Μην τον κρατάς μέσα σου τον έρωτα, δείξ΄τον!

0
Όλη μας η ζωή είναι ένα παρακάτω.

Ένα από εκείνα τα γνωστά απογεύματα.

Εκείνα που θες να περάσεις τις ώρες μόνο με μουσική και τσιγάρα, για τους αμετανόητους καπνιστές.

Τα απογεύματα που αναθεματίζεις που δε πέφτει το σκοτάδι. Έτσι για να κουλουριαστείς στο κρεβάτι, να κλείσεις τα μάτια και να αδημονείς για το αύριο.

Να ξημερώσει η μέρα και εσύ να παριστάνεις πως το χθες δεν υπήρξε ποτέ.

Ώρες που κάποιοι τις βλέπουν βασανιστικά αργές και άλλοι τις παρακαλούν να μην κυλούν τόσο γρήγορα.

Και κάπου εκεί, στην αγαπημένη λίστα αναπαραγωγής, ξεπετιέται ένα κομμάτι.

Κι ο στίχος πάλι βάζει το μυαλό σε σκέψεις.

Τόσο αληθινό και τόσο παράξενο.

Ίσως να είμαι εγώ παράξενη.

Δε ξέρω.

“Αν σε αγαπούν να μάθουν να στο λένε..”, σου λέει η Νατάσα.

Με ζόρι και με τα ντεσιμπέλ στο τέρμα τραγουδάω κι εγώ.

Και μετά, “κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις”.

Κάτσε γιατί κάπου το έχασα, φίλε μου. Εφόσον πρέπει να μάθουν να το λένε, γιατί εγώ να μάθω να το κλέβω;

Κι αν δε το πουν, τι θα το κάνουν; Θα το πάρουν μαζί τους;

Κι αν το πάρουν μαζί τους, ποιος ο λόγος να το νιώθουν;

Μπερδεύτηκα, σταμάτα.

Δεν ξέρω στον κόσμο αυτό, ποιος είναι ο προορισμός μας. Κανείς δε με έμαθε να διαχειρίζομαι κανένα συναίσθημά μου.

Μήτε το μίσος μου μπορώ να εκφράσω σωστά μήτε και την αγάπη. Βρήκα και κάτι περιοδικά με κάτι άρθρα αλλά ούτε κι εκείνα βοήθησαν.

Μη με ρωτάς λύσεις. Εγώ δεν ξέρω τι να κάνεις, αλλά έμαθα καλά τι δεν πρέπει να κάνεις.

Μην το κρατάς μέσα σου. Αν είναι έρωτας, δείξτο.

Μην περιμένεις από το σύμπαν και το timing. Δεν υπάρχει.

Απλά δειλιάζεις κάθε στιγμή.

Αν ελπίζεις σε ορθές πορείες πλανητών και σε κατάλληλες στιγμές, μάθε να το κοιτάς με κιάλια.

Αν έχεις αγάπη, εξομολογήσου την.

Κανείς δεν είναι τόσο γεμάτος που να μη θέλει κάποιον δίπλα του. Κι αν δε το θέλει, τουλάχιστον θα το ξέρεις. Κι αν το ξέρεις θα πας παρακάτω.

Γιατί πάντα υπάρχει παρακάτω.

Όλη μας η ζωή είναι ένα παρακάτω.

Αν μισείς, πες το. Αν δε γουστάρεις, μην το παλεύεις.

Βρες τη δύναμη να κάνεις τη ζωή σου όπως τη θέλεις. Μη μένεις με αυτή τη ρημάδα τη σιωπή.

Τίποτα καινούριο δεν έχει να σου πει. Μόνο πάλεψε για εκείνα που έχει η ψυχή σου. Μίλα και πες ότι κι αν είναι αυτό που κρύβεις εκεί μέσα. Δώσε σε εκείνα τα όνειρα που καλά κρατάς κρυμμένα την ευκαιρία να γίνουν πραγματικότητα. Είναι μικρή η ζωή για να μην τη ζεις όπως εσύ τη θες.

Μη μάθεις να το κλέβεις λοιπόν.

Εσύ να το λες με την ευχή πως κι εκείνοι θα κάνουν το ίδιο.

Αν όχι, μη σκας. Τουλάχιστον θα ξέρεις.

Έφη Μπαμπούρη
ewoman

Ετικέτα:

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
* Οτι δημοσιεύουμε δεν σημαίνει ότι το υιοθετούμε.
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.

Τα Μπουλούκια

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Δημοσίευση σχολίου (0)
To Top