Στις 9 Φεβρουαρίου, γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Πίτσας.
Ναι, δοξάζουμε την ελληνική πίτσα. Και ξέρουμε πως την κάνουμε καλά. Αλλά, σ’ αυτό το αφιέρωμα, ακολουθούν οι πιο νόστιμες αλλά και οι πιο περίεργες εκδοχές πίτσας ανά τον κόσμο.
Στις 9 Φεβρουαρίου, γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Πίτσας. Ένα από τα πιο αγαπημένα φαγητά του σύγχρονου κόσμου μας. Και καθώς όπου κι αν βρεθείς, θα βρεθεί μια πίτσα για να σώσει τη ζωή σου και να σε χορτάσει, παρακάτω θα δεις τις
10 πιο λαχταριστές εκδοχές πίτσας που υπάρχουν εκεί έξω.
Margherita, Νάπολη
Ξεκινάμε με την αυθεντική, αυτή της Νάπολη. Η πιο χαρακτηριστική ιταλική πίτσα, η Μαργαρίτα, δημιουργήθηκε το 1889 στη Νάπολη, όταν ο Raffaele Esposito την πρωτοέφτιαξε προς τιμήν της Βασίλισσας Μαργαρίτας. Και μάλιστα, στα χρώματα της ιταλικής σημαίας. Πώς; Με τραγανή ζύμη, σάλτσα ντομάτας, φρέσκια μοτσαρέλα και φύλλα βασιλικού…
Pizza Bianca, Ρώμη
Ακολουθεί μια λευκή πίτσα, που αγαπήθηκε στη Ρώμη. Η bianca δεν περιέχει τυρί, δεν περιέχει σάλτσα ντομάτας. Η λεπτή ζύμη ραντίζεται με καλής ποιότητας ελαιόλαδο, πασπαλίζεται με χοντρό αλάτι και δεντρολίβανο. Ψήνεται γρήγορα σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες για το τελικό της αποτέλεσμα.
Sfincione, Σικελία
Παραμένουμε στην γειτονική Ιταλία, την πατρίδα της πίτσας. Η παραδοσιακή πίτσα της Σικελίας έχει ορθογώνιο σχήμα και φτιάχνεται με ελαιόλαδο, ντομάτα, κρεμμύδι, αντζούγιες και τυρί. Δυνατό τυρί.
Tarte Flambée, Γαλλία
Ανηφορίζουμε. Με καταγωγή από την περιοχή της Αλσατίας, η tarte flambée περιέχει τυρί ή κρεμ φρες, το δώρο του θεού στην ανθρωπότητα, το μπέικον και κρεμμύδια. Οι Γάλλοι δημιούργησαν και γλυκιά βερσιόν, με μήλα, κανέλα και τοπικά λικέρ.
Deep Dish, Σικάγο
Σύμφωνα με τον «μύθο» δημιουργήθηκε το 1943 στην Pizzeria Uno, στο Σικάγο. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της; Η παχιά και τραγανή ζύμη που την κάνει να μοιάζει με μια αλλιώτικη τάρτα.
Coca, Ισπανία
Φύγαμε για Καταλονία. Με μια πίτσα που «έμαθε» να δέχεται διάφορα υλικά πάνω της. Πολλές και διαφορετικές παραλλαγές, αλμυρές και γλυκές, με υλικά που περιλαμβάνουν από κρέας, ψαρικά και λαχανικά έως και φρούτα.
Khachapuri, Γεωργία
Είναι μια παραδοσιακή σπεσιαλιτέ της γεωργιανής κουζίνας. Κι αν χρειάζεσαι μια σύντομη περιγραφή, θυμίζει πεϊνιρλί με αυγό. Σε κάθε εκδοχή της, απουσιάζει η σάλτσα ντομάτας.
Langos, Ουγγαρία
Οι Μαγιάροι φτιάχνουν τα langos. Και τα langos είναι μια τηγανητή ζύμη με ξινή κρέμα, κρέας, σκόρδο και βούτυρο. Δεν το λες και διαίτης. Αλλά το λάτρεψαν Τσέχοι και Σλοβάκοι.
Manakish, Λίβανος
Μια «πίτσα» που σερβίρεται κυρίως για… πρωινό! Το manakish συνηθίζει να γίνεται με λιβανέζικα τυριά ή με αρνίσιο κιμά. Μερακλίδικο.
Okonomiyaki, Ιαπωνία
Γίνεται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε περιοχή της Ιαπωνίας, και περιλαμβάνει λάχανο, χοιρινό, noodles και… καλαμάρι. Η πιο περίεργη συμμετοχή της λίστας.
Στις 9 Φεβρουαρίου, γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Πίτσας. Ένα από τα πιο αγαπημένα φαγητά του σύγχρονου κόσμου μας. Και καθώς όπου κι αν βρεθείς, θα βρεθεί μια πίτσα για να σώσει τη ζωή σου και να σε χορτάσει, παρακάτω θα δεις τις
10 πιο λαχταριστές εκδοχές πίτσας που υπάρχουν εκεί έξω.
Margherita, Νάπολη
Ξεκινάμε με την αυθεντική, αυτή της Νάπολη. Η πιο χαρακτηριστική ιταλική πίτσα, η Μαργαρίτα, δημιουργήθηκε το 1889 στη Νάπολη, όταν ο Raffaele Esposito την πρωτοέφτιαξε προς τιμήν της Βασίλισσας Μαργαρίτας. Και μάλιστα, στα χρώματα της ιταλικής σημαίας. Πώς; Με τραγανή ζύμη, σάλτσα ντομάτας, φρέσκια μοτσαρέλα και φύλλα βασιλικού…
Pizza Bianca, Ρώμη
Ακολουθεί μια λευκή πίτσα, που αγαπήθηκε στη Ρώμη. Η bianca δεν περιέχει τυρί, δεν περιέχει σάλτσα ντομάτας. Η λεπτή ζύμη ραντίζεται με καλής ποιότητας ελαιόλαδο, πασπαλίζεται με χοντρό αλάτι και δεντρολίβανο. Ψήνεται γρήγορα σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες για το τελικό της αποτέλεσμα.
Sfincione, Σικελία
Παραμένουμε στην γειτονική Ιταλία, την πατρίδα της πίτσας. Η παραδοσιακή πίτσα της Σικελίας έχει ορθογώνιο σχήμα και φτιάχνεται με ελαιόλαδο, ντομάτα, κρεμμύδι, αντζούγιες και τυρί. Δυνατό τυρί.
Tarte Flambée, Γαλλία
Ανηφορίζουμε. Με καταγωγή από την περιοχή της Αλσατίας, η tarte flambée περιέχει τυρί ή κρεμ φρες, το δώρο του θεού στην ανθρωπότητα, το μπέικον και κρεμμύδια. Οι Γάλλοι δημιούργησαν και γλυκιά βερσιόν, με μήλα, κανέλα και τοπικά λικέρ.
Deep Dish, Σικάγο
Σύμφωνα με τον «μύθο» δημιουργήθηκε το 1943 στην Pizzeria Uno, στο Σικάγο. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της; Η παχιά και τραγανή ζύμη που την κάνει να μοιάζει με μια αλλιώτικη τάρτα.
Coca, Ισπανία
Φύγαμε για Καταλονία. Με μια πίτσα που «έμαθε» να δέχεται διάφορα υλικά πάνω της. Πολλές και διαφορετικές παραλλαγές, αλμυρές και γλυκές, με υλικά που περιλαμβάνουν από κρέας, ψαρικά και λαχανικά έως και φρούτα.
Khachapuri, Γεωργία
Είναι μια παραδοσιακή σπεσιαλιτέ της γεωργιανής κουζίνας. Κι αν χρειάζεσαι μια σύντομη περιγραφή, θυμίζει πεϊνιρλί με αυγό. Σε κάθε εκδοχή της, απουσιάζει η σάλτσα ντομάτας.
Langos, Ουγγαρία
Οι Μαγιάροι φτιάχνουν τα langos. Και τα langos είναι μια τηγανητή ζύμη με ξινή κρέμα, κρέας, σκόρδο και βούτυρο. Δεν το λες και διαίτης. Αλλά το λάτρεψαν Τσέχοι και Σλοβάκοι.
Manakish, Λίβανος
Μια «πίτσα» που σερβίρεται κυρίως για… πρωινό! Το manakish συνηθίζει να γίνεται με λιβανέζικα τυριά ή με αρνίσιο κιμά. Μερακλίδικο.
Okonomiyaki, Ιαπωνία
Γίνεται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε περιοχή της Ιαπωνίας, και περιλαμβάνει λάχανο, χοιρινό, noodles και… καλαμάρι. Η πιο περίεργη συμμετοχή της λίστας.
biscotto
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.