Τίποτα και κανείς δεν είναι δεδομένος.
Μεγαλώνουμε κι οι μέρες κυλούν και εμείς βουτάμε τις καρδιές μας στη γλύκα της νύχτας, σαν να το έχουμε δεδομένο πως αυτό θα συμβαίνει με μία αρμονία, μέχρι το τέλος της ζωής μας. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ούτε το επόμενο δευτερόλεπτο που πιστεύουμε πως θα βγάλουμε από τα ρουθούνια μας μία εκπνοή. Κάθε που ξημερώνει, ας αφήνουμε τη σκέψη μας να χαμογελάσει στο νέο φως. Σαν ένα ευχαριστώ που ανοίξαμε και σήμερα τα μάτια μας διάπλατα στο ατέρμονο σύμπαν, που μυστηριωδώς δεσπόζει πάνω μας, ολημερίς κι ολονυχτίς. Είναι κι αυτός ένας τρόπος για να εκφράσουμε το πάθος και την αγάπη μας για την ύπαρξή μας. Είναι κι αυτό, ένα μέσο για την ευτυχία μας. Σαν να γινόμαστε ένα με ό,τι φέρνει η μέρα, ακόμη και τα άσχημα, γιατί μέσα από αυτά – κυρίως από αυτά – θα βγάλουμε στην επιφάνεια τον υπέρτατο εαυτό μας. Αυτόν που θα δοκιμαστεί, αλλά θα ανυψωθεί πολύ.
Ας χαμογελάμε σε ό,τι φέρνει η ζωή, με μία έκρηξη στην ψυχή, έχοντας όλες τις αισθήσεις σε υπερδιέγερση. Κι ας είναι αυτό το χαμόγελο, το ελιξίριο για αληθινή ευτυχία κι όλες οι σκέψεις μας, με ακατανίκητη δύναμη, να στέκονται στα απρόβλεπτα της ζωής, με σταθερότητα – ακατάπαυστα. Σκεφτείτε πως οι σκέψεις μας, που συνήθως είναι αρνητικές, είναι απλά παιχνίδια του μυαλού μας. Τιθασεύοντας τον νου, μπορούμε να ζούμε τη ζωή με πάθος και δράση, ρουφώντας με λαχτάρα την κάθε στιγμή. Ας κοιτάμε το κάθε ξημέρωμα, με μία έκσταση στα μάτια, με ένα δυνατό συναίσθημα που θα ρέει από την καρδιά, με ψίθυρους στο αίμα, γραμμένους στην ψυχή μας, που θα μας θυμίζουν πως στη ζωή, κανείς και τίποτα δεν θα είναι για πάντα εκεί. Τίποτα και κανείς δεν είναι δεδομένος.
Ας χαμογελάμε σε ό,τι φέρνει η ζωή, με μία έκρηξη στην ψυχή, έχοντας όλες τις αισθήσεις σε υπερδιέγερση. Κι ας είναι αυτό το χαμόγελο, το ελιξίριο για αληθινή ευτυχία κι όλες οι σκέψεις μας, με ακατανίκητη δύναμη, να στέκονται στα απρόβλεπτα της ζωής, με σταθερότητα – ακατάπαυστα. Σκεφτείτε πως οι σκέψεις μας, που συνήθως είναι αρνητικές, είναι απλά παιχνίδια του μυαλού μας. Τιθασεύοντας τον νου, μπορούμε να ζούμε τη ζωή με πάθος και δράση, ρουφώντας με λαχτάρα την κάθε στιγμή. Ας κοιτάμε το κάθε ξημέρωμα, με μία έκσταση στα μάτια, με ένα δυνατό συναίσθημα που θα ρέει από την καρδιά, με ψίθυρους στο αίμα, γραμμένους στην ψυχή μας, που θα μας θυμίζουν πως στη ζωή, κανείς και τίποτα δεν θα είναι για πάντα εκεί. Τίποτα και κανείς δεν είναι δεδομένος.
Ελένη Ισπόγλου
gynaikaeimai
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.