χάρισε μου τη φωτεινή πλευρά του φεγγαριού...
Απόψε, βυθίσου μέσα μου σαν πυρκαγιά και κάψε κάθε αναστολή και φόβο.
Είμαι δική σου κι είμαι εδώ...μια όαση δροσιάς, στις πύρινες σκέψεις της ερήμου σου και σ' αγαπώ χωρίς «γιατί» και «πρέπει» …
Έτσι μαγικά, όπως αυτή η πανσέληνος που κλέβει κάθε ίχνος λογικής και με κάνει τρελή κι αλλοπαρμένη για σένα. Είναι αδυσώπητος ο έρωτάς μας...
Ανελέητα συναρπαστικός...
Κυρίαρχος της κάθε πηγαίας μας επιθυμίας...
Απόψε, μου φτάνει που είσαι εδώ και με κρατάς αγκαλιά...
Δε θέλω να μου ορκιστείς πως θα μ' αγαπάς για πάντα.
Μοιάζει τόσο μικρό το «για πάντα» μπροστά σ' αυτή τη στιγμή... Άσε με μόνο να βυθιστώ στη θάλασσα των ματιών σου και να κολυμπήσω στην πιο βαθιά σου επιθυμία χωρίς να φοβηθώ...
Να γδυθώ από τις ανασφάλειές μου και να ντυθώ «υπόσχεση!»
Χωρίς να σκεφτώ εμένα, χωρίς να φοβηθώ για εμάς. Θέλω απόψε να γίνουμε «ένα» κάτω από το φως του φεγγαριού και να «γράψουμε» σε μια στιγμή την ιστορία ενός μεγάλου έρωτα...
Στη γλώσσα των κορμιών μας, σαν μουσική που την καταλαβαίνουν μόνο όσοι είναι από έρωτα τρελοί και μπορούν πάνω στα κύματα να χορεύουν.
Μου αρκεί αυτό γι' απόψε! Να με κλείσεις στη φυλακή των «θέλω» σου και ας εκτίσω την πιο βαριά ποινή… Με κάθε κύτταρο της ύπαρξής μου να σου δοθώ άνευ όρων και ορίων…
Να φτάσουμε «ψηλά» κι από κει να «ψήσουμε» τη δειλία μας να κάνει βουτιά στα άδυτα των ονείρων που αφήσαμε ξεχασμένα στην άκρη ανεκπλήρωτα… Να μη φοβηθείς...όσο έχεις εμένα δε θα σ’ αφήσω να πνιγείς ποτέ σε πελάγη αβεβαιότητας. Θα σε προκαλώ σε βουτιές που θέλουν τσαγανό και ψυχή και κάθε φορά που θα τολμάς θα σ’ ερωτεύομαι ξανά… και ξανά… και ξανά!
Γιατί έρωτες σαν τον δικό μας ζουν στην αιωνιότητα ως θρύλοι και στην αυλαία αυτού του καλοκαιριού δεν αξίζει να μείνουμε κομπάρσοι στο ίδιο έργο ξανά...
Τολμάς;
Απόψε έχω ανάγκη να μου πεις πόσο ανιαρό και βαρετό βρίσκεις τον κόσμο μακριά μου και να παραδεχτώ πως φοβάμαι μη σε χάσω... Να μου διώξεις κάθε τάση φυγής γιατί είμαι ακριβώς εκεί που θέλω κι αυτό το «εκεί» είναι η αγκαλιά σου…
Να ζήσουμε σε μία νύχτα μια ολόκληρη ζωή και να κρύψουμε για πάντα εκεί που φυλάμε τα πιο «πολύτιμά μας» τη μοναδικότητα της στιγμής… Να μείνουμε αγκαλιασμένοι μέχρι να βάψει η ανατολή με τα πιο φανταχτερά χρώματα τον ουρανό και μαγεμένοι κι εκστασιασμένοι ν’ ανακαλύψουμε τα ίχνη που άφησαν μέσα μας όλα τα καλοκαίρια που περάσαμε μαζί κι εμείς τα αγνοούσαμε γιατί τα θεωρούσαμε δεδομένα!
Να αισθανθούμε πόσο τυχεροί είμαστε, γιατί τα έχουμε «όλα» και να μη το ξεχάσουμε ποτέ ξανά… Απόψε θα 'θελα να μου χαρίσεις τη φωτεινή πλευρά του φεγγαριού...
Να γράψεις πάνω της όλα τα «σ' αγαπώ» που μου χρωστάς, να τα 'χω αποκούμπι τις νύχτες που θα λείπεις.
Κι αν ψάχνεις άλλοθι για να παρασυρθούμε σε μια νύχτα κλεμμένη σαν από κινηματογραφικό ρομάντζο, έχουμε αυτό το φεγγάρι!
Αυτή την Πανσέληνο που γεννήθηκε θαρρείς, μόνο για να δώσει πνοή σε κάθε ανεκπλήρωτο έρωτα, ελπίδα σε κάθε ναυαγισμένο όνειρο και σε κάθε «δήθεν πρέπει» που κρατά τα φτερά μας καρφωμένα στη γη, το πιο ισχυρό άλλοθι…
Είμαι δική σου κι είμαι εδώ...μια όαση δροσιάς, στις πύρινες σκέψεις της ερήμου σου και σ' αγαπώ χωρίς «γιατί» και «πρέπει» …
Έτσι μαγικά, όπως αυτή η πανσέληνος που κλέβει κάθε ίχνος λογικής και με κάνει τρελή κι αλλοπαρμένη για σένα. Είναι αδυσώπητος ο έρωτάς μας...
Ανελέητα συναρπαστικός...
Κυρίαρχος της κάθε πηγαίας μας επιθυμίας...
Απόψε, μου φτάνει που είσαι εδώ και με κρατάς αγκαλιά...
Δε θέλω να μου ορκιστείς πως θα μ' αγαπάς για πάντα.
Μοιάζει τόσο μικρό το «για πάντα» μπροστά σ' αυτή τη στιγμή... Άσε με μόνο να βυθιστώ στη θάλασσα των ματιών σου και να κολυμπήσω στην πιο βαθιά σου επιθυμία χωρίς να φοβηθώ...
Να γδυθώ από τις ανασφάλειές μου και να ντυθώ «υπόσχεση!»
Χωρίς να σκεφτώ εμένα, χωρίς να φοβηθώ για εμάς. Θέλω απόψε να γίνουμε «ένα» κάτω από το φως του φεγγαριού και να «γράψουμε» σε μια στιγμή την ιστορία ενός μεγάλου έρωτα...
Στη γλώσσα των κορμιών μας, σαν μουσική που την καταλαβαίνουν μόνο όσοι είναι από έρωτα τρελοί και μπορούν πάνω στα κύματα να χορεύουν.
Μου αρκεί αυτό γι' απόψε! Να με κλείσεις στη φυλακή των «θέλω» σου και ας εκτίσω την πιο βαριά ποινή… Με κάθε κύτταρο της ύπαρξής μου να σου δοθώ άνευ όρων και ορίων…
Να φτάσουμε «ψηλά» κι από κει να «ψήσουμε» τη δειλία μας να κάνει βουτιά στα άδυτα των ονείρων που αφήσαμε ξεχασμένα στην άκρη ανεκπλήρωτα… Να μη φοβηθείς...όσο έχεις εμένα δε θα σ’ αφήσω να πνιγείς ποτέ σε πελάγη αβεβαιότητας. Θα σε προκαλώ σε βουτιές που θέλουν τσαγανό και ψυχή και κάθε φορά που θα τολμάς θα σ’ ερωτεύομαι ξανά… και ξανά… και ξανά!
Γιατί έρωτες σαν τον δικό μας ζουν στην αιωνιότητα ως θρύλοι και στην αυλαία αυτού του καλοκαιριού δεν αξίζει να μείνουμε κομπάρσοι στο ίδιο έργο ξανά...
Τολμάς;
Απόψε έχω ανάγκη να μου πεις πόσο ανιαρό και βαρετό βρίσκεις τον κόσμο μακριά μου και να παραδεχτώ πως φοβάμαι μη σε χάσω... Να μου διώξεις κάθε τάση φυγής γιατί είμαι ακριβώς εκεί που θέλω κι αυτό το «εκεί» είναι η αγκαλιά σου…
Να ζήσουμε σε μία νύχτα μια ολόκληρη ζωή και να κρύψουμε για πάντα εκεί που φυλάμε τα πιο «πολύτιμά μας» τη μοναδικότητα της στιγμής… Να μείνουμε αγκαλιασμένοι μέχρι να βάψει η ανατολή με τα πιο φανταχτερά χρώματα τον ουρανό και μαγεμένοι κι εκστασιασμένοι ν’ ανακαλύψουμε τα ίχνη που άφησαν μέσα μας όλα τα καλοκαίρια που περάσαμε μαζί κι εμείς τα αγνοούσαμε γιατί τα θεωρούσαμε δεδομένα!
Να αισθανθούμε πόσο τυχεροί είμαστε, γιατί τα έχουμε «όλα» και να μη το ξεχάσουμε ποτέ ξανά… Απόψε θα 'θελα να μου χαρίσεις τη φωτεινή πλευρά του φεγγαριού...
Να γράψεις πάνω της όλα τα «σ' αγαπώ» που μου χρωστάς, να τα 'χω αποκούμπι τις νύχτες που θα λείπεις.
Κι αν ψάχνεις άλλοθι για να παρασυρθούμε σε μια νύχτα κλεμμένη σαν από κινηματογραφικό ρομάντζο, έχουμε αυτό το φεγγάρι!
Αυτή την Πανσέληνο που γεννήθηκε θαρρείς, μόνο για να δώσει πνοή σε κάθε ανεκπλήρωτο έρωτα, ελπίδα σε κάθε ναυαγισμένο όνειρο και σε κάθε «δήθεν πρέπει» που κρατά τα φτερά μας καρφωμένα στη γη, το πιο ισχυρό άλλοθι…
Χριστίνα Ζαμπούνη
ewoman
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.