πραγματικά ζεις στην ομορφότερη χώρα του κόσμου και δεν το ξέρεις…
Δε χωρά αμφιβολία πως οι επιλογές όλων μας στη ζωή είναι καθαρά προσωπικό θέμα και είναι απόλυτα σεβαστές όποιες και αν είναι.
Στο κάτω κάτω ελευθερία έχουμε και ο καθένας μπορεί να λέει και να κάνει ότι θέλει.
Αυτή λοιπόν την ελευθερία θα επικαλεστούμε και εμείς σήμερα και θα πούμε την άποψη μας για ένα θέμα, που ακούγεται πολύ τελευταία και έχει να κάνει με την…”φυγή από την Ελλάδα”
Αυτή είναι η πρώτη αντίδραση στις δύσκολες στιγμές που περνάμε όλοι μας και ίσως και η συνέχεια ενός κλισέ, που παίζει εδώ και χρόνια, ότι “μα στο εξωτερικό είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα…!!!”
Επίσης η συγκεκριμένη άποψη, θα τολμήσω να πω, πως καλλιεργείτε και κάπως υποσυνείδητα από την πλειοψηφία των μέσων μαζικής ενημέρωσης, που δε σε σπρώχνουν στο να φύγεις ΑΛΛA προσπαθούν να σε πείσουν ότι θα ήταν η καλύτερη δυνατή λύση, μια και εδώ όλα είναι άσχημα και όλα είναι χάλια και δεν υπάρχουν δουλειές, και “καταστράφηκαν τα πάντα”, “πουλήθηκαν όλα στους ξένους” κλπ κλπ
Να ξεκαθαρίσω πως εγώ όλα τα παραπάνω δε τα αρνούμαι, ούτε ότι συμβαίνουν, ούτε ότι μπορούν πραγματικά να επηρεάσουν τη ζωή σου. Και εγώ στην Ελλάδα ζω και περνάω το ίδιο δύσκολα, όπως όλοι μας σε όλες τις μορφές της ζωής μου.
Να ξεκαθαρίσω ότι αυτό το άρθρο δεν είναι για να πείσει κάποιον να μείνει στην Ελλάδα, αλλά απλά για να πει, πως πριν πάρει κάποιος μια τέτοια απόφαση, ας έχει ξεκάθαρα στο μυαλό του κάποια πράγματα. Και ίσως έτσι, αποφύγει να πέσει στην παγίδα του κλισέ… ”Ε μα στο εξωτερικό είναι πολύ καλύτερα”. Πριν ξεστομίσεις μια τέτοια κουβέντα, και την κάνεις παντιέρα που μπορεί να αλλάξει την υπόλοιπη ζωή σου, απλά σκέψου κάποια πράγματα τα οποία μπορεί να μην τα έχεις σκεφτεί…
Στην καθημερινότητα σου δεν είναι μόνο τα χρήματα που θα σε κάνουν ευτυχισμένο. Ξέρω ακούγεται σαν ταινία του Ξανθόπουλου, αλλά έχει μια μεγάλη δόση αληθείας. Ξεκινάω με αυτό γιατί το 80 τοις εκατό (μη πω 90) των ανθρώπων που θέλουν να πάνε έξω, λένε πως το κάνουν για τα χρήματα… Εγώ θα αντιστρέψω την ερώτηση και θα ρωτήσω… Αν πας στο εξωτερικό και πολύ γρήγορα κάνεις πολύ περισσότερα χρήματα από την Ελλάδα… Πόσα θες; Διπλάσια, τριπλάσια; Όσα θες… Πιστεύεις ότι με αυτά τα χρήματα θα μπορούσες να αντικαταστήσεις ό,τι εδώ στη χώρα σου δίνει ευτυχία; Και αν αναρωτιέσαι τι μπορεί να είναι αυτό, προχώρα στο άρθρο παρακάτω…
Στη χώρα σου παίρνεις δόσεις χαράς από πράγματα πέρα από τα χρήματα. Παίρνεις χαρά από το ότι είσαι δίπλα στους δικούς σου ανθρώπους. Όποιοι και να είναι αυτοί… Οικογένεια, φίλοι, συνάδελφοι… Με όλους αυτούς σε συνδέουν πράγματα, έχεις εμπειρίες, περνάς τις μέρες σου, τις ώρες σου… Έχεις σκεφτεί ότι στο εξωτερικό δε θα έχεις κανέναν από αυτούς και ότι αυτό μπορεί να έχει κάποια επίδραση στην ψυχολογία σου; Εμένα προσωπικά μόνο που το σκέφτομαι, με πιάνει μια κατάθλιψη… Για εσάς δε ξέρω.
Παίρνεις χαρά επίσης από τις ασχολίες/δραστηριότητες που κάνεις στη χώρα σου. Δε μιλάω για “extreme” πράγματα… Αυτά θα τα κάνεις και στο εξωτερικό… Ή απλά νομίζεις πως θα τα κάνεις εκεί… Μιλάω για απλά πράγματα… Όπως το να πας για ένα καφέ στα γνωστά σου στέκια. Να πας για μπάνιο στην αγαπημένη σου παραλία. Να κάνεις μια ρομαντική βόλτα με το/την σύντροφο σου στα γνωστά σου δρομάκια. Να μαζευτείς σε σπίτι φίλων σου για πάρτι ή συνάντηση. Ξέρεις καλά τι εννοώ… Απλά σκέψου ότι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, ΟΥΤΕ αυτά θα τα έχεις διαθέσιμα. Θα είσαι μόνος ή ναι βέβαια… με κάποιους καινούργιους ίσως φίλους… που δύσκολα όμως θα γίνουν ποτέ “οι φίλοι σου” όπως εδώ στην Ελλάδα σου.
Δεν είναι τυχαία η επιλογή των λέξεων “ξένος” και “συμπατριώτης”. Όσα λεφτά και να βγάλεις, όσους καινούργιους φίλους και να κάνεις, όσες καινούργιες δραστηριότητες και αν αποφασίσεις να κάνεις… σε εκείνη την χώρα που θα πας, θα είσαι πάντα “ο ξένος” και δε θα γίνεις ποτέ ένας από αυτούς… Δε θα γίνεις ποτέ “συμπατριώτης” τους… Γιατί πολύ απλά δε μιλάτε την ίδια γλώσσα, και δεν γεννήθηκες στον τόπο τους. Όπως θα νιώθουν αυτοί, όταν έρθουν στον δικό σου… Δε λέω εγώ ότι δε μπορείς να αφομοιωθείς ή να αποτινάξεις εντελώς από πάνω σου τη λέξη “Έλληνας”. Σαφώς και μπορείς… Αλλά για να φτάσεις σε ένα τέτοιο σημείο, μάλλον τελικά, ίσως μισείς και απεχθάνεσαι πολύ τον τόπο από τον οποίο προέρχεσαι και αυτό μου ακούγεται λίγο… extreme. Τα παραπάνω επίθετα και ουσιαστικά, είναι αρχέτυπα από πολύ πίσω στο χρόνο και δε νομίζω ότι μπορούμε να ξεφύγουμε εύκολα από αυτά, όσο μακριά και να φύγουμε από τη χώρα μας.
Και ένα τελευταίο το οποίο όμως είναι και βαθιά ελληνικό. Είτε εθνικιστής, πατριώτης, κομμουνιστής, άθεος ή φιλελεύθερος είσαι… δε θα μπορέσεις να αλλάξεις ότι σε ΑΥΤΟ ΕΔΩ ΤΟΝ ΤΟΠΟ γεννήθηκαν πράγματα σημαντικά και έζησαν άνθρωποι που μεγαλούργησαν. Σε αυτό εδώ τον τόπο ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΚΑΠΟΤΕ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ και δόθηκε απλόχερα σε όλη την ανθρωπότητα (για τραβηχτείτε να πάρετε “νέα γνώση” από τους κατέχοντες σήμερα… Αμερικάνους, Ρώσους, Κινέζους, Ισραηλίτες κτλπ… Για πάτε να δούμε τι θα πάρετε…). Και εμένα δε με νοιάζει αν είμαι απόγονος του Μέγα Αλέξανδρου ή αν μέσα από τα χρόνια μπαστάρδεψε η εθνότητα μου. Με νοιάζει που σε ΑΥΤΟΝ ΕΔΩ ΤΟΝ ΤΟΠΟ, που τυχαίνει να είναι η χώρα μου, μπορώ να πάω να πιω καφέ απέναντι από όπου δίδασκε ο Σωκράτης. Μπορώ να φάω χοτ ντογκ εκεί που ο Λεωνίδας έπεσε με τους 300 και μπορώ να βολτάρω έξω από τον τάφο του τότε βασιλιά της Μακεδονίας. Κι αυτό φιλαράκι μου είναι αυτό που έχει αυτό το ρημάδι ο τόπος σου… Τον πολιτισμό στο χώμα και στον αέρα της… Και αυτό σίγουρα δε θα το βρεις σε πολύ λίγα μέρη ακόμα στον κόσμο…
Όπως είπα και στην αρχή ούτε θέλω, ούτε μπορώ να σε πείσω. Όμως σκέψου πως, μήπως τελικά και όλη αυτή η ξινίλα που σε έχει πιάσει και θες να φύγεις, είναι μια υπερβολή; Είναι δυνατόν να είναι όλα τόσο μα τόσο άσχημα και χάλια; Και είναι δυνατόν αν πας σε μια ίσως “πιο προηγμένη οικονομικά” χώρα όλα τα προβλήματα σου θα λυθούν δια μαγείας, θα σου φύγει η ξινίλα και θα γίνεις ξαφνικά πιο ευτυχισμένος;
Ναι να κοιτάξεις τα συμφέροντα σου και τη ζωή σου. Αλλά και να φύγεις ο τόπος θα υπάρχει. Και αν δεν υπάρχει χωρίς όλους εμάς, θα έρθουν άλλοι. Και εμείς που θα είμαστε; Θα είμαστε στα χρυσά κλουβιά μας, με περισσότερα λεφτά αλλά περισσότερο “ξένοι” από ποτέ… Και χωρίς χώρα να γυρίσουμε πίσω…
Όπως έκανε εκείνος ο μάγκας χιλιάδες χρόνια πριν και ακόμα τον τραγουδούν σε όλο τον κόσμο που πέρασε από Κύκλωπες, Λωτοφάγους, Λαιστρυγόνες και Σειρήνες μόνο και μόνο για να γυρίσει στη χώρα του! Ε δε μπορεί αυτός να ήταν τόσο μαλάκας και εμείς οι έξυπνοι, που πιστεύουμε ότι αν έχουμε λεφτά να ξοδέψουμε στο Dubai Mall θα βρούμε τη δική μας Ιθάκη.
Γι’ αυτό αν θες ΦΥΓΕ. Μα πριν φύγεις, ΣΚΕΨΟΥ. Και αν σκεφτείς ΜΕΙΝΕ. Γιατί ίσως πραγματικά ζεις στην ομορφότερη χώρα του κόσμου και δεν το ξέρεις…
Στο κάτω κάτω ελευθερία έχουμε και ο καθένας μπορεί να λέει και να κάνει ότι θέλει.
Αυτή λοιπόν την ελευθερία θα επικαλεστούμε και εμείς σήμερα και θα πούμε την άποψη μας για ένα θέμα, που ακούγεται πολύ τελευταία και έχει να κάνει με την…”φυγή από την Ελλάδα”
Αυτή είναι η πρώτη αντίδραση στις δύσκολες στιγμές που περνάμε όλοι μας και ίσως και η συνέχεια ενός κλισέ, που παίζει εδώ και χρόνια, ότι “μα στο εξωτερικό είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα…!!!”
Επίσης η συγκεκριμένη άποψη, θα τολμήσω να πω, πως καλλιεργείτε και κάπως υποσυνείδητα από την πλειοψηφία των μέσων μαζικής ενημέρωσης, που δε σε σπρώχνουν στο να φύγεις ΑΛΛA προσπαθούν να σε πείσουν ότι θα ήταν η καλύτερη δυνατή λύση, μια και εδώ όλα είναι άσχημα και όλα είναι χάλια και δεν υπάρχουν δουλειές, και “καταστράφηκαν τα πάντα”, “πουλήθηκαν όλα στους ξένους” κλπ κλπ
Να ξεκαθαρίσω πως εγώ όλα τα παραπάνω δε τα αρνούμαι, ούτε ότι συμβαίνουν, ούτε ότι μπορούν πραγματικά να επηρεάσουν τη ζωή σου. Και εγώ στην Ελλάδα ζω και περνάω το ίδιο δύσκολα, όπως όλοι μας σε όλες τις μορφές της ζωής μου.
Να ξεκαθαρίσω ότι αυτό το άρθρο δεν είναι για να πείσει κάποιον να μείνει στην Ελλάδα, αλλά απλά για να πει, πως πριν πάρει κάποιος μια τέτοια απόφαση, ας έχει ξεκάθαρα στο μυαλό του κάποια πράγματα. Και ίσως έτσι, αποφύγει να πέσει στην παγίδα του κλισέ… ”Ε μα στο εξωτερικό είναι πολύ καλύτερα”. Πριν ξεστομίσεις μια τέτοια κουβέντα, και την κάνεις παντιέρα που μπορεί να αλλάξει την υπόλοιπη ζωή σου, απλά σκέψου κάποια πράγματα τα οποία μπορεί να μην τα έχεις σκεφτεί…
Στην καθημερινότητα σου δεν είναι μόνο τα χρήματα που θα σε κάνουν ευτυχισμένο. Ξέρω ακούγεται σαν ταινία του Ξανθόπουλου, αλλά έχει μια μεγάλη δόση αληθείας. Ξεκινάω με αυτό γιατί το 80 τοις εκατό (μη πω 90) των ανθρώπων που θέλουν να πάνε έξω, λένε πως το κάνουν για τα χρήματα… Εγώ θα αντιστρέψω την ερώτηση και θα ρωτήσω… Αν πας στο εξωτερικό και πολύ γρήγορα κάνεις πολύ περισσότερα χρήματα από την Ελλάδα… Πόσα θες; Διπλάσια, τριπλάσια; Όσα θες… Πιστεύεις ότι με αυτά τα χρήματα θα μπορούσες να αντικαταστήσεις ό,τι εδώ στη χώρα σου δίνει ευτυχία; Και αν αναρωτιέσαι τι μπορεί να είναι αυτό, προχώρα στο άρθρο παρακάτω…
Στη χώρα σου παίρνεις δόσεις χαράς από πράγματα πέρα από τα χρήματα. Παίρνεις χαρά από το ότι είσαι δίπλα στους δικούς σου ανθρώπους. Όποιοι και να είναι αυτοί… Οικογένεια, φίλοι, συνάδελφοι… Με όλους αυτούς σε συνδέουν πράγματα, έχεις εμπειρίες, περνάς τις μέρες σου, τις ώρες σου… Έχεις σκεφτεί ότι στο εξωτερικό δε θα έχεις κανέναν από αυτούς και ότι αυτό μπορεί να έχει κάποια επίδραση στην ψυχολογία σου; Εμένα προσωπικά μόνο που το σκέφτομαι, με πιάνει μια κατάθλιψη… Για εσάς δε ξέρω.
Παίρνεις χαρά επίσης από τις ασχολίες/δραστηριότητες που κάνεις στη χώρα σου. Δε μιλάω για “extreme” πράγματα… Αυτά θα τα κάνεις και στο εξωτερικό… Ή απλά νομίζεις πως θα τα κάνεις εκεί… Μιλάω για απλά πράγματα… Όπως το να πας για ένα καφέ στα γνωστά σου στέκια. Να πας για μπάνιο στην αγαπημένη σου παραλία. Να κάνεις μια ρομαντική βόλτα με το/την σύντροφο σου στα γνωστά σου δρομάκια. Να μαζευτείς σε σπίτι φίλων σου για πάρτι ή συνάντηση. Ξέρεις καλά τι εννοώ… Απλά σκέψου ότι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, ΟΥΤΕ αυτά θα τα έχεις διαθέσιμα. Θα είσαι μόνος ή ναι βέβαια… με κάποιους καινούργιους ίσως φίλους… που δύσκολα όμως θα γίνουν ποτέ “οι φίλοι σου” όπως εδώ στην Ελλάδα σου.
Δεν είναι τυχαία η επιλογή των λέξεων “ξένος” και “συμπατριώτης”. Όσα λεφτά και να βγάλεις, όσους καινούργιους φίλους και να κάνεις, όσες καινούργιες δραστηριότητες και αν αποφασίσεις να κάνεις… σε εκείνη την χώρα που θα πας, θα είσαι πάντα “ο ξένος” και δε θα γίνεις ποτέ ένας από αυτούς… Δε θα γίνεις ποτέ “συμπατριώτης” τους… Γιατί πολύ απλά δε μιλάτε την ίδια γλώσσα, και δεν γεννήθηκες στον τόπο τους. Όπως θα νιώθουν αυτοί, όταν έρθουν στον δικό σου… Δε λέω εγώ ότι δε μπορείς να αφομοιωθείς ή να αποτινάξεις εντελώς από πάνω σου τη λέξη “Έλληνας”. Σαφώς και μπορείς… Αλλά για να φτάσεις σε ένα τέτοιο σημείο, μάλλον τελικά, ίσως μισείς και απεχθάνεσαι πολύ τον τόπο από τον οποίο προέρχεσαι και αυτό μου ακούγεται λίγο… extreme. Τα παραπάνω επίθετα και ουσιαστικά, είναι αρχέτυπα από πολύ πίσω στο χρόνο και δε νομίζω ότι μπορούμε να ξεφύγουμε εύκολα από αυτά, όσο μακριά και να φύγουμε από τη χώρα μας.
Και ένα τελευταίο το οποίο όμως είναι και βαθιά ελληνικό. Είτε εθνικιστής, πατριώτης, κομμουνιστής, άθεος ή φιλελεύθερος είσαι… δε θα μπορέσεις να αλλάξεις ότι σε ΑΥΤΟ ΕΔΩ ΤΟΝ ΤΟΠΟ γεννήθηκαν πράγματα σημαντικά και έζησαν άνθρωποι που μεγαλούργησαν. Σε αυτό εδώ τον τόπο ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΚΑΠΟΤΕ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ και δόθηκε απλόχερα σε όλη την ανθρωπότητα (για τραβηχτείτε να πάρετε “νέα γνώση” από τους κατέχοντες σήμερα… Αμερικάνους, Ρώσους, Κινέζους, Ισραηλίτες κτλπ… Για πάτε να δούμε τι θα πάρετε…). Και εμένα δε με νοιάζει αν είμαι απόγονος του Μέγα Αλέξανδρου ή αν μέσα από τα χρόνια μπαστάρδεψε η εθνότητα μου. Με νοιάζει που σε ΑΥΤΟΝ ΕΔΩ ΤΟΝ ΤΟΠΟ, που τυχαίνει να είναι η χώρα μου, μπορώ να πάω να πιω καφέ απέναντι από όπου δίδασκε ο Σωκράτης. Μπορώ να φάω χοτ ντογκ εκεί που ο Λεωνίδας έπεσε με τους 300 και μπορώ να βολτάρω έξω από τον τάφο του τότε βασιλιά της Μακεδονίας. Κι αυτό φιλαράκι μου είναι αυτό που έχει αυτό το ρημάδι ο τόπος σου… Τον πολιτισμό στο χώμα και στον αέρα της… Και αυτό σίγουρα δε θα το βρεις σε πολύ λίγα μέρη ακόμα στον κόσμο…
Όπως είπα και στην αρχή ούτε θέλω, ούτε μπορώ να σε πείσω. Όμως σκέψου πως, μήπως τελικά και όλη αυτή η ξινίλα που σε έχει πιάσει και θες να φύγεις, είναι μια υπερβολή; Είναι δυνατόν να είναι όλα τόσο μα τόσο άσχημα και χάλια; Και είναι δυνατόν αν πας σε μια ίσως “πιο προηγμένη οικονομικά” χώρα όλα τα προβλήματα σου θα λυθούν δια μαγείας, θα σου φύγει η ξινίλα και θα γίνεις ξαφνικά πιο ευτυχισμένος;
Ναι να κοιτάξεις τα συμφέροντα σου και τη ζωή σου. Αλλά και να φύγεις ο τόπος θα υπάρχει. Και αν δεν υπάρχει χωρίς όλους εμάς, θα έρθουν άλλοι. Και εμείς που θα είμαστε; Θα είμαστε στα χρυσά κλουβιά μας, με περισσότερα λεφτά αλλά περισσότερο “ξένοι” από ποτέ… Και χωρίς χώρα να γυρίσουμε πίσω…
Όπως έκανε εκείνος ο μάγκας χιλιάδες χρόνια πριν και ακόμα τον τραγουδούν σε όλο τον κόσμο που πέρασε από Κύκλωπες, Λωτοφάγους, Λαιστρυγόνες και Σειρήνες μόνο και μόνο για να γυρίσει στη χώρα του! Ε δε μπορεί αυτός να ήταν τόσο μαλάκας και εμείς οι έξυπνοι, που πιστεύουμε ότι αν έχουμε λεφτά να ξοδέψουμε στο Dubai Mall θα βρούμε τη δική μας Ιθάκη.
Γι’ αυτό αν θες ΦΥΓΕ. Μα πριν φύγεις, ΣΚΕΨΟΥ. Και αν σκεφτείς ΜΕΙΝΕ. Γιατί ίσως πραγματικά ζεις στην ομορφότερη χώρα του κόσμου και δεν το ξέρεις…
kissmygrass
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.