Κάποια μέρα το παιδί σου θα ψάξει τα παλιά σου ποστ!

0
Κι αυτό, όπως και να το κάνουμε, είναι κομματάκι άβολο...

Άλλοι κάνουν συλλογή από γραμματόσημα, άλλοι συγκεντρώνουν ωραίες φωτογραφίες κι άλλοι ακούνε ατελείωτες ώρες μουσική από γνήσια βινύλια. Ταξιδεύουν, ασχολούνται με τη μόδα, τη μαγειρική, τη μουσική. Σχεδόν όλοι, τα ποστάρουν όλα αυτά κι άλλα τόσα στα σόσιαλ μίντιά τους. Όλα αυτά που συνήθως χαρακτηρίζουμε με μια ευρύτερη και γενική έννοια ως χόμπι, δηλαδή αυτό που μας αρέσει ν’ ασχολούμαστε στον ελεύθερο χρόνο μας, που θα λέγαμε πως δεν έχει τόσο στενά όρια και καθωσπρεπισμό. Συχνά δεν έχει αυτή τη σοβαρότητα κι απολυτότητα, ε και μπορεί να ξεφύγει και καμιά βλακεία κάνοντάς το. Ή πολλές.

Εξαιρετικό διάλειμμα από τις γνωστές συνήθειες της καθημερινότητας, ν’ αφήνεις λίγο τον επαναστάτη, τον κυνικό, τον ρομαντικό, τον τρέντι τυπάκο από μέσα σου να πάρει τα ινία του εαυτού σου και να ξεδίνει με τον δικό του τρόπο. Το κακό βέβαια είναι ότι στο ίντερνετ, ό,τι ανεβαίνει, μένει κιόλας. Κι ίσως ψάχνοντας, να δεις αναρτήσεις ανθρώπων που στο μυαλό σου έχεις ταυτίσει με συγκεκριμένα προφίλ προσωπικότητας, να έχουν μια εντελώς διαφορετική εκπροσώπηση στα σόσιαλ. Ίσως γιατί η προσωπική επαφή να τοποθετεί τον άλλον σε μια διαδικασία να προφυλάξει τον εαυτό του, σε αντίθεση με το διαδίκτυο που η έκθεση του εαυτού του, γίνεται με καθαρά προσωπική απόφαση.

Είναι τη στιγμή που δεν υπάρχει κανείς τριγύρω για να εκφέρει άποψη, όταν εκείνη η φωτογραφία ή δήλωση στο προφίλ θα δημοσιευτεί. Εξάλλου, ένα κουμπί δρόμος είναι η όλη διαδικασία. Τόσο απλό κι έγινε πραγματικότητα. Κι έτσι οι αναρτήσεις συσσωρεύονται, ακόμη κι αν εμείς αλλάζουμε, ανακαλούμε, αναθεωρούμε, ξεχνάμε ότι τις κάναμε. Αυτές, όμως παραμένουν στο διαδίκτυο και δημιουργούν αρχείο που απλώς υπάρχει γύρω από το όνομα του καθενός.

Ο καιρός θα περνάει, η ζωή αλλάζει και το παιδί σου θα είναι αυτό που θ’ ανατρέξει κάποια στιγμή σ’ αυτές τις αναρτήσεις, για να μάθει για σένα. Συγκλονιστικό! Θα ξεσκονίσει το προφίλ σου, θα διαβάσει όλα τα σχόλια, όλες τις φωτογραφίες, τους φίλους και δραστηριότητες. Θα είναι ο πιο σημαντικός κριτής της ζωής σου και θα τρέμεις για την ετυμηγορία που θα ετοιμάσει. Πόσο σίγουρος είσαι ότι αυτά που ποστάρεις τώρα, θα θέλεις να είναι προσβάσιμα σε πέντε, δέκα χρόνια από τώρα; Πόσο σίγουρος για τις επιλογές και τις απόψεις σου, που κάποια στιγμή θα αποτελούν παράδειγμα, πολύ περισσότερο από τα λεγόμενά σου;

Το παιδί, έχει χαρακτήρα κι άποψη. Μπορεί να φιλτράρει όσα του έχεις πει και να δει τι έρχεται σε αντιδιαστολή με όλα όσα κατά καιρούς έχεις κοινοποιήσει. Να αντιληφθεί ίσως την υποκρισία, όλα όσα κάποτε έκανες χαλαρά και τώρα ούτε να σκέφτεσαι δεν μπορείς. Ακόμη και πρώην έρωτες, ιστορίες καψούρας, πολιτικά σχόλια, στιλιστικές επιλογές, δε θα είναι άλμπουμ που άμα θέλει η μαμά θα σου τα δείχνει στο σαλόνι, μα με ένα google search στο όνομά σου, θα απλωθούν στο πιάτο μπροστά του.

Τα παιδιά του σήμερα, που είναι γεννημένα κάτω από αυτές τις συνθήκες της τεχνολογίας και των πολλαπλών διαδικτυακών προφίλ, είναι λιγότερο προστατευμένα απέναντι στην πληροφορία από τις προηγούμενες γενιές. Τις γενιές που δεν είχαν αυτή την οικειότητα με την τεχνολογία στη δική τους εφηβεία για να έχουν αναπτύξει τόσο εκτεταμένη πρόσβαση στα πάντα. Κι αυτό είναι καλό και κακό μαζί. Καλό γιατί θα έχουν μάθει να έχουν ένα ισχυρό όπλο στα χέρια τους, που θα τους δίνει τη δυνατότητα να ψάχνονται και να αμφισβητούν τα πάντα. Κακό γιατί θα αντιληφθούν όλα τα λάθη και τη δηθενιά μας, να σκανάρουν τους φόβους, να αξιολογήσουν τις απόψεις μας, με τρόπο που θα μας βρει εξαιρετικά εκτεθειμένους απέναντί τους. Κι αυτό, όπως και να το κάνουμε, είναι κομματάκι άβολο, γιατί όλοι μας υποψιαζόμαστε, αλλά δεν ξέρουμε πώς πάρταρε η μάνα μας και η γιαγιά μας στα 20. Κι ίσως να είναι και καλύτερα.

Αυτή η δυνατότητα της χρήσης και της επιρροής έχει συναισθηματικές συνέπειες. Είναι κάτι πολύ σημαντικό γιατί τα παιδιά μας, είναι ένα δικό τους πλεονέκτημα, που μπορούν να αξιοποιήσουν επιλέγοντας πόσο διακριτικά θα παραμείνουν στη χρήση τους. Από πλευράς σου, το μόνο που μπορείς να κάνεις, είναι να σκεφτείς ότι αυτό που ποστάρεις τώρα, κάποτε το παιδί σου θα το δει. Ας είναι αυτό το φίλτρο μας κι ό,τι βρέξει ας κατεβάσει.

Αλεξάνδρα Τσότσου
pillowfights
Ετικέτα:

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
* Οτι δημοσιεύουμε δεν σημαίνει ότι το υιοθετούμε.
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.

Τα Μπουλούκια

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Δημοσίευση σχολίου (0)
To Top