Είναι πολλά κι άλλα τόσα πολλά.
Δε σ’αγαπάω επιλεκτικά.
Δε σ’ αγαπάω όταν μου κάνεις όλα τα χατίρια, όταν έχω κέφια ή όταν το θυμάμαι.
Δε σ’ αγαπώ όταν λάμπεις από περιποίηση, ούτε όταν χαμογελάς.
Δε σ’ αγαπώ όταν έχεις κέφια ή όταν όλα μου τα δίνεις πριν καν τα ζητήσω.
Δε σ’ αγαπώ μόνο όταν σε βλέπω, δε σ’ αγαπώ όταν μου το ζητάς.
Δεν μπορώ να σ ’αγαπάω κατά παραγγελία. Δε σ’ αγαπώ ούτε από εγωισμό και συμφέρον.
Δε σ’ αγαπώ κακομαθημένα.
Δε λειτουργεί έτσι η καρδιά μου.
Κατάλαβε όσα σου λέω και κυρίως νιώσε όσα δεν πρόκειται να πω ποτέ.
Δε σ΄αγαπώ επιλεκτικά, σ’ αγαπώ πάντα.
Σ’ αγαπώ όταν είσαι στις μαύρες σου και δεν ξέρεις πού να ξεσπάσεις.
Σ’ αγαπώ όταν κλαις και μουσκεύεις από παράπονα τον ώμο μου.
Σ’ αγαπώ όταν ξυπνάς, που τα μαλλιά σου κάθε άλλο από στρωμένα είναι και το μάγουλό σου έχει τσαλακωθεί από τη μάχη με τα μαξιλάρια.
Σ’ αγαπώ με εκείνες τις φθαρμένες τις πυτζάμες που πολύ θα ήθελα να πετάξω αλλά ξέρω ότι τις αγαπάς.
Σ’ αγαπώ όταν έχεις τα νεύρα σου και ξέρω ότι σύντομα θα ξεσπάσεις πάνω μου.
Σ’ αγαπώ κι όταν ξεσπάς πάνω μου κι ας γίνεσαι λιγάκι σπαστικό.
Σ’ αγαπώ και γι’ αυτό το σπαστικό…
Και στα καλά και στα άσχημα σ’ αγαπώ.
Όλα σου τα ξέρω, όλα τα αναγνωρίζω από χιλιόμετρα. Κι επιλέγω να είμαι εδώ για σένα όπως είσαι κι εσύ για μένα.
Επιλέγω να είμαστε ο ένας για τον άλλο και να σ’ αγαπώ.
Πάντα να σ’ αγαπώ κι ας είναι φορές που αμφιβάλλεις. Ας είναι φορές που το ξεχνάς.
Δε μιλώ πολύ κι ίσως να φταίει αυτό για την ανασφάλεια που νιώθεις.
Δεν πρέπει όμως.
Σε έβαλα στην καρδιά μου κι από εκεί δε βγαίνεις. Γιατί δεν μπορώ να φανταστώ πια ότι θα βγεις.
Γιατί δεν το θέλω.
Σ’ αγαπώ πάντα και παντού.
Σ’ αγαπώ και θα σ’ αγαπάω και κοίτα καλά αυτά που σε τούτο τον παροξυσμό μου γράφω, γιατί δε θα τα ξαναπώ.
Θα σε αφήνω μόνο να τα μαντεύεις από τα βλέμματα, τα αγγίγματα και κυρίως τις σιωπές μου.
Αυτές πρέπει να μάθεις να διαβάζεις, αυτές να σε ευχαριστούν.
Δεν ακούγομαι αλλά μιλώ. Και οι σιωπές μου τα λένε όλα.
Λένε πόσο σημαντικός άνθρωπος έγινες στη ζωή μου.
Λένε πόσα πολλά ακόμη ονειρεύομαι να περάσουμε μαζί και πόσο απόλαυσα όσα ήδη περάσαμε.
Σ’ αγαπώ και γι’ αυτές τις διαδρομές μας. Τις παλιές και τις νέες, εκείνες που σχεδιάσαμε κι αυτές που προβάρουμε για το μέλλον.
Βλέπεις για πόσα σ’ αγαπώ;
Είναι πολλά κι άλλα τόσα πολλά.
Τόσα πολλά που από μόνη της η ύπαρξή τους φωνάζει αυτό που κυρίως θέλω να σου πω.
Ότι δε γίνεται να σε αγαπώ επιλεκτικά.
Σε αγαπώ πάντα…
Δε σ’ αγαπάω όταν μου κάνεις όλα τα χατίρια, όταν έχω κέφια ή όταν το θυμάμαι.
Δε σ’ αγαπώ όταν λάμπεις από περιποίηση, ούτε όταν χαμογελάς.
Δε σ’ αγαπώ όταν έχεις κέφια ή όταν όλα μου τα δίνεις πριν καν τα ζητήσω.
Δε σ’ αγαπώ μόνο όταν σε βλέπω, δε σ’ αγαπώ όταν μου το ζητάς.
Δεν μπορώ να σ ’αγαπάω κατά παραγγελία. Δε σ’ αγαπώ ούτε από εγωισμό και συμφέρον.
Δε σ’ αγαπώ κακομαθημένα.
Δε λειτουργεί έτσι η καρδιά μου.
Κατάλαβε όσα σου λέω και κυρίως νιώσε όσα δεν πρόκειται να πω ποτέ.
Δε σ΄αγαπώ επιλεκτικά, σ’ αγαπώ πάντα.
Σ’ αγαπώ όταν είσαι στις μαύρες σου και δεν ξέρεις πού να ξεσπάσεις.
Σ’ αγαπώ όταν κλαις και μουσκεύεις από παράπονα τον ώμο μου.
Σ’ αγαπώ όταν ξυπνάς, που τα μαλλιά σου κάθε άλλο από στρωμένα είναι και το μάγουλό σου έχει τσαλακωθεί από τη μάχη με τα μαξιλάρια.
Σ’ αγαπώ με εκείνες τις φθαρμένες τις πυτζάμες που πολύ θα ήθελα να πετάξω αλλά ξέρω ότι τις αγαπάς.
Σ’ αγαπώ όταν έχεις τα νεύρα σου και ξέρω ότι σύντομα θα ξεσπάσεις πάνω μου.
Σ’ αγαπώ κι όταν ξεσπάς πάνω μου κι ας γίνεσαι λιγάκι σπαστικό.
Σ’ αγαπώ και γι’ αυτό το σπαστικό…
Και στα καλά και στα άσχημα σ’ αγαπώ.
Όλα σου τα ξέρω, όλα τα αναγνωρίζω από χιλιόμετρα. Κι επιλέγω να είμαι εδώ για σένα όπως είσαι κι εσύ για μένα.
Επιλέγω να είμαστε ο ένας για τον άλλο και να σ’ αγαπώ.
Πάντα να σ’ αγαπώ κι ας είναι φορές που αμφιβάλλεις. Ας είναι φορές που το ξεχνάς.
Δε μιλώ πολύ κι ίσως να φταίει αυτό για την ανασφάλεια που νιώθεις.
Δεν πρέπει όμως.
Σε έβαλα στην καρδιά μου κι από εκεί δε βγαίνεις. Γιατί δεν μπορώ να φανταστώ πια ότι θα βγεις.
Γιατί δεν το θέλω.
Σ’ αγαπώ πάντα και παντού.
Σ’ αγαπώ και θα σ’ αγαπάω και κοίτα καλά αυτά που σε τούτο τον παροξυσμό μου γράφω, γιατί δε θα τα ξαναπώ.
Θα σε αφήνω μόνο να τα μαντεύεις από τα βλέμματα, τα αγγίγματα και κυρίως τις σιωπές μου.
Αυτές πρέπει να μάθεις να διαβάζεις, αυτές να σε ευχαριστούν.
Δεν ακούγομαι αλλά μιλώ. Και οι σιωπές μου τα λένε όλα.
Λένε πόσο σημαντικός άνθρωπος έγινες στη ζωή μου.
Λένε πόσα πολλά ακόμη ονειρεύομαι να περάσουμε μαζί και πόσο απόλαυσα όσα ήδη περάσαμε.
Σ’ αγαπώ και γι’ αυτές τις διαδρομές μας. Τις παλιές και τις νέες, εκείνες που σχεδιάσαμε κι αυτές που προβάρουμε για το μέλλον.
Βλέπεις για πόσα σ’ αγαπώ;
Είναι πολλά κι άλλα τόσα πολλά.
Τόσα πολλά που από μόνη της η ύπαρξή τους φωνάζει αυτό που κυρίως θέλω να σου πω.
Ότι δε γίνεται να σε αγαπώ επιλεκτικά.
Σε αγαπώ πάντα…
Στεύη Τσούτση
ewoman
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.