Ν' ανθίζεις για σένα και για όσους αγαπάς

Αυτό, σε κάνει έτσι κι αλλιώς ξεχωριστό γι' αυτούς...

Αλήθεια υπάρχει κάτι, που μπορεί να κάνει τις μέρες μας και κατά συνέπεια και τις ζωές μας ξεχωριστές;
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, δεν υπάρχουν μέρες ξεχωριστές!
Υπάρχουν άνθρωποι ξεχωριστοί που κάνουν τις μέρες μας ν' αξίζουν!

Οι στιγμές μαζί τους, καλές ή κακές, όμορφες ή άσχημες, πολύτιμες όλες, είναι η ανεκτίμητη προίκα που παίρνει η κάθε μέρα στο τέλος της...
Οι στιγμές που συνθέτουν τις μέρες, οι μέρες που συνθέτουν τα χρόνια, ένα παζλ (τελικά!) με χιλιάδες κομμάτια!
Το παζλ της ζωής μας!
Ακόμη κι αν υπάρχουν δύσκολες μέρες, η αλήθεια είναι πώς η κάθε μέρα σίγουρα έχει έστω μία ευχάριστη στιγμή που πολλές φορές δεν την υπολογίζουμε ή δεν την αντιλαμβανόμαστε καν, λόγω αρνητικής φόρτισης ή γιατί βιώνουμε μια δύσκολη φάση γενικότερα...

Σε περιόδους που μπορεί να είναι φορτισμένες από αγωνία και άγχος ή δυσάρεστα συναισθήματα, αφηνόμαστε ακούσια, να «χαθούμε» σε μια καθημερινότητα που πιθανόν δε μπορούμε να διαχειριστούμε καν!
Τότε, μεγάλη σημασία έχει, να ξέρουμε να εκτιμούμε το γεγονός ότι Υπάρχουμε και άρα οφείλουμε να παραμείνουμε μάχιμοι, αντιμετωπίζοντας τη κάθε μέρα σαν μια ολόκληρη ζωή!
Επιβάλλεται λοιπόν, να τη ζούμε με πάθος σαν να 'ναι η τελευταία και με αδημονία σαν να ΄ναι η πρώτη!
Να βρίσκουμε κίνητρα να καλλιεργούμε και να διανθίζουμε την ομορφιά που κρύβεται μέσα μας και να τη μοιράζουμε απλόκαρδα όχι μόνο στους ανθρώπους π' αγαπάμε ή τρέφουμε άλλα σημαίνοντα αισθήματα γι' αυτούς, αλλά ακόμη και σ' αυτούς που θα βρεθούν στο διάβα μας έστω για κάποιες λίγες στιγμούλες!

Εξάλλου, η ζωή έχει διδάξει ότι κανείς και τίποτα δε βρίσκεται τυχαία στο δρόμο μας κι όλα γίνονται για κάποιο λόγο, άσχετα αν τις περισσότερες φορές δεν το καταλαβαίνουμε τη δεδομένη στιγμή που συμβαίνει.
Το πλήρωμα του χρόνου δίνει τις απαντήσεις, σχεδόν πάντα!
Εξαρτάται βέβαια, πάντα κι απ' το τι θέλει ο καθένας «ν' αφήσει» στους ανθρώπους που συναντά...

Είναι πολύ σημαντικό κατ' εμέ, να μπορείς να βγάζεις την ομορφιά σου «προς τα έξω» χωρίς να περιμένεις απαραίτητα κάποιος να τη προσέξει!.
Να μη σ' επηρεάζει αυτό...Να είσαι σαν τ' αγριολούλουδα!
Ν' ανθίζεις σε όλες τις συνθήκες και να ομορφαίνεις τον δικό σου (μικρό)κοσμο!
Ν' ανθίζεις και να μη σε νοιάζει αν θα υπάρξει κάποιος να εκτιμήσει την ομορφιά σου και να παρασυρθεί απ' το άρωμά σου...
Ν' ανθίζεις για σένα και για όσους αγαπάς.
Αυτό, σε κάνει έτσι κι αλλιώς ξεχωριστό γι' αυτούς...

Χριστίνα Ζαμπούνη

ewoman