Παίξε, πόνταρε, ζήσε.
Κάτι κουρασμένα παλικάρια, και λεβέντισσες, εκεί γύρω στα τριάντα, θα σε κοιτάξουν με το ώριμο βλέμμα, αυτού που ξέρει πολύ καλά πως τίποτα δε θα αλλάξει στη ζωή του, ακόμα και αν τη δώσει αντίτιμο.
Βγες λοιπόν απ’ την έρευνα αγοράς που έχεις αρχίσει και ξεκίνα να βλέπεις αυτά που θεωρείς χαμένη υπόθεση.
Υπάρχουν γύρω μας δεκάδες τέτοιες υποθέσεις, κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Είναι οι γενιές που θα φορτωθούν όλους εμάς φιλενάδα.
Τα αγόρια και τα κορίτσια μιας εποχής, που ενώ μεγάλωσαν με προδιαγραφές, όταν ήρθε η σειρά τους να παίξουν στο τραπέζι της ζωής, ανακάλυψαν πως ο κρουπιέρης μοίραζε με σημαδεμένη τράπουλα.
Περίστροφα με μια μοναχή σφαίρα στη θαλάμη φλέρταραν με τις νεαρές καρδιές τους.
Πόσα και πόσα δάχτυλα δεν άγγιξαν το γυαλιστερό όπλο, το σχεδόν ερωτεύσιμο…
Αλλά τα νιάτα μυαλό δεν έχουν, αντί να πατήσουν τη σκανδάλη, ξεκίνησαν διακοπές με ένα σακίδιο στη πλάτη και ακουστικά στα αυτιά. Δε θέλουν να ακούν τίποτα άλλο, μόνο μουσική.
Ζωγραφίζουν μέλλον και έρωτα, πάνω στα βράχια, αφήνουν πολύχρωμες κορδέλες στην άμμο να τις βρούνε τα κορίτσια την επόμενη μέρα, κάνουν έρωτα λουσμένοι στο αλάτι και το φως της δύσης.
Σταθερότητα στον έρωτα, σε καιρό αστάθειας, η απάντηση τους.
Σημείο εκκίνησης αλλά όχι τέρμα.
Μην το ψάχνεις όμως, δεν πρόκειται να το βρεις.
Αερικό είναι, αλλάζει θέση και σχήμα, κρύβεται σε όνειρα και μυστικές συνεδρίες. Είπαν κάποιοι πως το είδαν αλλά κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος. Όσο αυτή η γενιά ερωτεύεται στα χαρακώματα, η ελπίδα εξακολουθεί να πλανάται φρεσκάροντας με το άρωμα της τους γκρίζους κροτάφους των αθλητών.
Παραδίδουν τη σκυτάλη χαμογελώντας δακρυσμένα.
Κάποιοι έχασαν, κάποιοι κέρδισαν, όλοι όμως έπαιξαν. Λένε για το ταξίδι πως αυτό έχει σημασία, λέω για το παιχνίδι, στημένο ή όχι το λέμε… διαδρομή!! Παίξε, πόνταρε, ζήσε. Ποιος σου είπε πως στη ζωή βρίσκεσαι σαν φιλική συμμετοχή;
Βγες λοιπόν απ’ την έρευνα αγοράς που έχεις αρχίσει και ξεκίνα να βλέπεις αυτά που θεωρείς χαμένη υπόθεση.
Υπάρχουν γύρω μας δεκάδες τέτοιες υποθέσεις, κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Είναι οι γενιές που θα φορτωθούν όλους εμάς φιλενάδα.
Τα αγόρια και τα κορίτσια μιας εποχής, που ενώ μεγάλωσαν με προδιαγραφές, όταν ήρθε η σειρά τους να παίξουν στο τραπέζι της ζωής, ανακάλυψαν πως ο κρουπιέρης μοίραζε με σημαδεμένη τράπουλα.
Περίστροφα με μια μοναχή σφαίρα στη θαλάμη φλέρταραν με τις νεαρές καρδιές τους.
Πόσα και πόσα δάχτυλα δεν άγγιξαν το γυαλιστερό όπλο, το σχεδόν ερωτεύσιμο…
Αλλά τα νιάτα μυαλό δεν έχουν, αντί να πατήσουν τη σκανδάλη, ξεκίνησαν διακοπές με ένα σακίδιο στη πλάτη και ακουστικά στα αυτιά. Δε θέλουν να ακούν τίποτα άλλο, μόνο μουσική.
Ζωγραφίζουν μέλλον και έρωτα, πάνω στα βράχια, αφήνουν πολύχρωμες κορδέλες στην άμμο να τις βρούνε τα κορίτσια την επόμενη μέρα, κάνουν έρωτα λουσμένοι στο αλάτι και το φως της δύσης.
Σταθερότητα στον έρωτα, σε καιρό αστάθειας, η απάντηση τους.
Σημείο εκκίνησης αλλά όχι τέρμα.
Μην το ψάχνεις όμως, δεν πρόκειται να το βρεις.
Αερικό είναι, αλλάζει θέση και σχήμα, κρύβεται σε όνειρα και μυστικές συνεδρίες. Είπαν κάποιοι πως το είδαν αλλά κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος. Όσο αυτή η γενιά ερωτεύεται στα χαρακώματα, η ελπίδα εξακολουθεί να πλανάται φρεσκάροντας με το άρωμα της τους γκρίζους κροτάφους των αθλητών.
Παραδίδουν τη σκυτάλη χαμογελώντας δακρυσμένα.
Κάποιοι έχασαν, κάποιοι κέρδισαν, όλοι όμως έπαιξαν. Λένε για το ταξίδι πως αυτό έχει σημασία, λέω για το παιχνίδι, στημένο ή όχι το λέμε… διαδρομή!! Παίξε, πόνταρε, ζήσε. Ποιος σου είπε πως στη ζωή βρίσκεσαι σαν φιλική συμμετοχή;
Της Θεοδώρας Ατζεμιάν
anapnoes
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.