Ο έρωτας πρέπει να είναι κινητήριος δύναμη κι όχι κινούμενη άμμος

0

Σε αυτή την περίπτωση, απλά πάρε στροφή και φύγε.

Άνοιξε μια μέρα την πόρτα, πήρε το βαλιτσάκι με τα χρειαζούμενα κι έφυγε. Δεν ήταν ακόμη ούτε δεκαοκτώ χρονών.
Πολλοί οι λόγοι της φυγής της. Πολλά τα φταιξίματα, ασαφείς οι θύτες και τα θύματα. Σημασία είχε ένα: έφυγε μη θέλοντας να ξαναγυρίσει.

Δεν ήταν ούτε δεκαοκτώ χρονών όταν έγινε ερωτικός μετανάστης. Άλλη πόλη, άλλο σπίτι, συγκατοίκηση. Με μια σχέση που από απλή εφηβική, έγινε συμβίωση. Έγινε ο άντρας της κι αυτή η γυναίκα του. Έτσι όπως τα πιτσιρίκια στήνουν νοικοκυριά στις αυλές των εξοχικών τα καλοκαίρια, παίζοντας τα ζευγαράκια. Μόνο που στην περίπτωσή τους, όλο αυτό δεν ήταν παιχνίδι.

Τον πρώτο καιρό όλα ήταν ρόδινα. Εκείνη βίωνε μια ελευθερία που είχε στερηθεί από το αυστηρών αρχών σπίτι της κι αυτός απολάμβανε μια σχέση που δεν ήταν πια από απόσταση και στα κλεφτά, να μην τους δουν. Κι ο καιρός περνούσε. Κι όλα άλλαζαν.

Έφτασε ο καιρός που όλο αυτό το άγουρο των αστόχαστων αποφάσεων τους χτύπησε κατάμουτρα. Και κυρίως αυτήν. Αυτήν που στον βωμό ενός έρωτα, του πρώτου, θυσίασε τα όνειρά της για σπουδές, για ένα καλύτερο "εγώ". Που γκρέμισε τις γέφυρες με το σπίτι της, που άλλαξε τόσο ριζικά τη ζωή της. Γαντζώθηκε πάνω του, εξαρτητικά. Και δεν το κατάλαβε πως έγινε λίγο πολύ αυτό που κάποτε κατηγορούσε τη μάνα της ότι ήταν: Ένα πλάσμα δίχως βούληση, δίχως προσωπικότητα, δίχως όνειρα για κάτι παραπάνω.

Για εκείνον έγινε σιγά σιγά η θηλιά της οικονομικής αφαίμαξης και του περιορισμού. Μικρός κι αυτός επωμίστηκε έξοδα και κυρίως στερήσεις. Μικρός κι αυτός, με έναν μισθό από δουλειές γύρω τριγύρω τι να πρωτοπληρώσει; Και με αυτό το "παντού μαζί" ήταν ζήτημα χρόνου να νιώσει εγκλωβισμένος. Κι έτσι στον πρώτο καυγά εκείνη έγινε η "σπιτωμένη", το παράσιτο. Ζήτησε τον χώρο του, πνιγόταν.

Ένα κρακ στον κόσμο της τον φτιαγμένο από την άμμο του πρώτου έρωτα. Άλλη στη θέση της θα του έλεγε ένα σάλτα και στον γεροδιάολο και θα έφευγε. Εκείνη έμεινε. Ήταν βλέπεις στο τίποτα. Έμεινε ελπίζοντας ότι δε θα υπάρξει επόμενη φορά... Αλλά υπήρξε...

Αν με ρωτήσεις το παρακάτω τούτης της δυστυχώς καθ' όλα αληθινής ιστορίας, θα σου πω ότι δεν το ξέρω. Ξέρω τι εύχομαι και τι φοβάμαι. Πάνω από όλα, όμως, ξέρω τι θα έλεγα σε ένα τέτοιο πλάσμα, που τόσο νωρίς μπήκε στα βάσανα. Ξέρω τι θα έλεγα σε κάθε πλάσμα που βάζει τον έρωτα και τις επιθυμίες του πάνω από τον εαυτό του.

Ο έρωτας πρέπει να είναι κινητήριος δύναμη κι όχι κινούμενη άμμος. Να τον ζει κανείς, δε λέω, αλλά όχι εις βάρος του εαυτού του. Οι γερές βάσεις στα συναισθήματα απαιτούν και μια ωριμότητα, όχι απαραίτητα ηλικιακή, αλλά πνευματική. Εσύ που ετοιμάζεσαι να τα δώσεις όλα για έναν έρωτα, σκέψου πρώτα πόσα έχεις δώσει για τον εαυτό σου. Φτιάξε αυτό που θέλεις να είσαι, γίνε ο άνθρωπος που ονειρεύτηκες και μη δεχτείς να χωρέσεις στα στενά πλαίσια που ο έρωτάς σου θέλει να μπεις. Τον εαυτό μας πρέπει να τον αγαπάμε και να τον φροντίζουμε. Οφείλουμε να τον φτιάχνουμε κατά πώς εμείς θέλουμε κι όχι κατά πώς μας το ζητούν οι άλλοι. Κανενός τα κόμπλεξ ή οι επιθυμίες δεν πρέπει να μας καθορίζουν.

Μια σωστά δομημένη, δουλεμένη προσωπικότητα δεν παρασιτεί, δε "σπιτώνεται' γιατί απλούστατα δεν έχει ανάγκη από αποκούμπια, από δεκανίκια. Κι αν "σπιτωθεί" θα είναι από επιλογή, όχι από ανάγκη. Θάναι από έρωτα κι όχι από νάχαμε να λέγαμε.

Κοιτάξου στον καθρέφτη. Δες πώς είσαι και σκέψου πώς θέλεις να είσαι στο μέλλον. Κι αυτό που θες, δίχως παρωπίδες, δίχως επηρεασμούς, δίχως τοξικότητες, κυνήγα το.
Κι αν ο έρωτάς σου είναι αληθινός, θα τρέξει, είτε πίσω σου είτε ακόμη καλύτερα δίπλα σου.
Αν σου γίνει βαρίδι στα πόδια, τότε σαφώς και δεν είναι ο έρωτας που θες.
Σε αυτή την περίπτωση, απλά πάρε στροφή και φύγε.
Έχεις ανάγκη από ένα ισορροπημένο, προσεγμένο, καλοφτιαγμένο εγώ.
Κι έχεις όλο τον χρόνο για να το δημιουργήσεις. Ο έρωτας μπορεί και να περιμένει. Είτε ο ίδιος, αν αξίζει, είτε ο επόμενος...
Ο εαυτός σου δεν μπορεί, γι' αυτό μην αργείς καθόλου.

Υ.Γ Η ζωή δε σταματάει στα δεκαοκτώ. Τότε ξεκινάει. Μη σας πιάνει βιασύνη. Φτιάξτε τον εαυτό σας, δημιουργήστε την εικόνα που ονειρευτήκατε για σας κι όλα τα άλλα θα έρθουν. Ο έρωτας θα σας βρει όπου και να είστε. Κι αν είστε όπως πρέπει, θα αξίζει και τον κόπο... Εγγύηση...

Στεύη Τσούτση
ewoman
Ετικέτα:

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
* Οτι δημοσιεύουμε δεν σημαίνει ότι το υιοθετούμε.
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.

Τα Μπουλούκια

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Δημοσίευση σχολίου (0)
To Top