Δύσκολη κι απαιτητική η καθημερινότητα. Δοκιμάζει τις αντοχές και τις σχέσεις μας, οι οποίες συχνά προσπαθούν να ισορροπήσουν πάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί.
Οι άνθρωποι ενθουσιάζονται, ερωτεύονται και προσπαθούν να σμίξουν τις ζωές τους έχοντας πολλές φορές λάθος κριτήρια και μετέωρα συναισθήματα.
Κάποιοι αφήνονται στη φθορά του χρόνου χωρίς προσπάθεια, χωρίς ενοχές και κάποιοι άλλοι αναζητούν τη «χρυσή τομή» για να μπορέσουν να αντισταθμίσουν τις διαφορές και τις αντιθέσεις τους και να συνυπάρξουν αρμονικά, χωρίς όμως πάντα να το πετυχαίνουν.
Οι σχέσεις θέλουν κόπο, χρόνο και προσπάθεια από δυο ανθρώπους που διεκδικούν το «μαζί», που νιώθουν ότι έχουν βρει ο ένας στον άλλον αυτό είχαν ανάγκη για να νιώθουν ισορροπημένοι μέσα τους.
Μεγάλη κουβέντα η λέξη «ο άνθρωπός μου». Πολυσύνθετη και βαρυσήμαντη.
Κουβαλά μέσα της τη λύτρωση αν τον έχεις βρει, το παράπονο αν έχεις διαψευστεί και την αναζήτηση αν αρνείσαι να συμβιβαστείς με το καλούπι των κοινωνικών στερεότυπων.
Ο άνθρωπός σου δεν είναι αυτός που μοιράζεται μαζί σου μια αδιάφορη καθημερινότητα.
Ούτε αυτός που του δίνεσαι από υποχρέωση ή από καθήκον.
Ούτε αυτός που ενισχύει την κοινωνική σου εικόνα.
Ούτε αυτός που ικανοποιεί τις βιοποριστικές ανάγκες σου.
Ούτε αυτός που είναι διαθέσιμος σε ξένα βλέμματα και ξένα χέρια, όπως οι προσφορές στα ράφια των καταστημάτων.
Ο άνθρωπός σου δεν είναι αυτός που πατάει πάνω στην αξιοπρέπειά σου για να χορτάσει τις δικές του ανασφάλειες. Ούτε αυτός που ξεπουλά τα συναισθήματά σου.
Ούτε αυτός που μεγαλώνει τα τείχη μέσα σου.
Ούτε αυτός που χαστουκίζει το χαμόγελό σου από πείσμα κι εγωισμό.
Ο άνθρωπός σου δεν είναι αυτός που φλερτάρει με τις ανασφάλειές σου.
Ούτε αυτός που στα δύσκολά σου λιγοψυχά.
Ούτε αυτός που παίζει κρυφτό με την ψυχή σου.
Ούτε αυτός που απαξιώνει το καρδιοχτύπι σου.
Ο άνθρωπός σου είναι αυτός που στέκεται περήφανος δίπλα σου.
Αυτός που νιώθει τυχερός για την αγάπη που αντάμωσε.
Αυτός που προστατεύει τις στιγμές σου.
Ο άνθρωπός σου είναι αυτός που σε τιμά με τις πράξεις του και σ’ αγκαλιάζει με τη ματιά του.
Είναι αυτός που κρατάει ζωντανό το χαμόγελό σου.
Αυτός που καταλαβαίνει τις στιγμές της αδυναμίας σου.
Αυτός που φροντίζει για τα αποθέματά σου.
Αυτός που σέβεται την ύπαρξή σου και εμπιστεύεται τη δική του στα χέρια σου.
Ο άνθρωπός σου είναι αυτός που γίνεται η δύναμή σου.
Το γέλιο σου. Η ελπίδα σου. Η χαρά και η αντοχή σου.
Το χέρι που κρατιέται σφιχτά από το δικό σου. Αυτός που καμαρώνει δίπλα στην καρδιά σου.
Ο άνθρωπός σου είναι αυτός που ομορφαίνει τον κόσμο σου γιατί υπάρχει μέσα του.
Τόσο απλά και τόσο λυτρωτικά! Μα και τόσο δύσκολα συνάμα …
Οι άνθρωποι ενθουσιάζονται, ερωτεύονται και προσπαθούν να σμίξουν τις ζωές τους έχοντας πολλές φορές λάθος κριτήρια και μετέωρα συναισθήματα.
Κάποιοι αφήνονται στη φθορά του χρόνου χωρίς προσπάθεια, χωρίς ενοχές και κάποιοι άλλοι αναζητούν τη «χρυσή τομή» για να μπορέσουν να αντισταθμίσουν τις διαφορές και τις αντιθέσεις τους και να συνυπάρξουν αρμονικά, χωρίς όμως πάντα να το πετυχαίνουν.
Οι σχέσεις θέλουν κόπο, χρόνο και προσπάθεια από δυο ανθρώπους που διεκδικούν το «μαζί», που νιώθουν ότι έχουν βρει ο ένας στον άλλον αυτό είχαν ανάγκη για να νιώθουν ισορροπημένοι μέσα τους.
Μεγάλη κουβέντα η λέξη «ο άνθρωπός μου». Πολυσύνθετη και βαρυσήμαντη.
Κουβαλά μέσα της τη λύτρωση αν τον έχεις βρει, το παράπονο αν έχεις διαψευστεί και την αναζήτηση αν αρνείσαι να συμβιβαστείς με το καλούπι των κοινωνικών στερεότυπων.
Ο άνθρωπός σου δεν είναι αυτός που μοιράζεται μαζί σου μια αδιάφορη καθημερινότητα.
Ούτε αυτός που του δίνεσαι από υποχρέωση ή από καθήκον.
Ούτε αυτός που ενισχύει την κοινωνική σου εικόνα.
Ούτε αυτός που ικανοποιεί τις βιοποριστικές ανάγκες σου.
Ούτε αυτός που είναι διαθέσιμος σε ξένα βλέμματα και ξένα χέρια, όπως οι προσφορές στα ράφια των καταστημάτων.
Ο άνθρωπός σου δεν είναι αυτός που πατάει πάνω στην αξιοπρέπειά σου για να χορτάσει τις δικές του ανασφάλειες. Ούτε αυτός που ξεπουλά τα συναισθήματά σου.
Ούτε αυτός που μεγαλώνει τα τείχη μέσα σου.
Ούτε αυτός που χαστουκίζει το χαμόγελό σου από πείσμα κι εγωισμό.
Ο άνθρωπός σου δεν είναι αυτός που φλερτάρει με τις ανασφάλειές σου.
Ούτε αυτός που στα δύσκολά σου λιγοψυχά.
Ούτε αυτός που παίζει κρυφτό με την ψυχή σου.
Ούτε αυτός που απαξιώνει το καρδιοχτύπι σου.
Ο άνθρωπός σου είναι αυτός που στέκεται περήφανος δίπλα σου.
Αυτός που νιώθει τυχερός για την αγάπη που αντάμωσε.
Αυτός που προστατεύει τις στιγμές σου.
Ο άνθρωπός σου είναι αυτός που σε τιμά με τις πράξεις του και σ’ αγκαλιάζει με τη ματιά του.
Είναι αυτός που κρατάει ζωντανό το χαμόγελό σου.
Αυτός που καταλαβαίνει τις στιγμές της αδυναμίας σου.
Αυτός που φροντίζει για τα αποθέματά σου.
Αυτός που σέβεται την ύπαρξή σου και εμπιστεύεται τη δική του στα χέρια σου.
Ο άνθρωπός σου είναι αυτός που γίνεται η δύναμή σου.
Το γέλιο σου. Η ελπίδα σου. Η χαρά και η αντοχή σου.
Το χέρι που κρατιέται σφιχτά από το δικό σου. Αυτός που καμαρώνει δίπλα στην καρδιά σου.
Ο άνθρωπός σου είναι αυτός που ομορφαίνει τον κόσμο σου γιατί υπάρχει μέσα του.
Τόσο απλά και τόσο λυτρωτικά! Μα και τόσο δύσκολα συνάμα …
Γεωργία Ανδριώτου
ewoman
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.