Να του λες ότι το θαυμάζεις.
«Μαμά» φώναξε το παιδί και η μάνα έτρεξε να δει τι θέλει.
Ναι, κάπως έτσι κάνουν οι μανάδες και οι γονείς γενικότερα. Ή κάπως έτσι θα έπρεπε να κάνουν.
Γονιός δε γεννιέσαι, γίνεσαι. Γίνεσαι με την εμπειρία, με το διάβασμα, με το ενδιαφέρον που έχεις να δίνεις το καλό παράδειγμα στο παιδί σου. Γίνεσαι όταν γεννάς, όταν υιοθετείς, γενικά όταν ξενυχτάς στο προσκεφάλι του για να το δεις να μεγαλώνει σωστά.
Γίνεσαι, γιατί αγαπάς. Και το «αγαπώ το παιδί μου» σημαίνει πρώτα τη γνώση ότι δεν είναι κτήμα σου. Ότι όταν μεγαλώσει αρκετά για να σταθεί στα πόδια του, θα θες κι εσύ να θέλει να φύγει από τη σκέπη σου. Να ανοίξει τα φτερά του για όπου μακρύτερα θελήσει εκείνο, για να είναι εκείνο ευτυχισμένο και μέσα από τη δική του ευτυχία να είσαι κι εσύ ευτυχισμένος. Και θα κάνεις το καλύτερο που μπορείς και θα λες μέσα σου ότι πέτυχες.
Γίνεσαι γονιός, γιατί ξέρεις ή μαθαίνεις, να βάζεις τα θέλω του πριν από τα δικά σου, αλλά να διακρίνεις τη διαφορά αυτών και να ξεχωρίζεις τις δικές σου βασικές ανάγκες ώστε να είσαι καλά και να τις καλύπτεις αυτές πρώτες.
Κανένα παιδί δεν είναι καλά, αν δεν είναι πρώτα, καλά, ο γονιός που το μεγαλώνει.
Να σκέφτεσαι, ότι όταν έρθει η ώρα και το παιδί σου θα σου πει «μάνα/πατέρα θέλω να φύγω να κάνω κάτι στη ζωή μου» ότι έβαλες κι εσύ το λιθαράκι σου σε αυτό. Να είσαι περήφανος λοιπόν και να του το λες. Να του το λες συνέχεια, κάθε στιγμή που βρίσκεις ευκαιρία. Επιβράβευέ το σε κάθε του επίτευγμα, μικρό ή μεγάλο. Θα του δώσει τέτοια εφόδια για τη ζωή, που δε φαντάζεσαι!
Να του λες ότι το θαυμάζεις. Ότι θα είσαι δίπλα του σε ό,τι του συμβεί. Ότι θα είσαι εκεί γι’ αυτό χωρίς να το κρίνεις. Ακόμα και στην αποτυχία του, υπενθύμιζέ του ότι αν το θέλει πραγματικά μπορεί να δοκιμάσει όσες φορές θέλει, ότι το αγαπάς ακόμα και αν δε θέλει να συνεχίσει. Μην απαιτείς πράγματα που δεν μπορεί να δώσει. Μην του πεις ποτέ για τις θυσίες που χρειάστηκε να κάνεις για να το φέρεις στη ζωή. Μην ξεχνάς ότι ήταν δική σου επιλογή να το γεννήσεις, να το μεγαλώσεις, όχι δική του να σε επιλέξει για γονιό του.
Είμαι γονιός και θέλω όλα αυτά να τα έχω στο νου μου συνέχεια. Μην ξεχαστώ. Μην αφεθώ στην αμείλικτη καθημερινότητα. Μην αφήσω κανέναν και τίποτα να με επηρεάσει και χαθώ από τον δρόμο μου.
Γιατί το να μεγαλώνεις ένα παιδί είναι μια πρόκληση. Αποδέξου την.
Ναι, κάπως έτσι κάνουν οι μανάδες και οι γονείς γενικότερα. Ή κάπως έτσι θα έπρεπε να κάνουν.
Γονιός δε γεννιέσαι, γίνεσαι. Γίνεσαι με την εμπειρία, με το διάβασμα, με το ενδιαφέρον που έχεις να δίνεις το καλό παράδειγμα στο παιδί σου. Γίνεσαι όταν γεννάς, όταν υιοθετείς, γενικά όταν ξενυχτάς στο προσκεφάλι του για να το δεις να μεγαλώνει σωστά.
Γίνεσαι, γιατί αγαπάς. Και το «αγαπώ το παιδί μου» σημαίνει πρώτα τη γνώση ότι δεν είναι κτήμα σου. Ότι όταν μεγαλώσει αρκετά για να σταθεί στα πόδια του, θα θες κι εσύ να θέλει να φύγει από τη σκέπη σου. Να ανοίξει τα φτερά του για όπου μακρύτερα θελήσει εκείνο, για να είναι εκείνο ευτυχισμένο και μέσα από τη δική του ευτυχία να είσαι κι εσύ ευτυχισμένος. Και θα κάνεις το καλύτερο που μπορείς και θα λες μέσα σου ότι πέτυχες.
Γίνεσαι γονιός, γιατί ξέρεις ή μαθαίνεις, να βάζεις τα θέλω του πριν από τα δικά σου, αλλά να διακρίνεις τη διαφορά αυτών και να ξεχωρίζεις τις δικές σου βασικές ανάγκες ώστε να είσαι καλά και να τις καλύπτεις αυτές πρώτες.
Κανένα παιδί δεν είναι καλά, αν δεν είναι πρώτα, καλά, ο γονιός που το μεγαλώνει.
Να σκέφτεσαι, ότι όταν έρθει η ώρα και το παιδί σου θα σου πει «μάνα/πατέρα θέλω να φύγω να κάνω κάτι στη ζωή μου» ότι έβαλες κι εσύ το λιθαράκι σου σε αυτό. Να είσαι περήφανος λοιπόν και να του το λες. Να του το λες συνέχεια, κάθε στιγμή που βρίσκεις ευκαιρία. Επιβράβευέ το σε κάθε του επίτευγμα, μικρό ή μεγάλο. Θα του δώσει τέτοια εφόδια για τη ζωή, που δε φαντάζεσαι!
Να του λες ότι το θαυμάζεις. Ότι θα είσαι δίπλα του σε ό,τι του συμβεί. Ότι θα είσαι εκεί γι’ αυτό χωρίς να το κρίνεις. Ακόμα και στην αποτυχία του, υπενθύμιζέ του ότι αν το θέλει πραγματικά μπορεί να δοκιμάσει όσες φορές θέλει, ότι το αγαπάς ακόμα και αν δε θέλει να συνεχίσει. Μην απαιτείς πράγματα που δεν μπορεί να δώσει. Μην του πεις ποτέ για τις θυσίες που χρειάστηκε να κάνεις για να το φέρεις στη ζωή. Μην ξεχνάς ότι ήταν δική σου επιλογή να το γεννήσεις, να το μεγαλώσεις, όχι δική του να σε επιλέξει για γονιό του.
Είμαι γονιός και θέλω όλα αυτά να τα έχω στο νου μου συνέχεια. Μην ξεχαστώ. Μην αφεθώ στην αμείλικτη καθημερινότητα. Μην αφήσω κανέναν και τίποτα να με επηρεάσει και χαθώ από τον δρόμο μου.
Γιατί το να μεγαλώνεις ένα παιδί είναι μια πρόκληση. Αποδέξου την.
Κατερίνα Τσαμπά
ewoman
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.