Όλα αυτά βέβαια δεν είναι κανόνας.
“Α, μην μπλέξεις με αυτόν φιλενάδα. Είναι διαζευγμένος! Θα τον τρέχει η πρώην, όλο θα ασχολείται με τα παιδιά του, δεν θα μπορείτε να φύγετε ένα Σαββατοκύριακο, όλο θα γκρινιάζει…”
“Έχει παιδιά φίλε; Μιλφάρα! Αλλά μάλλον λόγω διαζυγίου της έχουν γίνει εμμονή. Αποκλείεται να σε έχει ποτέ εσένα πρώτη προτεραιότητα. Κι αν θες γάμο κι άλλα παιδιά, ξέχασέ το! Δεν έχει μέλλον η σχέση….”
Πράγματι η σχέση μεταξύ διαζευγμένου και μη διαζευγμένου είναι δύσκολο πράγμα. Εκτός κι αν είστε σε φάση “πέρασα τα σαράντα και δεν θέλω παιδιά”. Ούτε και σχέση με πολλά πολλά. Αλλά οι σχέσεις μεταξύ διαζευγμένων με παιδιά μπορεί να είναι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο.
1. Οι συζητήσεις για τους πρώην αντί να ξενίζουν, βοηθάνε το ζευγάρι να βρει κοινό προσανατολισμό. “Α, κι εσένα το έκανε αυτό; Εμένα με τρέλαινε, δεν το αντέχω!”
2. Το γεγονός ότι τα παιδιά είναι προτεραιότητα είναι αυτονόητο. Και για τους δυο. Οπότε υπάρχει κατανόηση στα πρακτικά προβλήματα που προκύπτουν.
3. Δεν υπάρχει η πίεση να κάνουν παιδιά. Έχουν, πάει αυτό. Τίποτα να αποδείξουν. Κανένα βιολογικό ρολόι ή ξυπνητήρι.
4. Γονείς, φίλοι και λοιποί συγγενείς τα έχουν πει ήδη όλα. Ό,τι σκωπτικό σχόλιο, ειρωνείες, χοντράδες και κακίες ήταν να ειπωθούν, ειπώθηκαν στο διαζύγιο. Εγκρίνουν, δεν εγκρίνουν στα τέτοια μας πλέον. Με την καλή την έννοια.’
5. Κρίση μέσης ηλικίας από την ανάποδη. Δεν αγχώνει ο θάνατος, ούτε μην προλάβεις να πετύχεις κάτι. Μερακλίδικη ευχαρίστηση της ζωής πλέον. Όποιος θέλει να περάσει για τσίπουρα και δυο κουβέντες, ευπρόσδεκτος.
Όλα αυτά βέβαια δεν είναι κανόνας. Αλλά είναι καλές και πιθανές συνθήκες μιας σχέσης μεταξύ διαζευγμένων με παιδιά. Οπότε μην το σκέφτεστε πολύ γιατί μετά θα γράφω άρθρο για “χωρισμένους γέρους στο ΚΑΠΗ: οι καλύτερες σχέσεις!”
“Έχει παιδιά φίλε; Μιλφάρα! Αλλά μάλλον λόγω διαζυγίου της έχουν γίνει εμμονή. Αποκλείεται να σε έχει ποτέ εσένα πρώτη προτεραιότητα. Κι αν θες γάμο κι άλλα παιδιά, ξέχασέ το! Δεν έχει μέλλον η σχέση….”
Πράγματι η σχέση μεταξύ διαζευγμένου και μη διαζευγμένου είναι δύσκολο πράγμα. Εκτός κι αν είστε σε φάση “πέρασα τα σαράντα και δεν θέλω παιδιά”. Ούτε και σχέση με πολλά πολλά. Αλλά οι σχέσεις μεταξύ διαζευγμένων με παιδιά μπορεί να είναι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο.
1. Οι συζητήσεις για τους πρώην αντί να ξενίζουν, βοηθάνε το ζευγάρι να βρει κοινό προσανατολισμό. “Α, κι εσένα το έκανε αυτό; Εμένα με τρέλαινε, δεν το αντέχω!”
2. Το γεγονός ότι τα παιδιά είναι προτεραιότητα είναι αυτονόητο. Και για τους δυο. Οπότε υπάρχει κατανόηση στα πρακτικά προβλήματα που προκύπτουν.
3. Δεν υπάρχει η πίεση να κάνουν παιδιά. Έχουν, πάει αυτό. Τίποτα να αποδείξουν. Κανένα βιολογικό ρολόι ή ξυπνητήρι.
4. Γονείς, φίλοι και λοιποί συγγενείς τα έχουν πει ήδη όλα. Ό,τι σκωπτικό σχόλιο, ειρωνείες, χοντράδες και κακίες ήταν να ειπωθούν, ειπώθηκαν στο διαζύγιο. Εγκρίνουν, δεν εγκρίνουν στα τέτοια μας πλέον. Με την καλή την έννοια.’
5. Κρίση μέσης ηλικίας από την ανάποδη. Δεν αγχώνει ο θάνατος, ούτε μην προλάβεις να πετύχεις κάτι. Μερακλίδικη ευχαρίστηση της ζωής πλέον. Όποιος θέλει να περάσει για τσίπουρα και δυο κουβέντες, ευπρόσδεκτος.
Όλα αυτά βέβαια δεν είναι κανόνας. Αλλά είναι καλές και πιθανές συνθήκες μιας σχέσης μεταξύ διαζευγμένων με παιδιά. Οπότε μην το σκέφτεστε πολύ γιατί μετά θα γράφω άρθρο για “χωρισμένους γέρους στο ΚΑΠΗ: οι καλύτερες σχέσεις!”
Αλέξης Χαλκίδης
kissmygrass
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.