να υποδεχτούμε τον Σεπτέμβρη όπως του αξίζεi.
Πάντα σκεφτόμουν την 1η Σεπτέμβρη ως την πρώτη του χρόνου. Μπορεί να μην είναι χειμώνας, μπορεί να μην έχει χιόνια και βρόχες όμως θα ταίριαζε πάρα πολύ αν η 31η Αυγούστου ήταν η νύχτα που σβήναμε όλα τα φώτα, ίσως σε κάποια παραλία με μαγιό, και μετρούσαμε αντίστροφα για να φωνάξουμε το «καλή χρονιά» και να φιληθούμε καρδιακά.
Τον Αύγουστο ο χρόνος μοιάζει να σταματά για λίγο, ιδιαίτερα όταν είμαστε σε διακοπές. Και το μυαλό τεμπελιάζει και το κορμί. Θέλουν κοκτέιλ, βουνό ή αμμουδιές, καλή παρέα και κουβέντα μέχρι αργά. Κάνουν μία μικρή παύση από τη ρουτίνα και τον καθημερινό αγώνα επιβίωσης και φορτίζουμε μπαταρίες για να ξεκινήσουμε ξανά τον Σεπτέμβρη, αν γίνεται πιο δυνατοί.
Γι’ αυτό ίσως να νιώθω ότι τον Σεπτέμβρη ως τον πρώτο μήνα του χρόνου. Γιατί είναι ο μήνας που όλα ξαναρχίζουν, που πάντα κάτι τελειώνει ή που κάτι αφήνουμε πίσω για να πάμε παρακάτω. Είναι η νέα σεζόν στη δουλειά όπου και οι εργοδότες αλλάζουν πράγματα, αφού είχαν χρόνο να το κάνουν όλο το καλοκαίρι, τα σχολεία και τα γυμναστήρια ξανανοίγουν και γενικά τα πάντα παίρνουν ξανά μπρος ανανεωμένα με νέες ιδέες και προτάσεις. Ακόμη και τη διατροφή μας την ξεκινάμε ξανά από το Σεπτέμβρη.
Ίσως τον Αύγουστο που όλα κινούνται πιο χαλαρά να βρίσκουμε και το χρόνο να αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα που θέλαμε να αλλάξουμε και όλο δεν προλαβαίναμε. Τώρα, με τον ερχομό της νέα σεζόν, με τον ερχομό του φθινοπώρου είναι η ευκαιρία να το κάνουμε. «Θέλω να είμαι σε αυτή τη σχέση; Μου αρέσει η δουλειά μου; Μήπως πρέπει να μετακομίσω; Που θα ήθελα να είμαι αυτή τη στιγμή και τι θα ήθελα να ονειρευτώ για μένα»; Όλα αυτά ίσως περάσουν από το μυαλό μας, ενώ βρισκόμαστε σε κάποιο λόφο κοιτάζοντας τ’ αστέρια ή σε μια ξαπλώστρα κάποιας ξεχασμένης παραλίας.
Ο Σεπτέμβρης μαζί με τα χρυσαφένια φύλλα, γεμίζει τους δρόμους με αισιοδοξία και με ελπίδα για νέες αρχές, για ένα καλύτερο αύριο. Δε σημαίνει ότι πάντα θα είναι καλύτερος, όμως, μόνο και μόνο που μας γεμίζει με αυτά τα θετικά συναισθήματα, είναι κάποιες φορές αρκετό για να πάμε παρακάτω.
Φυσικά, ποτέ δε λείπει και η απογοήτευση. Γιατί με τον Αύγουστο τελειώνουν μαζί και οι διακοπές. Οι μέρες ξεγνοιασιάς και χαλάρωσης. Όμως επειδή τίποτα ωραίο δεν κρατάει για πάντα, καλύτερα να μαζέψουμε ξανά τα όπλα μας και να υποδεχτούμε τον Σεπτέμβρη όπως του αξίζει, με θετικό συναίσθημα, με αισιοδοξία και με τη δύναμη ν’ αντιμετωπίσουμε ό,τι και να φέρει.
Τον Αύγουστο ο χρόνος μοιάζει να σταματά για λίγο, ιδιαίτερα όταν είμαστε σε διακοπές. Και το μυαλό τεμπελιάζει και το κορμί. Θέλουν κοκτέιλ, βουνό ή αμμουδιές, καλή παρέα και κουβέντα μέχρι αργά. Κάνουν μία μικρή παύση από τη ρουτίνα και τον καθημερινό αγώνα επιβίωσης και φορτίζουμε μπαταρίες για να ξεκινήσουμε ξανά τον Σεπτέμβρη, αν γίνεται πιο δυνατοί.
Γι’ αυτό ίσως να νιώθω ότι τον Σεπτέμβρη ως τον πρώτο μήνα του χρόνου. Γιατί είναι ο μήνας που όλα ξαναρχίζουν, που πάντα κάτι τελειώνει ή που κάτι αφήνουμε πίσω για να πάμε παρακάτω. Είναι η νέα σεζόν στη δουλειά όπου και οι εργοδότες αλλάζουν πράγματα, αφού είχαν χρόνο να το κάνουν όλο το καλοκαίρι, τα σχολεία και τα γυμναστήρια ξανανοίγουν και γενικά τα πάντα παίρνουν ξανά μπρος ανανεωμένα με νέες ιδέες και προτάσεις. Ακόμη και τη διατροφή μας την ξεκινάμε ξανά από το Σεπτέμβρη.
Ίσως τον Αύγουστο που όλα κινούνται πιο χαλαρά να βρίσκουμε και το χρόνο να αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα που θέλαμε να αλλάξουμε και όλο δεν προλαβαίναμε. Τώρα, με τον ερχομό της νέα σεζόν, με τον ερχομό του φθινοπώρου είναι η ευκαιρία να το κάνουμε. «Θέλω να είμαι σε αυτή τη σχέση; Μου αρέσει η δουλειά μου; Μήπως πρέπει να μετακομίσω; Που θα ήθελα να είμαι αυτή τη στιγμή και τι θα ήθελα να ονειρευτώ για μένα»; Όλα αυτά ίσως περάσουν από το μυαλό μας, ενώ βρισκόμαστε σε κάποιο λόφο κοιτάζοντας τ’ αστέρια ή σε μια ξαπλώστρα κάποιας ξεχασμένης παραλίας.
Ο Σεπτέμβρης μαζί με τα χρυσαφένια φύλλα, γεμίζει τους δρόμους με αισιοδοξία και με ελπίδα για νέες αρχές, για ένα καλύτερο αύριο. Δε σημαίνει ότι πάντα θα είναι καλύτερος, όμως, μόνο και μόνο που μας γεμίζει με αυτά τα θετικά συναισθήματα, είναι κάποιες φορές αρκετό για να πάμε παρακάτω.
Φυσικά, ποτέ δε λείπει και η απογοήτευση. Γιατί με τον Αύγουστο τελειώνουν μαζί και οι διακοπές. Οι μέρες ξεγνοιασιάς και χαλάρωσης. Όμως επειδή τίποτα ωραίο δεν κρατάει για πάντα, καλύτερα να μαζέψουμε ξανά τα όπλα μας και να υποδεχτούμε τον Σεπτέμβρη όπως του αξίζει, με θετικό συναίσθημα, με αισιοδοξία και με τη δύναμη ν’ αντιμετωπίσουμε ό,τι και να φέρει.
Πράξια Αρέστη
loveletters
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.