Εξαρτάται από την περίοδο που ζεις.
Υπάρχουν περισσότερα από 100 υδάτινα σώματα στον κόσμο που είτε ονομάζονται επίσημα θάλασσες είτε αναφέρονται συνήθως με αυτόν τον τρόπο. Όταν κάποιος μιλάει για πλεύση στις «επτά θάλασσες», σε ποιες συγκεκριμένες επτά αναφέρεται;
Εξαρτάται από το ποιον ρωτάτε και πότε. Πολλές φορές, ο όρος δεν προορίζεται να εκληφθεί κυριολεκτικά και αναφέρεται απλώς σε όλες τις θάλασσες και τους ωκεανούς του κόσμου. Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας, ωστόσο, από τότε που ο όρος καταγράφηκε για πρώτη φορά στην αρχαία Μεσοποταμία σε ένα θρησκευτικό ποίημα, διαφορετικοί πολιτισμοί έχουν χρησιμοποιήσει τη φράση για συγκεκριμένα σύνολα υδάτινων σωμάτων. Σε διαφορετικά μέρη και σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, εφαρμόστηκε σε εμπορικούς δρόμους, περιφερειακές πλωτές οδούς ή στα νερά μακρινών, εξωτικών τόπων.
Οι αρχαίοι Έλληνες, που εισήγαγαν τον όρο στη Δύση, τον εφάρμοσαν στην Αδριατική, το Αιγαίο, τη Μαύρη, την Κασπία, τη Μεσόγειο, την Ερυθρά Θάλασσα και τον Περσικό Κόλπο.
Για τους Άραβες γεωγράφους και εξερευνητές του Μεσαίωνα, οι επτά θάλασσες ήταν οι υδάτινες μάζες που ταξίδευαν προς την Άπω Ανατολή, την οποία ονόμαζαν Θάλασσα του Φαρς (ο σημερινός Περσικός Κόλπος), Λάργουι (Κόλπος του Άντεν και Αραβική Θάλασσα), Χαρκάντ (Κόλπος της Βεγγάλης), Καλάχ ή Καλαμπάρ (Στενό της Μαλάκα), Σαλαχίτ (Στενό της Σιγκαπούρης), Καρντάντζ (Κόλπος της Ταϊλάνδης και το τμήμα της Νότιας Σινικής Θάλασσας μεταξύ Σουμάτρας και Βόρνεο) και Σάντζι (Νότια Σινική Θάλασσα).
Οι Ευρωπαίοι του Μεσαίωνα, εν τω μεταξύ, είχαν μερικά διαφορετικά σύνολα επτά θαλασσών που περιλάμβαναν την Αδριατική, το Αιγαίο, την Αραβική, τη Βαλτική, τη Μαύρη, την Κασπία, τη Μεσόγειο, τη Βόρεια και την Ερυθρά Θάλασσα, καθώς και τον Περσικό Κόλπο, τον Ινδικό Ωκεανό και τον Ατλαντικό Ωκεανό.
Κατά την Εποχή των Εξερευνήσεων και την Ευρωπαϊκή ανακάλυψη της Αμερικής, ορισμένοι ναυτικοί άρχισαν να συμπεριλαμβάνουν τα νερά του Νέου Κόσμου στην ομάδα, έτσι οι επτά θάλασσες περιλάμβαναν τον Αρκτικό, τον Ατλαντικό, τον Ινδικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό, την Καραϊβική, τη Μεσόγειο Θάλασσα και τον Κόλπο του Μεξικού σε διαφορετικές ομάδες.
Ο όρος χρησιμοποιείται κυρίως μεταφορικά σήμερα, αλλά αν θέλετε να τον κρατήσετε κυριολεκτικό, λέει η NOAA, ο κόσμος έχει πέντε μεγάλους ωκεανούς, τον Αρκτικό, τον Ατλαντικό, τον Ινδικό, τον Νότιο (Ανταρκτική) και τον Ειρηνικό. O Ατλαντικός και ο Ειρηνικός χωρίζονται σε βόρεια και νότια τμήματα από τον ισημερινό, δίνοντάς σας επτά «θάλασσες» για να πλεύσετε.
Εξαρτάται από το ποιον ρωτάτε και πότε. Πολλές φορές, ο όρος δεν προορίζεται να εκληφθεί κυριολεκτικά και αναφέρεται απλώς σε όλες τις θάλασσες και τους ωκεανούς του κόσμου. Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας, ωστόσο, από τότε που ο όρος καταγράφηκε για πρώτη φορά στην αρχαία Μεσοποταμία σε ένα θρησκευτικό ποίημα, διαφορετικοί πολιτισμοί έχουν χρησιμοποιήσει τη φράση για συγκεκριμένα σύνολα υδάτινων σωμάτων. Σε διαφορετικά μέρη και σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, εφαρμόστηκε σε εμπορικούς δρόμους, περιφερειακές πλωτές οδούς ή στα νερά μακρινών, εξωτικών τόπων.
Οι αρχαίοι Έλληνες, που εισήγαγαν τον όρο στη Δύση, τον εφάρμοσαν στην Αδριατική, το Αιγαίο, τη Μαύρη, την Κασπία, τη Μεσόγειο, την Ερυθρά Θάλασσα και τον Περσικό Κόλπο.
Για τους Άραβες γεωγράφους και εξερευνητές του Μεσαίωνα, οι επτά θάλασσες ήταν οι υδάτινες μάζες που ταξίδευαν προς την Άπω Ανατολή, την οποία ονόμαζαν Θάλασσα του Φαρς (ο σημερινός Περσικός Κόλπος), Λάργουι (Κόλπος του Άντεν και Αραβική Θάλασσα), Χαρκάντ (Κόλπος της Βεγγάλης), Καλάχ ή Καλαμπάρ (Στενό της Μαλάκα), Σαλαχίτ (Στενό της Σιγκαπούρης), Καρντάντζ (Κόλπος της Ταϊλάνδης και το τμήμα της Νότιας Σινικής Θάλασσας μεταξύ Σουμάτρας και Βόρνεο) και Σάντζι (Νότια Σινική Θάλασσα).
Οι Ευρωπαίοι του Μεσαίωνα, εν τω μεταξύ, είχαν μερικά διαφορετικά σύνολα επτά θαλασσών που περιλάμβαναν την Αδριατική, το Αιγαίο, την Αραβική, τη Βαλτική, τη Μαύρη, την Κασπία, τη Μεσόγειο, τη Βόρεια και την Ερυθρά Θάλασσα, καθώς και τον Περσικό Κόλπο, τον Ινδικό Ωκεανό και τον Ατλαντικό Ωκεανό.
Κατά την Εποχή των Εξερευνήσεων και την Ευρωπαϊκή ανακάλυψη της Αμερικής, ορισμένοι ναυτικοί άρχισαν να συμπεριλαμβάνουν τα νερά του Νέου Κόσμου στην ομάδα, έτσι οι επτά θάλασσες περιλάμβαναν τον Αρκτικό, τον Ατλαντικό, τον Ινδικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό, την Καραϊβική, τη Μεσόγειο Θάλασσα και τον Κόλπο του Μεξικού σε διαφορετικές ομάδες.
Ο όρος χρησιμοποιείται κυρίως μεταφορικά σήμερα, αλλά αν θέλετε να τον κρατήσετε κυριολεκτικό, λέει η NOAA, ο κόσμος έχει πέντε μεγάλους ωκεανούς, τον Αρκτικό, τον Ατλαντικό, τον Ινδικό, τον Νότιο (Ανταρκτική) και τον Ειρηνικό. O Ατλαντικός και ο Ειρηνικός χωρίζονται σε βόρεια και νότια τμήματα από τον ισημερινό, δίνοντάς σας επτά «θάλασσες» για να πλεύσετε.
e-daily
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.