Θέλω να γυρίσω στα παλιά, εδώ και τώρα!

0

Αθώα κι απονήρευτα! Χρόνια γλυκά… Τώρα πια όλα είναι αλλιώς!!

Στους δρόμους και στις αλάνες που παίζαμε παιδιά κοιμούνται κάποιες αναμνήσεις.
Ξυπνούν κάθε φορά που κάποιο γνώριμο «παιδί» περάσει από εκεί.

Πάλι σήμερα ο δρόμος μας ήταν «από κει» και κάπου στα μισά της διαδρομής απ’ το Ντουρακλή στο Μπουτζάκι, νάτος πάλι μπροστά μου, ο περίφημος Πάντος!
Εκεί στους πρόποδες του λόφου της Ζωοδόχου Πηγής γκρεμισμένος από τότε -πάνε 35 χρόνια και βάλε- σαν να μη πέρασε μια μέρα, στέκεται ακόμη εκεί για να μας θυμίζει...
Να μας θυμίζει πως μέσα του κατοικούν, οι παιδικές μας αναμνήσεις.
Να μας θυμίζει πως ήταν σημείο αναφοράς της γειτονιάς ΜΑΣ.
Σημείο συνάντησης, συγκέντρωσης, παιχνιδιού, «συ-σκέψεων», λήψης αποφάσεων, αυτοσχέδιων εκδηλώσεων, τέλεσης μυστηρίων...

Πόσες πρεμιέρες της Τενεκεδούπολης, απογέματα Παρασκευής,
με ηθοποιούς τους μισούς από μας και θεατές τους υπόλοιπους
και στην επόμενη παράσταση τ΄ανάποδο...
Πόσες παραστάσεις «θεατρικές» με εισιτήριο γκοφρέτες, κουκουρούκου, καραμέλες ακόμη και τσίχλες!!

Πόσα καλλιστεία για να βγάλουμε τη «Μις Ντουρακλή» με έπαθλο ένα μπισκοτολούκουμο απ’ το μπαρμπα Δήμο!
Σαν παιδιά, μαλώναμε και φιλιώναμε στο λεπτό...
Μα αν κλείσω τα μάτια θα δω κοντά παντελονάκια και κοτσιδάκια.
Θα δω αθωότητα...
Θ' ακούσω φωνές, τραγούδια, γέλια, μαλώματα, φασαρίες,
μα στο τέλος τη φράση: «Παιδιά! αύριο την ίδια ώρα, όλοι, ΕΔΩ!».
Θα δω, αγαλματάκια, ακούνητα κι αγέλαστα!
Θα δω, σκορπισμένες τις κεραμμύδες για το «τζαμί»...
Θα δω, τα κονσερβοκούτια τα βαμμένα, με τις κλωστές για μαλλιά!!
Θα δω, τις περιβόητες «κουμπάρες».

Θ' ακούσω σχέδια μεγαλεπίβουλα, όνειρα χωρίς όρια, ιστορίες υπερβολικές...
Πράγματα μικρά μα τόσο μεγάλα για την παιδική φαντασία...
Εδώ, κάναμε τον γάμο της Λολίτας με τον Μάρκο τον κεραμμυδόγατο!...
Όμορφη γατούλα η Λολίτα μου, -εξ' ου και τ' όνομα- και με το πέπλο που της φορέσαμε έγινε ακόμη πιο όμορφη κι ας μη το ανέχονταν η κακομοίρα, ούτε ο Μάρκος το παπιγιόν!!..
Τι γάμος! Μοιράσαμε ως και μπουμπουνιέρες στους καλεσμένους.
Δε ξέρω για τ' άλλα παιδιά αλλά για μένα δεν ήταν μόνο τόπος για τα ευχάριστα, αυτός…
Εδώ, έθαβα κάθε ζωάκι που έχανα με όλες τις τιμές !
Του έφτιαχνα και μνηματάκι με πετρούλες, μαρμαράκια και σταυρό ξύλινο, καθώς πάντα κλαίγοντας το αποχαιρετούσα μόνη μου!
Δε το είπα ποτέ σε κανέναν τους, από φόβο μη με περιγελάσουν. Μη με κοροϊδέψουν...

Πάντα ήταν και είναι «σκληρά» τα παιδιά!
Εύκολα κοροϊδεύουν. Χωρίς να σκεφτούν.
Τα χρόνια εκείνα ήταν πολύ πιο όμορφα!! Αθώα κι απονήρευτα! Χρόνια γλυκά… Τώρα πια όλα είναι αλλιώς!!
Άλλαξαν οι γειτονιές, τα χωριά, οι δρόμοι, τα παιδιά, οι άνθρωποι...
Ήμασταν τυχερά παιδιά γιατί ζήσαμε την «αθωότητά» μας όπως της άρμοζε!

Τα παιδιά μας σήμερα, είναι «σκλάβοι» της τεχνολογίας και «θύματα» της εξέλιξης!
Κάθε που βρίσκομαι μπροστά εκεί, στις δικές μας παιδικές αναμνήσεις, αυτό σκέφτομαι με πικρία...
Τελικά, δε πειράζει -και τόσο- που άλλαξαν οι γειτονιές...
Πειράζει που άλλαξαν οι άνθρωποι και ο τρόπος που βλέπουν τα μάτια τους, την ομορφιά....

Κι είναι κι αυτές οι μνήμες που ξεπηδούν μέσα απ 'τα χαλάσματα του Πάντου κάθε φορά που περνάω από κει, που φέρνουν «σκουπιδάκια» στα μάτια!

Αφιερωμένο σε όλα εκείνα τα παιδιά που παίξαν και συμ-παίξαμε εκεί!

Χριστίνα Ζαμπούνη
ewoman
Ετικέτα:

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
* Οτι δημοσιεύουμε δεν σημαίνει ότι το υιοθετούμε.
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.

Τα Μπουλούκια

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Δημοσίευση σχολίου (0)
To Top