Με τι πας μπροστά;
Θέλω να είμαι αισιόδοξη και ρομαντική και να πιστεύω πως η καλοσύνη υπάρχει ακόμα στις ψυχές ανθρώπων.
Σίγουρα όχι όλων.
Θέλω όμως να έχω την πεποίθηση ότι δεν αποζητούν όλοι το χρήμα και την δόξα.
Δεν ποδοπατούν όλοι αξίες και ιδανικά για να φανούν και να αναδειχθούν.
Σε έναν κόσμο γεμάτο πισώπλατα χτυπήματα και χιλιάδες ψέματα υπάρχει άραγε χώρος για καλοσύνη;
Θέλω πολύ να πιστέψω πως υπάρχει και πως δεν είναι όλοι ίδιοι.
Θέλω πολύ να πιστέψω πως υπάρχουν άνθρωποι διαφορετικοί από τους πολλούς.
Που νοιάζονται, που σέβονται, που αισθάνονται.
Θέλω να πιστεύω πως υπάρχουν ψυχές που κάνουν όμορφα πράγματα χωρίς να ικανοποιείται από αυτά το συμφέρον τους.
Θέλω να το πιστεύω και να μην απογοητευτώ ψάχνοντας σε έναν κόσμο γεμάτο σκοτεινούς ανθρώπους, άτομα φωτεινά.
Άτομα με αγάπη για τη ζωή, με αγάπη και όχι συμφέρον.
Είναι πολύ δύσκολο να προσδιορίσουμε ποιος είναι στην ουσία ο “καλός άνθρωπος”.
Είναι ευκολότερο μάλιστα να πούμε ποιος δεν είναι από το να πούμε ποιος είναι.
Καλός άνθρωπος, λοιπόν, σίγουρα δεν είναι αυτός που κουβαλά στη ψυχή του μίσος, ζήλια, κακία και φθόνο.
Δεν είναι σίγουρα αυτός που έχει μότο το ότι στον βωμό του συμφέροντος και του χρήματος ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Τα μέσα για έναν καλό άνθρωπο είναι αυτά που μετρούν, είναι αυτά που τον κάνουν να διαφέρει.
Τα μέσα που δε χρειάζονται αγιασμό, γιατί δεν κουβαλούν αμαρτίες.
Δεν πας μπροστά με την αγάπη και τη δικαιοσύνη, λένε. Με τι πας μπροστά;
Με την υποκρισία; Με τον δόλο; Και αν πας έτσι μπροστά, άστο δεν είμαι εγώ για μεγάλη ζωή.
Αν για να κάνω μεγάλη ζωή πρέπει να καταρρίψω όσα ελπίζω να βρω, δεν την θέλω.
Σίγουρα όχι όλων.
Θέλω όμως να έχω την πεποίθηση ότι δεν αποζητούν όλοι το χρήμα και την δόξα.
Δεν ποδοπατούν όλοι αξίες και ιδανικά για να φανούν και να αναδειχθούν.
Σε έναν κόσμο γεμάτο πισώπλατα χτυπήματα και χιλιάδες ψέματα υπάρχει άραγε χώρος για καλοσύνη;
Θέλω πολύ να πιστέψω πως υπάρχει και πως δεν είναι όλοι ίδιοι.
Θέλω πολύ να πιστέψω πως υπάρχουν άνθρωποι διαφορετικοί από τους πολλούς.
Που νοιάζονται, που σέβονται, που αισθάνονται.
Θέλω να πιστεύω πως υπάρχουν ψυχές που κάνουν όμορφα πράγματα χωρίς να ικανοποιείται από αυτά το συμφέρον τους.
Θέλω να το πιστεύω και να μην απογοητευτώ ψάχνοντας σε έναν κόσμο γεμάτο σκοτεινούς ανθρώπους, άτομα φωτεινά.
Άτομα με αγάπη για τη ζωή, με αγάπη και όχι συμφέρον.
Είναι πολύ δύσκολο να προσδιορίσουμε ποιος είναι στην ουσία ο “καλός άνθρωπος”.
Είναι ευκολότερο μάλιστα να πούμε ποιος δεν είναι από το να πούμε ποιος είναι.
Καλός άνθρωπος, λοιπόν, σίγουρα δεν είναι αυτός που κουβαλά στη ψυχή του μίσος, ζήλια, κακία και φθόνο.
Δεν είναι σίγουρα αυτός που έχει μότο το ότι στον βωμό του συμφέροντος και του χρήματος ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Τα μέσα για έναν καλό άνθρωπο είναι αυτά που μετρούν, είναι αυτά που τον κάνουν να διαφέρει.
Τα μέσα που δε χρειάζονται αγιασμό, γιατί δεν κουβαλούν αμαρτίες.
Δεν πας μπροστά με την αγάπη και τη δικαιοσύνη, λένε. Με τι πας μπροστά;
Με την υποκρισία; Με τον δόλο; Και αν πας έτσι μπροστά, άστο δεν είμαι εγώ για μεγάλη ζωή.
Αν για να κάνω μεγάλη ζωή πρέπει να καταρρίψω όσα ελπίζω να βρω, δεν την θέλω.
Τζένη Ντεμιράϊ
ewoman
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.