Είμαι ο COVID-19 και ήρθα να σου θυμίσω…

0

Σου εύχομαι καλή δύναμη!

Είμαι ο COVID-19…

Εισέβαλα στη ζωή σου αιφνιδιαστικά. Δεν ήσουν προετοιμασμένος να μου αντισταθείς.

Στην αρχή, με αντιμετώπισες με έπαρση και υπέρμετρη αυτοπεποίθηση.

Ποιος ήμουν εγώ που θα έβαζα όρους και όρια στη ζωή σου; Με αγνόησες…

Ώσπου συνειδητοποίησες πως δεν έπρεπε να με υποτιμήσεις… ήμουν ζήτημα ζωής και θανάτου…

Είμαι εδώ, λοιπόν και θα σου θυμίσω…

Πώς είναι να νιώθεις φοβισμένος, απεγνωσμένος κι ευάλωτος …

Πώς είναι να αγωνίζεσαι για τη ζωή σου απέναντι σε έναν εχθρό πιο δυνατό από σένα.

Με ονομάζεις «αόρατο εχθρό»… Όποια μορφή όμως κι αν έχει ένας εχθρός, δεν παύει να είναι απειλή.

Αυτό μην το ξεχάσεις ποτέ!

Ήρθα να σου θυμίσω τι σημαίνει αγάπη…

Πώς είναι να αγωνιάς για τη ζωή των ανθρώπων που αγαπάς.

Η ζωή των γονιών σου βρίσκεται στα χέρια σου, δεν είναι πια η κατάληξη ενός αυτονόητου κύκλου που μοιραία θα κλείσει.

Μεγάλο τελικά το βάρος της ευθύνης μιας αγαπημένης ζωής …

Ήρθα να σου θυμίσω τι σημαίνει να έρθεις αντιμέτωπος με τον εαυτό σου...

Να αναμετρηθείς με τα σωστά σου και τα λάθη σου.

Μαζί μου, δεν ξέρεις πόσο αργά ή γρήγορα θα κυλίσει η άμμος στην κλεψύδρα της ζωής σου…

Γι’ αυτό να βιαστείς με το «ευχαριστώ» και τη «συγγνώμη» που χρωστάς.

Ήρθα να σου θυμίσω τι σημαίνει η φράση «ο άνθρωπός μου»...

Είναι αυτός που στήνει το ανάστημά του μπροστά μου και παρηγορεί τον φόβο σου.

Αυτός που θεωρούσες δεδομένο μέχρι τώρα κι ανεπαρκή για να καλύψει τις ανάγκες σου, σε κρατάει ασφαλή και επωμίζεται το ρίσκο να εκτεθεί στη φονική ανάσα μου, για να σου φέρει τα απαραίτητα για να επιβιώσεις.

Ο άνθρωπός σου είναι το λιμάνι σου στη δική μου αδυσώπητη καταιγίδα…

Επιτέλους, το αγαπημένο σου «εγώ» θα σβήσει μπροστά στο δυνατό και ενωμένο «εμείς» …

Ήρθα να σου θυμίσω τις μικρές χαρές τη ζωής …

Πώς είναι να απολαμβάνεις ήρεμος την ανατολή και τη δύση. Πόση αξία έχει ένας περίπατος στη θάλασσα και η ομορφιά ενός λουλουδιού. Το άκουσμα της βροχής στο παραθύρι σου και το τραγούδι των πουλιών.

Πόσο όμορφος γίνεται ο άνθρωπος όταν χαμογελά. Πόσο αφοπλιστικό είναι το γέλιο του.

Ήρθα να σου θυμίσω τι σημαίνει φιλία.

Πώς είναι να ανταμώνεις με τους φίλους σου και να μοιράζεσαι μαζί τους τις στιγμές σου.

Πώς είναι να ξυπνάς το πρωί νιώθοντας ευλογημένος για όσα έχεις στη ζωή σου…

Ελπίζω πως όταν πια θα κλείσω αυτόν τον κύκλο μου μαζί σου, να έχεις καταλάβει τι αξίζει να το διεκδικείς και να το προασπίζεις ...με τη ζωή σου!

Σου εύχομαι καλή δύναμη! Θα τη χρειαστείς…

Γεωργία Ανδριώτου
ewoman
Ετικέτα:

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
* Οτι δημοσιεύουμε δεν σημαίνει ότι το υιοθετούμε.
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.

Τα Μπουλούκια

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Δημοσίευση σχολίου (0)
To Top