η αχαριστία είναι χούι και σπάνια απαλλάσσεται κανείς.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, η αχαριστία είναι κομμάτι του κόσμου και των σχέσεών μας. Δε συσχετίζεται απαραίτητα με την κακία ή τη μοχθηρία· εντούτοις, συχνά αντλείται από την έλλειψη συναισθηματικής ωριμότητας, τον ναρκισσισμό ή ακόμη και από μια εγωκεντρική οπτική. Ίσως θεωρούμε ότι μπορούμε να αντιληφθούμε με τη μία την αχαριστία, μιας και συχνά προκαλεί αυτόματη αίσθηση αδικίας, αλλά καμιά φορά δυσκολευόμαστε να την αναγνωρίσουμε- ειδικότερα όταν προέρχεται από πολύ δικά μας άτομα. Υπάρχουν, όμως, κάποιες φράσεις που συχνά χρησιμοποιούν οι αχάριστοι άνθρωποι και οι οποίες αποτελούν ενδείξεις για το πώς αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω τους.
«Όταν με χρειάστηκες ήμουν εδώ, να το θυμάσαι αυτό στο μέλλον»
Η συγκεκριμένη φράση υποδηλώνει ένα παράπονο, δίνοντας και την πεποίθηση ότι η ευγνωμοσύνη θα πρέπει να είναι άμεση, λες και είναι ένα είδος πληρωμής. Προφανώς και μια τέτοια αντιμετώπιση αποδυναμώνει την οποιαδήποτε σχέση, μιας και δεν υπάρχει καμία αμοιβαιότητα.
«Εγώ ήμουν εκεί ακόμα κι όταν δεν είχες κανέναν»
Η συγκεκριμένη φράση ξεκάθαρα δηλώνει χειραγώγηση – και, ως γνωστόν, καμία σχέση δεν μπορεί να βασίζεται σε συναισθηματικό εκβιασμό. Η φράση προσπαθεί να δημιουργήσει ενοχές και ένα αίσθημα συναισθηματικού χρέους, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζει μια προσωπική θυσία.
«Πάντα νιώθω δυστυχισμένος και δεν ξέρω γιατί» / «Γιατί με κάνεις πάντα να νιώθω έτσι;»
Τις περισσότερες φορές, η συγκεκριμένη στάση προέρχεται από άτομα που αγνοούν τη θετική πλευρά της ζωής και συγκρίνουν διαρκώς με άλλους, εστιάζοντας στα αρνητικά – πράγμα που, προφανώς, οδηγεί στην απογοήτευση και τη στρεβλή αντίληψη της ευημερίας.
«Δεν ήταν και τίποτα σπουδαίο» / «Μην περιμένεις να σου πω και μπράβο»
Όταν κάποιος επιλέγει να υποβαθμίζει συνεχώς τη βοήθεια ή τη στήριξη που δέχτηκε, υποδηλώνει πως στην ουσία δεν εκτιμά πραγματικά την προσφορά. Αυτή η φράση δείχνει αδιαφορία, η οποία συνοδεύεται από μια απογοήτευση.
«Θα μπορούσες να κάνεις και περισσότερα» / «Εγώ στη θέση σου θα είχα κάνει περισσότερα»
Ένας αχάριστος άνθρωπος δεν εκτιμά ποτέ τίποτα και τείνει να συγκρίνει, εκφράζοντας συνεχείς απαιτήσεις για κάτι παραπάνω. Ποτέ και τίποτε δεν είναι αρκετό – και πάντα θα υπάρχει χώρος για κριτική.
«Αν δε βάλω εγώ το χέρι μου τίποτα δε γίνεται»
Ένα απλό «ευχαριστώ» θεωρητικά θα ήταν ό,τι έπρεπε. Εντούτοις, η αχαριστία συχνά ως συναίσθημα τείνει να υποβαθμίζει τη συνεισφορά των άλλων και βάζει τον αχάριστο άνθρωπο σε ένα βάθρο- γιατί όταν τα κάνεις όλα καλά, δε χρειάζεται να ευχαριστήσεις και κανέναν. Η συγκεκριμένη φράση είναι αρκετά επιθετική και δηλώνει ξεκάθαρα άρνηση να υπάρξει έστω και η ελάχιστη ανταπόδοση.
Προσωπικά, ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν ότι η αχαριστία είναι χούι και σπάνια απαλλάσσεται κανείς από αυτήν. Η ευγνωμοσύνη, πάλι, είναι επιλογή και μπορεί να καλλιεργηθεί με απλές πράξεις, όπως ένα ειλικρινές «ευχαριστώ» ή μια πράξη ανταπόδοσης. Εδώ να επισημάνω ότι η ευγνωμοσύνη, βασιζόμενη σε μελέτες από το Πανεπιστήμιο του Harvard, είναι ένα βασικό συναίσθημα που ενισχύει τόσο τη συναισθηματική ευεξία όσο και την ποιότητα των διαπροσωπικών σχέσεων. Επομένως, ίσως να είναι μια καλή ώρα για έναν ειλικρινή επαναπροσδιορισμό σχέσεων, αν αυτή λείπει και δε λέει να φανεί.
Και στην τελική, οι λέξεις που χρησιμοποιούμε καθρεφτίζουν τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας, αλλά κυρίως, μέσα μας!
«Όταν με χρειάστηκες ήμουν εδώ, να το θυμάσαι αυτό στο μέλλον»
Η συγκεκριμένη φράση υποδηλώνει ένα παράπονο, δίνοντας και την πεποίθηση ότι η ευγνωμοσύνη θα πρέπει να είναι άμεση, λες και είναι ένα είδος πληρωμής. Προφανώς και μια τέτοια αντιμετώπιση αποδυναμώνει την οποιαδήποτε σχέση, μιας και δεν υπάρχει καμία αμοιβαιότητα.
«Εγώ ήμουν εκεί ακόμα κι όταν δεν είχες κανέναν»
Η συγκεκριμένη φράση ξεκάθαρα δηλώνει χειραγώγηση – και, ως γνωστόν, καμία σχέση δεν μπορεί να βασίζεται σε συναισθηματικό εκβιασμό. Η φράση προσπαθεί να δημιουργήσει ενοχές και ένα αίσθημα συναισθηματικού χρέους, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζει μια προσωπική θυσία.
«Πάντα νιώθω δυστυχισμένος και δεν ξέρω γιατί» / «Γιατί με κάνεις πάντα να νιώθω έτσι;»
Τις περισσότερες φορές, η συγκεκριμένη στάση προέρχεται από άτομα που αγνοούν τη θετική πλευρά της ζωής και συγκρίνουν διαρκώς με άλλους, εστιάζοντας στα αρνητικά – πράγμα που, προφανώς, οδηγεί στην απογοήτευση και τη στρεβλή αντίληψη της ευημερίας.
«Δεν ήταν και τίποτα σπουδαίο» / «Μην περιμένεις να σου πω και μπράβο»
Όταν κάποιος επιλέγει να υποβαθμίζει συνεχώς τη βοήθεια ή τη στήριξη που δέχτηκε, υποδηλώνει πως στην ουσία δεν εκτιμά πραγματικά την προσφορά. Αυτή η φράση δείχνει αδιαφορία, η οποία συνοδεύεται από μια απογοήτευση.
«Θα μπορούσες να κάνεις και περισσότερα» / «Εγώ στη θέση σου θα είχα κάνει περισσότερα»
Ένας αχάριστος άνθρωπος δεν εκτιμά ποτέ τίποτα και τείνει να συγκρίνει, εκφράζοντας συνεχείς απαιτήσεις για κάτι παραπάνω. Ποτέ και τίποτε δεν είναι αρκετό – και πάντα θα υπάρχει χώρος για κριτική.
«Αν δε βάλω εγώ το χέρι μου τίποτα δε γίνεται»
Ένα απλό «ευχαριστώ» θεωρητικά θα ήταν ό,τι έπρεπε. Εντούτοις, η αχαριστία συχνά ως συναίσθημα τείνει να υποβαθμίζει τη συνεισφορά των άλλων και βάζει τον αχάριστο άνθρωπο σε ένα βάθρο- γιατί όταν τα κάνεις όλα καλά, δε χρειάζεται να ευχαριστήσεις και κανέναν. Η συγκεκριμένη φράση είναι αρκετά επιθετική και δηλώνει ξεκάθαρα άρνηση να υπάρξει έστω και η ελάχιστη ανταπόδοση.
Προσωπικά, ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν ότι η αχαριστία είναι χούι και σπάνια απαλλάσσεται κανείς από αυτήν. Η ευγνωμοσύνη, πάλι, είναι επιλογή και μπορεί να καλλιεργηθεί με απλές πράξεις, όπως ένα ειλικρινές «ευχαριστώ» ή μια πράξη ανταπόδοσης. Εδώ να επισημάνω ότι η ευγνωμοσύνη, βασιζόμενη σε μελέτες από το Πανεπιστήμιο του Harvard, είναι ένα βασικό συναίσθημα που ενισχύει τόσο τη συναισθηματική ευεξία όσο και την ποιότητα των διαπροσωπικών σχέσεων. Επομένως, ίσως να είναι μια καλή ώρα για έναν ειλικρινή επαναπροσδιορισμό σχέσεων, αν αυτή λείπει και δε λέει να φανεί.
Και στην τελική, οι λέξεις που χρησιμοποιούμε καθρεφτίζουν τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας, αλλά κυρίως, μέσα μας!
Τόνια Κωνσταντίνου
pillowfights
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.