Κι ήρθε η μέρα που έπεσες, και δεν ήταν κανείς εκεί να σε σηκώσει...

0

Όλες οι λύσεις είναι μέσα μας.

Και τελικά όταν πέσεις κανείς δεν είναι εκεί να σου κρατήσει το χέρι και να σε σηκώσει. Τα φώτα της σκηνής έσβησαν και το κοινό που χρόνια σε χειροκροτούσε και σε επευφημούσε για αυτά που του πρόσφερες, αποσύρθηκε διακριτικά.

Όλοι κάτι είχαν να κάνουν! Και τώρα τι γίνεται;

Τώρα πρέπει να στηριχτείς σε κάποιον που δεν του έδωσες ποτέ την απαιτούμενη προσοχή και ενέργεια.
Προσπαθούσες πάντα το καλύτερο για το κοινό σου και αυτόν τον είχες στην άκρη.

Νιώθεις σαν να σε εξαπάτησαν. Δε γίνεται όλοι αυτοί που ευχαρίστησες να μην μπορούν να σου κρατήσουν το χέρι!
Πιστεύεις ότι όλα είναι ένα κακό όνειρο.

Τους κοιτάς στα μάτια, όμως αποφεύγουν να σε κοιτάξουν. Τους μιλάς και κάνουν πως δεν ακούνε! Έπαψες να τους προσφέρεις και αυτό δυστυχώς σε καθιστά αδιάφορο! Ήσουν βράχος και κάθε φορά έκοβες ένα κομματάκι γι’ αυτούς. Κάθε πόνος, κάθε λυγμός και κάθε χτύπημα, σου αφαιρούσαν και κάτι.

Μέχρι που έγινες ένα βοτσαλάκι. Και τα βοτσαλάκια τα κλωτσούν μακριά.

Έμεινες μόνος εκεί πάνω στη σκηνή δίχως καμία ενέργεια δίχως καμία διάθεση. Προσπαθείς να ενώσεις τα κομμάτια σου. Όμως πλέον είναι πολύ αργά!

Κανείς άνθρωπος δεν πρέπει να φτάνει σε αυτό το σημείο. Διότι δεν του αξίζει κάτι τέτοιο! Πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας και να τον φροντίζουμε καθημερινά. Δεν είναι εγωισμός. Να κάνουμε κάθε μέρα κάτι, μόνο γι’ αυτόν. Κάτι που τον ευχαριστεί. Του αξίζουν τα καλύτερα. Να διώχνουμε τα βάρη που δεν μας αναλογούν.

Δε θα σώσουμε εμείς τον κόσμο. Αποβάλλουμε κάθε τοξικό άτομο μακριά του και όλες τις κακές γνώμες. Να τον στολίζουμε μόνο με όμορφα λόγια. Να τον περιποιούμαστε και να τον προστατεύουμε σαν να είναι ο σημαντικότερος στον κόσμο. Διότι για μας, είναι.

Να μην τον μειώνουμε ποτέ και ειδικά για άτομα που δεν αξίζουν. Να πιστεύουμε σε αυτόν και να τον επαινούμε. Να τον μοιραζόμαστε, μόνο με αυτούς που μπορούν να μοιράζονται. Να περνάμε χρόνο μαζί του. Δεν είναι μοναξιά αυτό!

Όλες οι λύσεις είναι μέσα μας.

Η ζωή μας είναι αλληλένδετη με τον εαυτό μας. Με αυτόν ερχόμαστε και με αυτόν θα “φύγουμε”. Γι’ αυτό ας το κάνουμε πριν να είναι αργά.
Όσο υπάρχει ακόμη χρόνος να το σώσουμε!

Τριστάνος
loveletters
Ετικέτα:

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
* Οτι δημοσιεύουμε δεν σημαίνει ότι το υιοθετούμε.
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.

Τα Μπουλούκια

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Δημοσίευση σχολίου (0)
To Top