Χτες αλλιώτικα σκεφτόμουνα τ’ αύριο ονειρευόμουνα…
Οδηγώ και σκέφτομαι…
Στ’ αλήθεια μ’ έπνιξαν πολλά. Είχα ανάγκη αυτόν τον δρόμο κι η βροχή που πέφτει κάνει την βόλτα μου ακόμη πιο ρομαντική!
Στο ραδιόφωνο η φωνή του Πάριου με παρασέρνει σε σκέψεις ακόμη πιο πολύπλοκες.
«Η ζωή που περνά και χάνεται κι η στιγμή που ποτέ δε πιάνεται» (μα τι τέρατα έχει γράψει κι αυτός ο Σπανουδάκης!)
Αλήθειες που προκαλούν ανατριχίλα! Όλο το νόημα της ζωής σε πέντε λέξεις μόνο.
Αλήθεια πόση σημασία δίνουμε στη στιγμή πριν περάσει;
Κι αν της δώσουμε «αξία» χάνεται στ’ αλήθεια ή μπορεί και ζει στις αναμνήσεις μας; Τι σημασία έχει το «μετά;» σκέφτομαι.
Επενδύοντας στο «τώρα» θα έχεις ζήσει την στιγμή σου.
Η στιγμή περνά και χάνεται με τη γέννηση της επόμενης, ναι, αλλά η ουσία είναι να τη ζήσεις, να της δώσεις την ευκαιρία να σου αφήσει όλα αυτά για τα οποία γεννήθηκε.
Καμιά φορά ανησυχούμε τόσο για όσα θα γίνουν που προσπερνάμε τα όσα γίνονται.
Και όταν αυτό γίνεται συνήθεια, μας προσπερνά και η ζωή.
Γιατί είναι «σκληρή» κι έχει μάθει να δίνει σημασία μόνο σε όσους την σέβονται.
Η αλήθεια είναι ότι η ζωή είναι μικρή και πρέπει να ξέρουμε και να μπορούμε να την ζούμε. Μα κάποιες φορές μπερδευόμαστε και παρασυρόμαστε και αφήνουμε αρνητικά συναισθήματα να τυλίγουν με την ύπαρξη τους την καρδιά μας. Προβληματισμούς, φόβους, ανησυχίες και τόσα πολλά άλλα. Και ενώ αναγνωρίζουμε πως πρέπει να τα διώξουμε, επηρεαζόμαστε και δεν τα καταφέρνουμε χάνοντας ουσιαστικά σημαντικές στιγμές της ζωής μας. Οι σκέψεις μου μπήκαν σε τάξη…ήδη χαμογελώ στο «τώρα»!
Μια δύσκολη μέρα, μέρα είναι και περνά.
Μια δύσκολη μέρα δε μπορεί να με πείσει πως αξίζει ν’ αφήνω το «τώρα» να φεύγει σαν κυνηγημένο!
Οχυρώνω τον εαυτό μου με πείσμα και επιμονή και τον αφήνω να ζήσει ότι διαλέξει το αύριο να φέρει!
«Σήμερα η ζωή μου όλη σήμερα,
Όσα πέρασαν δεν μείνανε και όσα έρχονται δεν γίνανε,
Σήμερα η ζωή μου όλη σήμερα,
Χτες αλλιώτικα σκεφτόμουνα τ’ αύριο ονειρευόμουνα…»
Μου το αφιερώνω!
Στ’ αλήθεια μ’ έπνιξαν πολλά. Είχα ανάγκη αυτόν τον δρόμο κι η βροχή που πέφτει κάνει την βόλτα μου ακόμη πιο ρομαντική!
Στο ραδιόφωνο η φωνή του Πάριου με παρασέρνει σε σκέψεις ακόμη πιο πολύπλοκες.
«Η ζωή που περνά και χάνεται κι η στιγμή που ποτέ δε πιάνεται» (μα τι τέρατα έχει γράψει κι αυτός ο Σπανουδάκης!)
Αλήθειες που προκαλούν ανατριχίλα! Όλο το νόημα της ζωής σε πέντε λέξεις μόνο.
Αλήθεια πόση σημασία δίνουμε στη στιγμή πριν περάσει;
Κι αν της δώσουμε «αξία» χάνεται στ’ αλήθεια ή μπορεί και ζει στις αναμνήσεις μας; Τι σημασία έχει το «μετά;» σκέφτομαι.
Επενδύοντας στο «τώρα» θα έχεις ζήσει την στιγμή σου.
Η στιγμή περνά και χάνεται με τη γέννηση της επόμενης, ναι, αλλά η ουσία είναι να τη ζήσεις, να της δώσεις την ευκαιρία να σου αφήσει όλα αυτά για τα οποία γεννήθηκε.
Καμιά φορά ανησυχούμε τόσο για όσα θα γίνουν που προσπερνάμε τα όσα γίνονται.
Και όταν αυτό γίνεται συνήθεια, μας προσπερνά και η ζωή.
Γιατί είναι «σκληρή» κι έχει μάθει να δίνει σημασία μόνο σε όσους την σέβονται.
Η αλήθεια είναι ότι η ζωή είναι μικρή και πρέπει να ξέρουμε και να μπορούμε να την ζούμε. Μα κάποιες φορές μπερδευόμαστε και παρασυρόμαστε και αφήνουμε αρνητικά συναισθήματα να τυλίγουν με την ύπαρξη τους την καρδιά μας. Προβληματισμούς, φόβους, ανησυχίες και τόσα πολλά άλλα. Και ενώ αναγνωρίζουμε πως πρέπει να τα διώξουμε, επηρεαζόμαστε και δεν τα καταφέρνουμε χάνοντας ουσιαστικά σημαντικές στιγμές της ζωής μας. Οι σκέψεις μου μπήκαν σε τάξη…ήδη χαμογελώ στο «τώρα»!
Μια δύσκολη μέρα, μέρα είναι και περνά.
Μια δύσκολη μέρα δε μπορεί να με πείσει πως αξίζει ν’ αφήνω το «τώρα» να φεύγει σαν κυνηγημένο!
Οχυρώνω τον εαυτό μου με πείσμα και επιμονή και τον αφήνω να ζήσει ότι διαλέξει το αύριο να φέρει!
«Σήμερα η ζωή μου όλη σήμερα,
Όσα πέρασαν δεν μείνανε και όσα έρχονται δεν γίνανε,
Σήμερα η ζωή μου όλη σήμερα,
Χτες αλλιώτικα σκεφτόμουνα τ’ αύριο ονειρευόμουνα…»
Μου το αφιερώνω!
Της Χριστίνας Ζαμπούνη
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.