Ήταν μεγάλο μου λάθος που σου είπα τι αισθανόμουν για εσένα

Όμως δεν είχες υπολογίσει ότι δεν σου άνηκα.

Kαι τελικά τι;

Πες μου την αλήθεια.
Τι περίμενες;

Ήταν μεγάλο μου λάθος που σου είπα τι αισθανόμουν για εσένα.

Ναι. Σε αναζητούσα σε όλη μου την ζωή.

Αναζητούσα το κορίτσι που στοίχειωνε τα εφηβικά μου όνειρα,το κορίτσι που θα έδινα όλο μου το είναι που θα το έκανα να χαμογελά από ευτυχία, που θα με έκανε κι αυτό να χαμογελώ!

Και η αναζήτηση ξαφνικά έφτασε στο τέρμα! Το είχα μπροστά μου… ήσουν εσύ!

Μία σου λέξη, ένα σου νεύμα …

Αυτό περίμενα για να σου δείξω πως είναι να σε αγαπούν, να σου δείξω την μαγεία του έρωτα!

Όμως έκανα το λάθος.

Σου μίλησα για τον έρωτά μου,για την αγάπη μου, χωρίς ανταλάγματα…

Και εσύ;

Με παγίδεψες στον έρωτά σου.

Έκανες σιγά σιγά να σβήσει το χαμόγελό μου από τα χείλη.

Το θα σ’ αγαπώ για πάντα νόμιζες ότι σου έδινε το δικαίωμα να παίξεις μαζί μου.

Ήμουν δεδομένος για εσένα.

Ναι φυλακίστηκα στο χαμόγελό σου,πόνεσα για το χαμόγελό σου,πόθησα την αναπνοή σου,την παρουσία σου……

Όμως δεν είχες υπολογίσει ότι δεν σου άνηκα.

Δεν είχες υπολογίσει ότι θα υπήρχε αυτή η γυναίκα που θα με τραβούσε από το πηγάδι της ψυχρής καρδιάς σου!

Και τώρα προσπαθείς…προσπαθείς να κρατήσεις μια αγάπη που έχει κουράσει.

Με θεώρησες χαμένο στη μορφή σου..

Εσύ έχασες όμως…

Του Σπύρου Αυγερινού

anapnoes