ΕΣΥ ΑΣΤΕΡΙ , ΕΓΩ Η ΕΥΧΗ....

κάποιοι επέστρεψαν σαν αστέρια απογοητευμένοι….

Ένα λαμπερό αστέρι μόνο ανάμεσα στα πολλά..
Κάθε αστέρι ανυπομονεί να γίνει η ευχή κάποιου…
Φαντάσου ότι ο ουράνιος θόλος είναι γεμάτος από αστέρια που νιώθουν, σκέφτονται, αγαπούν, αδημονούν να γίνουν η ευχή και το πεπρωμένο ενός ανθρώπου που δεν έτυχε να γεννηθεί αστέρι…
Αλλά η προσδοκία του να γίνει ένα με το δικό του αστέρι, θα τον αναγεννήσει.. Έτσι είναι ο έρωτας…. Σε αναγεννά.. Σε δημιουργεί εξ αρχής από μέσα προς τα έξω… Δίνει υπόσταση στην ύπαρξή σου.. Ζεις για έναν σκοπό…
Το πεπρωμένο σε οδηγεί ενστικτωδώς να επιλέξεις σωστό αστέρι, αυτό που είναι μόνο για σένα…. Θαμπώνεσαι από το μελαγχολικό φως που δανείζεται από τον φύλακα τους, τη Σελήνη..
Η Σελήνη που κι αυτή δανείζεται το δικό της φως από κάποιον που δεν μπορεί να αγγίξει καν, το δικό της αστέρι τον Ήλιο… Τόσο εκτυφλωτικός, τόσο επιβλητικός, μόνος και καταδικασμένος να δίνει τη λάμψη του σε ότι υπάρχει γύρω του με το τίμημα της μοναξιάς….
Η ευχή της Σελήνης, να είναι για πάντα όπου βρίσκεται ο Ήλιος…. Και να…. Έστω κι έτσι παίρνει μια παρηγοριά….
Αλλά τα αστέρια που βρίσκονται τριγύρω της, ξέρει ότι μπορούν να ξεφύγουν από μια μοίρα σαν την δική της…
Κοιτώντας το άπειρο, εστιάζεις στο δικό σου αστέρι, ξανά και ξανά, ίσως πάρει χρόνια κάνεις δεν το γνωρίζει…
Και όταν έρθει η στιγμή και το αστέρι ωριμάσει για να συναντήσει το πεπρωμένο του, μπαίνει σε τροχιά για να κατέβει στη γη…
Βλέποντας το να πέφτει, εύχεσαι να συναντήσεις εκείνη ή εκείνον που θα είναι η ύπαρξή σου όλη, ο λόγος που γράφτηκαν τόσα ερωτικά ποιήματα, τόσα συγγράμματα, ο λόγος που οι μεγαλύτεροι έρωτες έμειναν στο πάνθεον των αθάνατων… Γεννήθηκε ένας άνθρωπος για να εκπληρώσει τον προορισμό του, όποιος κι αν είναι αυτός…. Όλοι είμαστε η ευχή κάποιου, κάποιοι υπήρξαμε αστέρια, κάποιοι παρέμειναν αστέρια στους αιώνες και κάποιοι επέστρεψαν σαν αστέρια απογοητευμένοι….

Γράφει η Kathy Lau

eternalradio