Είναι κάτι νύχτες

0
Που όλα σιγοτραγουδούν.

Είναι κάτι νύχτες, που τ’ αστέρια κατεβαίνουνε χαμηλά.

Που λιώνει το φεγγάρι και νοτίζει την ψυχή σου.

Είναι κάτι νύχτες, που όλα σιγοτραγουδούν. Ακόμα κι οι πέτρες. Και τα ξερά κλαδιά.

Αυτές τις νύχτες προτιμά να σε θυμάται η μοναξιά σου.

Κι έρχεται ακάλεστη. Χωρίς να χτυπήσει ούτε καν την πόρτα,

να ρωτήσει αν δέχεσαι επισκέψεις. Χωρίς να κρατά η αφιλότιμη,ούτ’ ένα λουλουδάκι. Ούτ’ ένα γλυκό, μπας και σε ξεγελάσει.

Θρονιάζεται στην ψυχή σου κι ανάβει προκλητικά το τσιγαράκι της.«Αυτάααα! Πού είχαμε μείνει;»

Σου λέει μ’ όλο το θράσος της και σε κοιτά κατάματα.

Είν’ αυτές οι νύχτες, που τ’ άστρα κατεβαίνουν χαμηλά.

Που λιώνει το φεγγάρι. Που όλα σιγοτραγουδούν.

Είν’ αυτές οι νύχτες τελικά, που βλέπεις καθαρά, το χρώμα που έχουν τα μάτια της μοναξιάς.

Ίδιο ακριβώς, όπως οι στάχτες από τα όνειρα.

Αλκυόνη Παπαδάκη
Από το βιβλίο «Στον ίσκιο των πουλιών»
Ετικέτα:

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
* Οτι δημοσιεύουμε δεν σημαίνει ότι το υιοθετούμε.
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.

Τα Μπουλούκια

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Δημοσίευση σχολίου (0)
To Top