». Δεν ξέρουμε ακριβώς γιατί αυτή η γοργόνα βρήκε στην στεριά και έγινε Πούλμαν. Κάνει στάση το ΚΤΕΛ εκεί, τρώνε οι οδηγοί των Πούλμαν αγναντεύοντας το Αιγαίο περιμένοντας την γοργόνα του Μεγ.Αλέξανδρου, άγνωστο. Αν θέλετε όμως κάτι σε ψητοπωλείο που ξέρει από καλό κρέας αλλά έχει τον ευρωπαϊκό αέρα του “Fast-food” πάμε στα Μέθανα Αργολίδας. «Κρεοπωλείο - Ντελικατέσεν – Ψητοπωλείο» επίσης κοντά στη θάλασσα “GOOTSY’s”. Ο δαιμόνιος επιχειρηματίας παραποιεί το σήμα της “GOODYs”, «θεϊκό» αποτέλεσμα.

Αφήνω ασχολίαστη την πινακίδα στο ψητοπωλείο-κοτοπουλάδικο στα Τρίκαλα Θεσσαλίας «Ο ΚΟΚΚΟΡΑΣ». Η πινακίδα μιλάει για την νοστιμιά από μόνη της. Όσο για την ταβέρνα «Το ΚΛΙΣΜΑ» στην Καλλιράχη Θάσου, μην πάει ο νους στο πονηρό. Πρόκειται για τον παλιό ψαράδικο οικισμό Κλίσμα στην Καλλιράχη με την επίσης γνωστή για τους παροικούντες παραλία «Κλίσμα» και τις διπλανές επίσης «Σκάλα» και «Λαγκάδα». Οπότε μπορείτε να φάτε άφοβα.

Για την ευστροφία του καντινιέρη που ξεκίνησε από Εθνική Οδό για προσελκύσει κόσμο και πιθανώς κατέληξε σαν Ταβέρνα στην Νέα Σμύρνη Αττικής, το σλόγκαν μιλά από μόνο του.

Υπάρχουν όμως και «πονηρά» μαγαζιά στην Ελλάδα, πάντα υπήρχαν. Τα «σκοτεινά» φώτα τους μιλάνε από μόνα.

Δεν μπορούσα να μην βάλω και δύο «μουσικές» ταμπέλες με Heavy-metal υπόβαθρο. Οι ιδιοκτήτες προφανώς και είναι φαν του είδους. Η “PETALICA” με ποδήλατα στην Θεσσαλονίκη και το καθαριστήριο “IRON MAIDENS” λίγο πιο μακριά, στο Birmingham, παίρνουν εύγε.

Όσοι αρέσκονται στις θεωρίες συνομωσίας τους έχω ένα μεγάλο «νέο». Ναι! ο Χίτλερ ζει, έκανε και υιό και άνοιξε χρυσοχοείο και υφασματοπωλείο στην Κύπρο. Δύσκολοι καιροί για δικτάτορες, κάπως πρέπει να βγάλει τα προς το ζην. Όσο για το Κύπριο επίσης Γιωργαλλή καρατομεί στην λαιμητόμο τις λίρες που του στέλνει ο «Χίτλερ & Υιός» μιας και δεν μπορεί πλέον να του στείλει Εβραίους.

Αυτά βλέπω γύρω μου, προβληματίζομαι και ζητώ εξειδικευμένες υπηρεσίες, έναν ψύχραιμο ψυχολόγο, «ΕΥΓΕΝΙΑ ΠΑΛΑΒΟΥ» έναν άξιο δικηγόρο, «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΑΣΟΥΡΑΣ». Ότι είναι απαραίτητο στην κάθε περίπτωση.

Αν είσαι φανατικός ποδοσφαιρόφιλος και ακούρευτος, τώρα υπάρχει ο σωστός κουρέας για την περίπτωση σου και βρίσκεται στην Κοζάνη εδώ και χρόνια, απλά εσύ τον αγνοείς. Δεν είναι άλλος από τον Σάββα Βασιλειάδη «Ο ΠΕΛΕ ΤΗΣ ΤΡΙΧΑΣ» και έβαλες γκολ. Μετά από τέτοιο κούρεμα μια στάση στην Αριδαία για φραπέ στο «Cafe Μπούμπης –Έλα & εσύ» είναι ότι πρέπει. Σερβίρει ο Μπούμπης που είναι ποδοσφαιρόφιλος, «μεταλάς» και έχει την κώμη του Σάββα Κωφίδη.

Πάντως για καλό καφέ με εγγυημένο χαρμάνι, Καφέδες Βραζιλίας «ARMANI ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΧΑΡΜΑΝΙ» Ευτυχίδου 42 στο Παγκράτι, απέναντι από την Εθνική Τράπεζα. Ο πόντιος επιχειρηματίας που εκμεταλλεύτηκε το «χρυσό» όνομα λέγεται Κλήμης Αρμανίδης. Ορίστε η λογική εξήγηση. Αν προτιμάτε όμως τις προκλήσεις και το «Ζην επικινδύνως», «ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ ΣΝΑΚ-ΜΠΑΡ –Ο ΦΩΝΙΑΣ», Ακτή Κανελλοπούλου 4 στην Ελευσίνα πάνω στο δρόμο. Όποιος έζησε, έζησε.

Επειδή ως έλληνες έχουμε αστείρευτο ταλέντο η λίστα είναι και θα είναι ατέλειωτη, θα τελειώσουμε με κάτι στο όποιο αποδείξαμε στην Ευρώπη του Σώιμπλε ότι είμαστε αξεπέραστοι. Στις πατέντες “made in Greece”. Ο «ΠΑΤΕΝΤΑΣ» λοιπόν. Σε άπταιστα ελληνικά για να καταλαβαινόμαστε «ΓΙΟΥ ΙΜΑΤΖΙΝ ΓΙΟΥ ΚΡΙΑΗΤ». Όσο για την ελληνορθόδοξη εκκλησία, κάνει κυριολεκτικά «θαύματα». Φέρνει το «θείο» κυριολεκτικά δίπλα μας. Όπως γίνεται ξεκάθαρο από την συγκεκριμένη ταμπέλα, την Κυριακή η εκκλησία προσφέρει στους πιστούς «άνωθεν» ευλογία και δέηση, αφού θα λειτουργήσει ο ίδιος ο Άγιος Ιωάννης αυτοπροσώπως.

Στέργιος Βολόγκας

apotis4stis5