Οι άνθρωποι που αγάπησαν πολύ, όταν φεύγουν δε ρίχνουν βλέμμα προς τα πίσω

0

έχεις ακόμη την ευκαιρία ν’ αλλάξεις την πράξη.

Κάποια στιγμή θα τα καταλάβεις όλα, αγάπη μου. Φοβάμαι όμως ότι εκείνη η στιγμή δε θα έρθει πριν να είναι ήδη αργά. Θα με έχεις χάσει.

Ίσως και να έχει μια λογική. Ίσως μόνο τότε να μπορείς να κάνεις τη δίκαιη αυτοκριτική σου, χωρίς να έχεις τη δυνατότητα να με στήνεις απέναντι.

Γιατί έτσι είναι. Τώρα με έχεις απέναντί σου κι όχι δίπλα σου. Δεν μπαίνεις στον κόπο να κοιτάξεις τις παραλείψεις σου, τις αθετημένες υποσχέσεις σου, όλα τα πράγματα που δεν έκανες.

Ίσως τότε να καθαρίσει η ματιά σου και να σταματήσουν να σε ταλαιπωρούν όλες οι εξωπραγματικές ιδέες που στοιχειώνουν το μυαλό σου. Άλλωστε μόνο όταν χάσουμε κάτι μπορούμε να το εκτιμήσουμε.

Ίσως πάλι αυτό να μην συμβεί ποτέ. Είναι πάντα πιο βολικό ν’ αποδώσουμε τις ευθύνες που μας αντιστοιχούν σε κάποιον άλλον, κοσμώντας τον εν απουσία του με λογής λογής επίθετα που είναι καθρέφτης των δικών μας πράξεων.

Ίσως, ίσως μόνο όταν βρεθείς με κάποια άλλη να μπορέσεις να κάνεις τη σύγκριση και να καταλάβεις πόσα σου έδωσα και πόσα λίγα πήρα, πόσα ανέχομαι επειδή ελπίζω.

Δεν ξέρω. Ελπίζω να μην μάθω. Ελπίζω ότι μπορεί ν’ αλλάξει κάτι. Γι’ αυτό άλλωστε ακόμα είμαι εδώ. Αν και, δε σου κρύβω, δεν το πιστεύω. Έμαθα βλέπεις με σκληρό τρόπο ότι στα λόγια είσαι καλός, αλλά σκέψη χωρίς να μετουσιώνεται σε πράξη για μένα είναι στείρα.

Εμένα τουλάχιστον αυτό είναι το ατού μου, οι πράξεις. Όχι τόσο τα λόγια. Αυτά είναι λίγα, ξεκάθαρα, μετρημένα και ζυγισμένα. Χρειάζεται να θέλεις να τ’ ακούσεις και να τεντώσεις προσεκτικά τ’ αυτιά σου.

Ίσως απλά επειδή έτσι ακριβώς είναι και τα πράματα στο μυαλό μου. Απλά, λιτά και ξεκάθαρα. Απλοποιημένα όσο δεν πάει άλλο. Όπου ένα κι ένα κάνουν δύο. Και το δύο είναι μαζί.

Όταν με βάζεις, λοιπόν, απέναντι, μάθε ότι με διαιρείς. Ένα δια ένα μας κάνει ένα. Οπότε, σ’ αυτή την περίπτωση καλύτερα να είμαι μόνη μου. Βλέπεις; Απλά μαθηματικά.

Όπως την βραδιά που σου έδωσα το χέρι μου. Είχα πλήρη επίγνωση ότι ήθελα να πορευτούμε μαζί. Αλλά μέρα τη μέρα το κάνεις πιο δύσκολο. Σπάνια κρατάς το χέρι μου τώρα. Κι αυτό μου φέρνει ένα κόμπο στο λαιμό. Γιατί έχουμε τόσα για ν’ αγωνιστούμε, τόσα να κατακτήσουμε και δεν το βλέπεις.

Και λυπάμαι που είναι πιο καθαρή η ματιά μου και βλέπει λίγο πιο πέρα, πέρα από τα μικροπροβλήματα που σκαλώνεις το μυαλό σου. Που δεν ξεχωρίζεις τα προσωρινά εμπόδια και δεν εστιάζεις στο πώς μπορούν να ξεπεραστούν.

Με τρελαίνει που αφήνεις μικρονεύρα να σ’ επηρεάζουν τόσο, που να θολώνουν την όραση και την κρίση σου, να στρεβλώνουν την προοπτική σου και να κολλάνε στον εγκέφαλό σου, ενώ ξέρεις καλά πόσο καλά περνάμε μαζί, μετατρέποντας τον ψύλλο σε ελέφαντα!

Αλλά να θυμάσαι ότι άνθρωποι που έχουν υπομονή κι επιμονή, όταν θεωρήσουν κάτι τελειωμένο, γι’ αυτούς σημαίνει ότι έχουν καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια και είναι εντάξει με τον εαυτό τους.

Όταν, λοιπόν, φεύγουν, δεν ξανακοιτούν πίσω τους γιατί δεν υπάρχει λόγος. Δεν είναι σκληρότητα. Απλά δεν έχουν «ίσως» και «αν» να στοιχειώνουν το μυαλό τους. Η μαθηματική πράξη έχει γίνει κι έχει δώσει αποτέλεσμα.

Πριν λοιπόν συμπληρωθεί ο αριθμός δίπλα στο ίσον, έχεις ακόμη την ευκαιρία ν’ αλλάξεις την πράξη.

Θα το κάνεις; Σε προκαλώ.

Μαρίνα Μαγουλιανού
ilov
Ετικέτα:

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
* Οτι δημοσιεύουμε δεν σημαίνει ότι το υιοθετούμε.
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.

Τα Μπουλούκια

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Δημοσίευση σχολίου (0)
To Top