Το προηγούμενο βράδυ είχε γλεντήσει με την ψυχή του.
Στις 4 Φεβρουαρίου του 1843 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης πεθαίνει από εγκεφαλικό επεισόδιο, σε ηλικία 73 ετών, λίγο μετά την επιστροφή στο σπίτι του από δεξίωση στα Ανάκτορα.
Το προηγούμενο βράδυ είχε γλεντήσει με την ψυχή του. Γύρω στα μεσάνυχτα άρχισε να ζαλίζεται και γύρισε στο σπίτι του, που ήταν κοντά στο παλάτι. Όταν έπεσε στο κρεβάτι, τον χτύπησε κόλπος, δεν μπορούσε να κινηθεί ούτε να μιλήσει, μόνο ανάσαινε. Αμέσως ειδοποιήθηκαν οι καλύτεροι γιατροί, ο Γλαράκης, ο Ρέζερ, ο Οικονόμου. Έκαναν ό,τι μπορούσαν, του έβαλαν βδέλλες, πάγο στο κεφάλι, αλλά δεν έγινε τίποτα. Κάποια στιγμή ανοίγει τα μάτια, κοιτά το πλήθος των φίλων και συγγενών που τον περιτριγύριζε και τα κλείνει για πάντα.
Το υπουργικό συμβούλιο έκανε το πρόγραμμα της κηδείας και κήρυξε τριήμερο πένθος. Του φόρεσαν τη στολή του στρατηγού, του έζωσαν το σπαθί που είχε όταν πρωτοξεκίνησε ο αγώνας, του φόρεσαν τσαρούχια και τον τοποθέτησαν στο φέρετρο. Κάτω στα πόδια τού έβαλαν μια τουρκική σημαία με το μισοφέγγαρο για να «πατάει για πάντα την Τουρκιά». Δεξιά και αριστερά του την περικεφαλαία, τον θώρακά του και τον σκέπασαν με τη γαλανόλευκη. Ακολούθησε την επομένη η μεγάλη πομπή για την Αγία Ειρήνη όπου εψάλη η νεκρώσιμη ακολουθία. Την πομπή ακολούθησαν όλοι οι μεγάλοι της εποχής και χιλιάδες απλών ανθρώπων. Ο Κολίνος κατά τη διάρκεια της νεκρώσιμης τελετής λιποθύμησε αλλά συνήλθε πολύ γρήγορα, ενώ ο Γενναίος, σοβαρός και πολύ συγκινημένος, συγκρατούσε τον εαυτό του. Μετά την ακολουθία και τους επικήδειους που εκφωνήθηκαν ξεκίνησε η πομπή για το νεκροταφείο. Η Ελλάδα τίμησε το μεγάλο αυτό τέκνο της και σύντομα στήθηκαν αγάλματα σε πολλές πόλεις.
Από τον γάμο του με την Αικατερίνη Καρούσου απέκτησε τέσσερα παιδιά: τον Πάνο (1798-1824), τον Γενναίο (1806-1868), τον Κολίνο (1810-1848) και την Ελένη, ενώ από τη σχέση του με τη Μαργαρίτα Βελισσάρη τον Παναγιωτάκη (1836-1893), τον οποίο αναγνώρισε με τη διαθήκη του. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Κολοκοτρώνης τα πέρασε στην Αθήνα με την ερωμένη του, Μαργαρίτα Βελισσάρη (η σύζυγός του είχε πεθάνει το 1820), στο ιδιόκτητο σπίτι του, στη γωνία των σημερινών οδών Κολοκοτρώνη και Λέκκα. Την ίδια περίοδο υπαγόρευσε στον Γεώργιο Τερτσέτη τα απομνημονεύματά του που κυκλοφόρησαν το 1851 με τον τίτλο «Διήγησις συμβάντων της ελληνικής φυλής από τα 1770 έως τα 1836» και τα οποία αποτελούν πολύτιμη πηγή για την Ελληνική Επανάσταση.
Το προηγούμενο βράδυ είχε γλεντήσει με την ψυχή του. Γύρω στα μεσάνυχτα άρχισε να ζαλίζεται και γύρισε στο σπίτι του, που ήταν κοντά στο παλάτι. Όταν έπεσε στο κρεβάτι, τον χτύπησε κόλπος, δεν μπορούσε να κινηθεί ούτε να μιλήσει, μόνο ανάσαινε. Αμέσως ειδοποιήθηκαν οι καλύτεροι γιατροί, ο Γλαράκης, ο Ρέζερ, ο Οικονόμου. Έκαναν ό,τι μπορούσαν, του έβαλαν βδέλλες, πάγο στο κεφάλι, αλλά δεν έγινε τίποτα. Κάποια στιγμή ανοίγει τα μάτια, κοιτά το πλήθος των φίλων και συγγενών που τον περιτριγύριζε και τα κλείνει για πάντα.
Το υπουργικό συμβούλιο έκανε το πρόγραμμα της κηδείας και κήρυξε τριήμερο πένθος. Του φόρεσαν τη στολή του στρατηγού, του έζωσαν το σπαθί που είχε όταν πρωτοξεκίνησε ο αγώνας, του φόρεσαν τσαρούχια και τον τοποθέτησαν στο φέρετρο. Κάτω στα πόδια τού έβαλαν μια τουρκική σημαία με το μισοφέγγαρο για να «πατάει για πάντα την Τουρκιά». Δεξιά και αριστερά του την περικεφαλαία, τον θώρακά του και τον σκέπασαν με τη γαλανόλευκη. Ακολούθησε την επομένη η μεγάλη πομπή για την Αγία Ειρήνη όπου εψάλη η νεκρώσιμη ακολουθία. Την πομπή ακολούθησαν όλοι οι μεγάλοι της εποχής και χιλιάδες απλών ανθρώπων. Ο Κολίνος κατά τη διάρκεια της νεκρώσιμης τελετής λιποθύμησε αλλά συνήλθε πολύ γρήγορα, ενώ ο Γενναίος, σοβαρός και πολύ συγκινημένος, συγκρατούσε τον εαυτό του. Μετά την ακολουθία και τους επικήδειους που εκφωνήθηκαν ξεκίνησε η πομπή για το νεκροταφείο. Η Ελλάδα τίμησε το μεγάλο αυτό τέκνο της και σύντομα στήθηκαν αγάλματα σε πολλές πόλεις.
Από τον γάμο του με την Αικατερίνη Καρούσου απέκτησε τέσσερα παιδιά: τον Πάνο (1798-1824), τον Γενναίο (1806-1868), τον Κολίνο (1810-1848) και την Ελένη, ενώ από τη σχέση του με τη Μαργαρίτα Βελισσάρη τον Παναγιωτάκη (1836-1893), τον οποίο αναγνώρισε με τη διαθήκη του. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Κολοκοτρώνης τα πέρασε στην Αθήνα με την ερωμένη του, Μαργαρίτα Βελισσάρη (η σύζυγός του είχε πεθάνει το 1820), στο ιδιόκτητο σπίτι του, στη γωνία των σημερινών οδών Κολοκοτρώνη και Λέκκα. Την ίδια περίοδο υπαγόρευσε στον Γεώργιο Τερτσέτη τα απομνημονεύματά του που κυκλοφόρησαν το 1851 με τον τίτλο «Διήγησις συμβάντων της ελληνικής φυλής από τα 1770 έως τα 1836» και τα οποία αποτελούν πολύτιμη πηγή για την Ελληνική Επανάσταση.
fosonline
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.