Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι
Σήμερα πέρασα την ημέρα μου στη Θάλασσα σε μια τεράστια παραλία ολομόναχη.
Δεν κολύμπησα απλά καθόμουν με τις ώρες και κοιτούσα τα τιρκουάζ νερά.
Δεν υπήρχε άνθρωπος στο χιλιόμετρο και τολμώ να πω πως δεν θυμάμαι να το έχω ζήσει ξανά αυτό.
Σήμερα πέρασα την ημέρα μου στην παραλία των παιδικών μου χρόνων φορώντας το μαύρο μου μαγιό που αγόρασα φέτος έχοντας μεγάλες προσδοκίες από αυτό.
Σήμερα πέρασα την ημέρα μου στην Θάλασσα με μοναδική μου παρέα ένα βιβλίο το οποίο όλοι μου λένε ότι είναι εκπληκτικό, αλλά το μυαλό μου δεν μπορούσε να το διαβάσει έτσι απλά ήταν ένα έξτρα βάρος στην πάνινη τσάντα μου.
Σήμερα καθήμενη οκλαδόν στην παραλία σκέφτηκα πως το φετινό καλοκαίρι δεν ξέρω εάν θέλω να το θυμάμαι.
Σκέφτηκα πως με κάποιο μαγικό τρόπο θα μπουν σε λειτουργία όλοι αυτοί οι μηχανισμοί του εγκεφάλου μου που κάνουν τα μαγικά τους.
Ένα καλοκαίρι τραύμα.
Ένα καλοκαίρι συλλογικό τραύμα.
Γεμάτο μη, όχι, δεν, και γειά.
Ένα καλοκαίρι απαίτηση για δύναμη.
Και εκείνη την στιγμή ακριβώς που κοιτούσα την θάλασσα αποφάσισα πως δεν πρέπει να είμαι δυνατή.
Πώς δεν είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε δυνατοί όχι.
Πρέπει να μπορούμε να αφήνουμε τους εαυτούς μας, να επιτρέπουμε την πτώση.
Ναι υπάρχει το δικαίωμα του να μην είσαι καλά.
Έχεις το δικαίωμα στην ερώτηση πως είσαι; να απαντήσεις δεν είμαι καλά.
Και αυτό να είναι αρκετό.
Και μετά να γιατρεύεις τις πληγές σου.
Όπως κάποτε μικρά παιδιά πέφταμε με τα ποδήλατα και τρέχανε τα αίματα και ερχόταν ο παππούς μου και έλεγε "άντε τρεχάτε στην θάλασσα να γιάνει".
Έτσι λοιπόν και εγώ είπα ας αφήσω την θάλασσα να θρέψει τις πληγές.
Μέχρι το επόμενο καλοκαίρι.
Η το παρεπόμενο
Μέχρι το καλοκαίρι της ανεμελιάς.
Που θα έρθει.
Σε ένα κόσμο που η αβεβαιότητα μπορεί να μας τσακίσει για ένα μόνο πράγμα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι.
Ότι θα ξημερώσει ένας ανέμελος Αύγουστος.
Ένας δικός μας Αύγουστος.
Μέχρι τότε ας παραμείνουμε ζωντανοί.
Δεν κολύμπησα απλά καθόμουν με τις ώρες και κοιτούσα τα τιρκουάζ νερά.
Δεν υπήρχε άνθρωπος στο χιλιόμετρο και τολμώ να πω πως δεν θυμάμαι να το έχω ζήσει ξανά αυτό.
Σήμερα πέρασα την ημέρα μου στην παραλία των παιδικών μου χρόνων φορώντας το μαύρο μου μαγιό που αγόρασα φέτος έχοντας μεγάλες προσδοκίες από αυτό.
Σήμερα πέρασα την ημέρα μου στην Θάλασσα με μοναδική μου παρέα ένα βιβλίο το οποίο όλοι μου λένε ότι είναι εκπληκτικό, αλλά το μυαλό μου δεν μπορούσε να το διαβάσει έτσι απλά ήταν ένα έξτρα βάρος στην πάνινη τσάντα μου.
Σήμερα καθήμενη οκλαδόν στην παραλία σκέφτηκα πως το φετινό καλοκαίρι δεν ξέρω εάν θέλω να το θυμάμαι.
Σκέφτηκα πως με κάποιο μαγικό τρόπο θα μπουν σε λειτουργία όλοι αυτοί οι μηχανισμοί του εγκεφάλου μου που κάνουν τα μαγικά τους.
Ένα καλοκαίρι τραύμα.
Ένα καλοκαίρι συλλογικό τραύμα.
Γεμάτο μη, όχι, δεν, και γειά.
Ένα καλοκαίρι απαίτηση για δύναμη.
Και εκείνη την στιγμή ακριβώς που κοιτούσα την θάλασσα αποφάσισα πως δεν πρέπει να είμαι δυνατή.
Πώς δεν είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε δυνατοί όχι.
Πρέπει να μπορούμε να αφήνουμε τους εαυτούς μας, να επιτρέπουμε την πτώση.
Ναι υπάρχει το δικαίωμα του να μην είσαι καλά.
Έχεις το δικαίωμα στην ερώτηση πως είσαι; να απαντήσεις δεν είμαι καλά.
Και αυτό να είναι αρκετό.
Και μετά να γιατρεύεις τις πληγές σου.
Όπως κάποτε μικρά παιδιά πέφταμε με τα ποδήλατα και τρέχανε τα αίματα και ερχόταν ο παππούς μου και έλεγε "άντε τρεχάτε στην θάλασσα να γιάνει".
Έτσι λοιπόν και εγώ είπα ας αφήσω την θάλασσα να θρέψει τις πληγές.
Μέχρι το επόμενο καλοκαίρι.
Η το παρεπόμενο
Μέχρι το καλοκαίρι της ανεμελιάς.
Που θα έρθει.
Σε ένα κόσμο που η αβεβαιότητα μπορεί να μας τσακίσει για ένα μόνο πράγμα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι.
Ότι θα ξημερώσει ένας ανέμελος Αύγουστος.
Ένας δικός μας Αύγουστος.
Μέχρι τότε ας παραμείνουμε ζωντανοί.
Θήτα Κάπα
enfo
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.