στις 31 Μαρτίου του 1889 γίνονται τα εγκαίνια του Πύργου του Άιφελ.
Στις 31 Μαρτίου του 1889 ο Πύργος του Άιφελ εγκαινιάστηκε στο Παρίσι, σε μια τελετή με τον σχεδιαστή του, Γκουστάβ Άιφελ, να έχει τον κεντρικό ρόλο. Στην τελετή παρευρέθηκαν ο τότε πρωθυπουργός της Γαλλίας, Πιέρ Τιράρ, καθώς και άλλοι επίσημοι, μαζί με περίπου 200 εργάτες που είχαν συμμετάσχει στην κατασκευή του πύργου. Το σχέδιο του Άιφελ για την κατασκευή του περίφημου Πύργου επιλέχθηκε από τη γαλλική κυβέρνηση ανάμεσα σε περίπου 100 προτάσεις, οι οποίες κατατέθηκαν στο πλαίσιο διαγωνισμού για τον σχεδιασμό ενός μνημείου που θα κατασκευαζόταν στο Champ-de-Mars, στο κέντρο της πόλης του Παρισιού, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Γαλλική Επανάσταση.
Κι όμως, όταν φτιάχτηκε, ο Πύργος του Άιφελ δέχθηκε πολλά επικριτικά σχόλια, κυρίως από το τον καλλιτεχνικό κόσμο της γαλλικής πρωτεύουσας. Πολλοί Παριζιάνοι ούτε λίγο ούτε πολύ απαιτούσαν την κατεδάφισή του, χαρακτηρίζοντάς τον από ασταθή ως αντιαισθητικό. Οι καθημερινές εφημερίδες γέμισαν με οργισμένες επιστολές από την καλλιτεχνική κοινότητα του Παρισιού. Ο μυθιστοριογράφος Γκυ ντε Μοπασάν λέγεται ότι έτρωγε το μεσημεριανό του γεύμα στο εστιατόριο του Πύργου κάθε μέρα. Όταν τον ρώτησαν γιατί, απάντησε ότι ήταν το μοναδικό μέρος στο Παρίσι από όπου κάποιος δεν μπορούσε να δει τον Πύργο (!), ενώ, ο ποιητής Πολ Βερλαίν άλλαζε δρόμο για να μην τον βλέπει.
Σήμερα ο Πύργος προκαλεί τον θαυμασμό όλων, ως ένα εντυπωσιακό κομμάτι της διαρθρωτικής τέχνης, ενώ πέρα από αρχιτεκτονικό αριστούργημα θεωρείται δικαίως και ένα τεχνολογικό θαύμα. Για την κατασκευή του συνεργάστηκαν 300 εργάτες, ενώ χρησιμοποιήθηκαν 18.038 κομμάτια σφυρηλατημένου σιδήρου και 2,5 εκατομμύρια βίδες και μπουλόνια. Κατά την κατασκευή του, ο Πύργος του Άιφελ ήταν ο υψηλότερος πύργος στον κόσμο, ωστόσο το 1930 έχασε αυτήν τη θέση από το Chrysler Building της Νέας Υόρκης. Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν οι πρώτοι επισκέπτες εισήλθαν στο κτίριο στις 6 Μαΐου του 1889, τα ασανσέρ δεν λειτουργούσαν ακόμα. Ως συνέπεια, οι 30.000 επισκέπτες όφειλαν να ανέβουν τα 1.710 σκαλοπάτια για να φτάσουν στην κορυφή!
Ο δε Γκουστάβ Άιφελ, δήλωσε κάποτε: «Θα έπρεπε να ζηλεύω τον Πύργο. Είναι πολύ πιο διάσημος από εμένα. Ο κόσμος μοιάζει να πιστεύει ότι είναι το μοναδικό μου έργο, παρότι έχω κάνει άλλα πράγματα, τελικά». Ο Άιφελ, ο οποίος πριν από την κατασκευή του Πύργου είχε ήδη αποκτήσει φήμη για το έργο του πάνω στον σκελετό του Άγαλματος της Ελευθερίας, που είχε προσφάτως ολοκληρωθεί στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, στην πραγματικότητα δεν αποτελεί τον δημιουργό του συγκεκριμένου έργου. Πείστηκε για το σχέδιο των δύο κύριων μηχανικών του, Μορίς Κεσλέν και Εμίλ Νουγκέρ, μόνο μετά τις αλλαγές που εισήγαγε ο Στεφέν Σοβέστρ, αποκτώντας έτσι τα δικαιώματα της πατέντας.
Κι όμως, όταν φτιάχτηκε, ο Πύργος του Άιφελ δέχθηκε πολλά επικριτικά σχόλια, κυρίως από το τον καλλιτεχνικό κόσμο της γαλλικής πρωτεύουσας. Πολλοί Παριζιάνοι ούτε λίγο ούτε πολύ απαιτούσαν την κατεδάφισή του, χαρακτηρίζοντάς τον από ασταθή ως αντιαισθητικό. Οι καθημερινές εφημερίδες γέμισαν με οργισμένες επιστολές από την καλλιτεχνική κοινότητα του Παρισιού. Ο μυθιστοριογράφος Γκυ ντε Μοπασάν λέγεται ότι έτρωγε το μεσημεριανό του γεύμα στο εστιατόριο του Πύργου κάθε μέρα. Όταν τον ρώτησαν γιατί, απάντησε ότι ήταν το μοναδικό μέρος στο Παρίσι από όπου κάποιος δεν μπορούσε να δει τον Πύργο (!), ενώ, ο ποιητής Πολ Βερλαίν άλλαζε δρόμο για να μην τον βλέπει.
Σήμερα ο Πύργος προκαλεί τον θαυμασμό όλων, ως ένα εντυπωσιακό κομμάτι της διαρθρωτικής τέχνης, ενώ πέρα από αρχιτεκτονικό αριστούργημα θεωρείται δικαίως και ένα τεχνολογικό θαύμα. Για την κατασκευή του συνεργάστηκαν 300 εργάτες, ενώ χρησιμοποιήθηκαν 18.038 κομμάτια σφυρηλατημένου σιδήρου και 2,5 εκατομμύρια βίδες και μπουλόνια. Κατά την κατασκευή του, ο Πύργος του Άιφελ ήταν ο υψηλότερος πύργος στον κόσμο, ωστόσο το 1930 έχασε αυτήν τη θέση από το Chrysler Building της Νέας Υόρκης. Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν οι πρώτοι επισκέπτες εισήλθαν στο κτίριο στις 6 Μαΐου του 1889, τα ασανσέρ δεν λειτουργούσαν ακόμα. Ως συνέπεια, οι 30.000 επισκέπτες όφειλαν να ανέβουν τα 1.710 σκαλοπάτια για να φτάσουν στην κορυφή!
Ο δε Γκουστάβ Άιφελ, δήλωσε κάποτε: «Θα έπρεπε να ζηλεύω τον Πύργο. Είναι πολύ πιο διάσημος από εμένα. Ο κόσμος μοιάζει να πιστεύει ότι είναι το μοναδικό μου έργο, παρότι έχω κάνει άλλα πράγματα, τελικά». Ο Άιφελ, ο οποίος πριν από την κατασκευή του Πύργου είχε ήδη αποκτήσει φήμη για το έργο του πάνω στον σκελετό του Άγαλματος της Ελευθερίας, που είχε προσφάτως ολοκληρωθεί στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, στην πραγματικότητα δεν αποτελεί τον δημιουργό του συγκεκριμένου έργου. Πείστηκε για το σχέδιο των δύο κύριων μηχανικών του, Μορίς Κεσλέν και Εμίλ Νουγκέρ, μόνο μετά τις αλλαγές που εισήγαγε ο Στεφέν Σοβέστρ, αποκτώντας έτσι τα δικαιώματα της πατέντας.
fosonline
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.