Δύσκολος ο ρόλος της νοικοκυράς

0
Παλεύουν όλη μέρα σε πολλαπλούς ρόλους.

Δύσκολος ο ρόλος της νοικοκυράς, δε συμφωνείτε;

Είναι οι γυναίκες εκείνες, που για πολλούς λόγους άφησαν την εργασία τους, τα όνειρά τους και τις προσδοκίες τους, για να μείνουν στο σπίτι και να αφοσιωθούν στο μεγάλωμα των παιδιών. Σίγουρα κάποιοι, το να μένεις στο σπίτι και να μεγαλώσεις τα παιδιά σου, το θεωρούν τύχη. Σίγουρα είναι ευλογία το να μπορείς να βλέπεις τα παιδιά σου να μεγαλώνουν. Να είσαι δίπλα τους, όποια στιγμή σε χρειαστούν. Δεν είναι όμως πάντα ρόδινα και ονειρεμένα.

Εννοείται πως δεν γεννήθηκαν έτοιμες νοικοκυρές και σίγουρα τα όνειρά τους δεν φτάνουν έως τον νεροχύτη, που είναι στοιβαγμένα τα άπλυτα. Έχω παίξει και τους δύο ρόλους, αυτόν της εργαζόμενης μαμάς και τον ρόλο της "σκέτο μαμά παρακαλώ". Θα σας πω λοιπόν, πως προτιμώ τον πρώτο.

Αμέτρητες είναι οι φορές που νιώθεις ότι χάνεις τον εαυτό σου.Το σπίτι σε πνίγει και η μοναξιά γίνεται αφόρητη. Θυμώνεις με τον εαυτό σου και τον βαραίνεις με ευθύνες. Προσπαθείς να θυμηθείς εκείνα τα ξεχασμένα όνειρά σου. Βρίσκεσαι να μιλάς με την σφουγγαρίστρα και θυμώνεις, που δεν σε ενημέρωσε το πλυντήριο, όταν τελείωσε την πλύση. Όλοι έχουν παράπονα και κανείς δεν θα σε πιστέψει, πως δεν προλαβαίνεις. Μόλις τολμήσεις να ξεστομίσεις αυτή την ατάκα, θα σε κοιτάξουν με ειρωνικό ύφος και θα σου πουν μα " γιατί δεν προλαβαίνεις;"

Σίγουρα, δεν κάθομαι. Αντιθέτως τρέχω όλη μέρα, λες και προετοιμάζομαι για τους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ξυπνάω μαζί με τα κοκόρια και όχι, δεν κοιμάμαι με τις κότες. Φέρνω σε πέρας τρεις ανθρώπους και μια η αφεντιά μου τέσσερις.

Οι ρόλοι πολλοί: μαγείρισσα,υπηρέτρια, ψυχολόγος, διαιτητής, οικονόμος και πολλοί άλλοι.

Βγάζω το καπέλο στις εργαζόμενες μητέρες, θα τις έλεγα ηρωίδες χωρίς κανέναν δισταγμό. Παλεύουν όλη μέρα σε πολλαπλούς ρόλους. Είναι όμως και εκείνες οι γυναίκες, που έχουν ξεχάσει τον εαυτό τους. Είναι εκείνες, που δεν έχουν δικαίωμα ούτε να αρρωστήσουν, γιατί αμέσως θα ηχήσει συναγερμός. Εκείνες,που είναι μόνες και παλεύουν, γιατί η ζωή τις έριξε κάπου μακριά. Χωρίς γιαγιάδες, να παίζουν τον ρόλο του πυροσβέστη. Χωρίς να μπορέσουν να πάρουν μια αναπνοή, μια ανάσα.

Ευτυχώς που εκείνα τα "σ'αγαπώ μαμά" στο τέλος της μέρας, δίνουν τη δύναμη, για να σκεφτείς "όλα καλά, πάμε πάλι από την αρχή". Μανούλες, που είστε στο σπίτι, μη νιώθετε μειονεκτικά, κανενός η ζωή δεν τελείωσε, επειδή χρειάστηκε για μικρό ή μεγάλο διάστημα να μείνει στο σπίτι, για να μεγαλώσει τα παιδιά.

Επενδύστε στα παιδιά σας, δώστε τους όλα όσα θα τους κάνουν σωστούς και χρήσιμους ανθρώπους και θα δείτε, πως θα έρθει η ώρα να εισπράξετε όλα όσα σας ανήκουν.

Ελένη Γκίκα
ewoman
Ετικέτα:

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
* Οτι δημοσιεύουμε δεν σημαίνει ότι το υιοθετούμε.
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.

Τα Μπουλούκια

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Δημοσίευση σχολίου (0)
To Top