Για πάμε να δούμε...
Μα εγώ θα έδινα τα πάντα να γινόμουνα, πάλι παιδί λίγο να βρισκόμουνα, στις ίδιες τάξεις, στα ίδια θρανία, με τους συμμαθητές μου να κάνω αστεία .... Ένα τραγούδι που έχει αφήσει την ιστορία του, γιατί μιλάει κατευθείαν στην καρδιά μας και μας φέρνει στο μυαλό αναμνήσεις, αυτές τις αναμνήσεις από τα δικά μας σχολικά χρόνια που θα παραμείνουν χαραγμένες στη μνήμη μας και κάθε φορά που θα τις λέμε, το πρόσωπο μας θα λάμπει από χαμόγελο.
Πώς θυμάται όμως κάθε ζώδιο τα μαθητικά του χρόνια; Ποιες αναμνήσεις του έρχονται στο μυαλό; Πώς θα περιέγραφε εκείνη την περίοδο της ζωής του;
ΚΡΙΟΣ
Ήμουν ο φασαριόζος της τάξης, δεν μπορούσα να κάτσω ήσυχος σε ένα σημείο και μόνιμα έτρωγα αποβολές για τις αταξίες μου με αποτέλεσμα να έχω συγκεντρώσει τόσες απουσίες που κόντεψα μία χρονιά να μείνω. Η αλήθεια είναι ότι ήμουν ο τσαμπουκάς του σχολείου, μονίμως πιανόμουν στα χέρια και φώναζαν τους γονείς μου για σύσταση λέγοντας πως είμαι επιθετικός και ζωηρός. Αγαπημένο μου μάθημα; Μα φυσικά η γυμναστική γιατί ήμουν σε κίνηση και έξω από την τάξη.
ΤΑΥΡΟΣ
Τα μαθητικά μου χρόνια έχουν άρωμα φρεσκοψημένης τυρόπιτας και milkoαπό το κυλικείο του σχολείου ... Η κυρά Τασούλα πάντα μου κράταγε το καλύτερο κομμάτι να ναι καλά όπου και αν είναι ... Ήμουν φρόνιμο σαν παιδί, τα είχα καλά με όλους, όμως είχα λίγους και καλούς φίλους. Το χειρότερό μου ήταν να μου αλλάζουν τάξη, καθηγητή ή και θρανίο ... Δεν άντεχα τις αλλαγές, είχα τα χούγια και τις συνήθειές μου.
ΔΙΔΥΜΟΙ
Τι μου θύμησες τώρα;;; Τα μαθητικά χρόνια... Βρε ήμουν η ψυχή του σχολείου, όλους τους ξεσήκωνα... Θυμάμαι τις εκδρομές στα μουσεία, την 5ήμερη στην Κρήτη, τις καταλήψεις και το γέλιο που ρίχναμε. Μην φανταστείς ότι στρωνόμουν να διαβάσω... ότι έπιανα από την παράδοση, εγώ είχα τις παρέες μου, ήμουν το πειραχτήρι, σιγά μην ζοριζόμουν... Εξάλλου πάντα τα κατάφερνα να παίρνω καλούς βαθμούς!
ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Πόσες αναμνήσεις μου γυρνούν τώρα στο μυαλό .... Αααα ρε πώς περνούν τα χρόνια, με συγκινεί πάντα όταν θυμάμαι το σχολείο... Η μανούλα μου την πρώτη μέρα στο σχολείο είχε πάντα αγωνία, ερχόταν στο διάλειμμα με το τάπερ και το ζεστό φαγάκι, κολώνα στεκόταν πάντα δίπλα μου! Θυμάμαι το κλάμα που έριχνα όταν τελείωνα το δημοτικό, μετά το γυμνάσιο, ή στο τέλος του Λύκειο ... Τα λευκώματα που ακόμα έχω και τα ξεφυλλίζω, τις φωτογραφίες... Αγαπούσα τους καθηγητές, τους συμμαθητές μου, ήταν μέρος της ζωής μου ...
ΛΕΩΝ
Να σου πω για τα μαθητικά μου χρόνια ... (πονηρό χαμογελάκι), ήμουν η «Ντίβα» του σχολείου ... όλοι με θέλανε, είναι σαν αυτό που λέμε σφαζόντουσαν παλικάρια στη ποδιά της. Εγώ το διασκέδαζα, τους έβαζα να με διεκδικούν και γελούσα ..... Ήμουν πάντα περιζήτητη σε κάθε παρέα, σε κάθε πάρτι και θυμάμαι τα γέλια, τις χαρές, τους έρωτες αλλά και την δύναμη που είχα που πίστευα από τότε ότι κάποια στιγμή θα φτάσω κάπου πολύ ψηλά!
ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Θυμάμαι ακόμα τον ήχο του κουδουνιού και την στοίχιση για την πρωινή προσευχή ... Πάντα ήμουν 15 λεπτά νωρίτερα στο σχολείο πριν χτυπήσει το κουδούνι ... Θυμάμαι πάντα με πειράζανε οι συμμαθητές μου, για τα φροντισμένα, λουστραρισμένα βιβλία μου, για την τακτοποιημένη τσάντα μου, για τα φροντισμένα και καλοξυσμένα μολύβια μου, που μεταξύ μας δεν ήθελα να τα μοιράζομαι γιατί μου τα χαλούσαν... Με τα μαθήματα καλά τα πήγαινα, δεν ήθελα όμως ποτέ να με πιάσει ο δάσκαλος αδιάβαστο και αυτό μου γινόταν άγχος...
ΖΥΓΟΣ
Πώς ήταν τα σχολικά μου χρόνια;;; Τι μου θύμησες τώρα, πόσες αναμνήσεις μου περνούν τώρα από το μυαλό... Από το προνήπιο θυμάμαι ήθελα να παντρευτώ έναν συμμαθητή μου τον Μάνθο, το ανακοίνωσα τους γονείς μου και αυτοί λύθηκαν τότε στα γέλια... Ήμουν ήσυχο και καλόβολο παιδί, ήθελα πάντα να είμαι στην τρίχα ντυμένο, φρόντιζα να ταιριάζουν τα ρούχα με τις κάλτσες, τα κοκαλάκια και τα μολύβια ... Είχα στυλ από κούνια! Το αδύναμο σημείο μου ήταν όταν κάναμε στην τάξη ανοιχτή συζήτηση και η δασκάλα με ρωτούσε την άποψή μου για το θέμα.
ΣΚΟΡΠΙΟΣ
Ήμουν το μυστήριο παιδί του σχολείο, δεν έκανα παρέα με πολλούς, άσε που μου την έσπαγαν οι ξερόλες και οι δήθεν, τα είχα καλά με 2-3 άτομα και δεν πολυανοιγόμουν.... Τα ήξερα όμως όλα για όλους, ποιοι τα φτιάξανε, ποιοι χωρίσανε, ποιοι με συμπαθούν, ποιοι με κουτσομπολεύουν. Θυμάμαι σαν τώρα τα σκονάκια, ήμουν ο καλύτερος σε αυτά, δεν έπαιρνε κανείς χαμπάρι που το έκρυβα ή πώς το έβλεπα ... Κατάφερνα όμως και έπαιρνα άριστα στις εξετάσεις, τόσο από τα κρυφοκοιτάγματα όσο και από τα σκονάκια... Απατεώνας σου λέω από παιδί!
ΤΟΞΟΤΗΣ
Πόσο θα θελα να γυρνούσα για λίγο πίσω στα σχολικά χρόνια... Τα πάντα έκανα σου λέω, δεν ήμουν και το καλύτερο παιδί ... Μόνιμα στην φασαρία, στην σκανταλιά, στο πείραγμα, στις φάρσες ... εκεί πρωτοστατούσα. Θυμάμαι τον εαυτό μου μέσα στην τάξη, ήμουν μόνιμα πνεύμα αντιλογίας και ειρωνευόμουν τους δασκάλους. Έλα ντε όμως που με συμπαθούσαν, γιατί πετούσα κάτι έξυπνα και το έριχνα στο χιούμορ όπου δεν μπορούσαν να μου θυμώσουν... Από παρέες;;;; Να φάνε και οι κότες, με όλους έκανα παρέα, όλοι με συμπαθούσαν και ήμουν και στο 15μελές....
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
Τα σχολικά μου χρόνια, ήταν μέσα στο άγχος γιατί ήμουν υπεύθυνο παιδί και ήθελα να τα πηγαίνω καλά με τα μαθήματα... Δεν ήθελα να με προσβάλουν, ή να νιώσω ότι αδυνατώ σε ένα μάθημα συγκριτικά με τους άλλους συμμαθητές μου. Πίεζα πολύ τον εαυτό μου, έτσι και ήμουν απουσιολόγους, ενώ μία χρονιά έγινα και σημαιοφόρος στην παρέλαση. Πολλοί με λέγανε το σπασικλάκι, αλλά τι να κάνω ήμουν από παιδί υπεύθυνος, συγκροτημένος... Θα θελα ωστόσο να είχα κάνει περισσότερες κοπάνες, να ήμουν πιο αυθόρμητος!
ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Τι να σου πρωτοπώ για τα σχολείο; Ότι μόνιμα ήμουν πρόεδρος στο 15μελές; Ξεσήκωνα τους πάντες για αποχή; Υπερασπιζόμουν τους συμμαθητές μου όταν γινόντουσαν αδικίες; Ήμουν μέσα σε όλα ... Θυμάμαι τις εκδρομές, τα πάρτι, τα γέλια, τις παρέες, τα παιχνίδια ... Πάντα πρωτοστατούσα στα πάντα και τους ξεσήκωνα όλους! Είχα όμως και τους καβγάδες μου, τις αποβολές μου, γιατί όταν ζοριζόμουν επαναστατούσα και αντιδρούσα ...
ΙΧΘΕΙΣ
Τι να πρωτοθυμηθώ από το σχολείο ... Ήμουν το ντροπαλό και συνεσταλμένο παιδί, όμως για να κάνω φίλους χάριζα τα πάντα, μέχρι και την σχολική μου τσάντα (ναι όπως το ακούς)! Τεμπέλιαζα συχνά, με έπιανε υπνηλία μέσα στην τάξη, άλλες φορές έκανα και τις αταξίες μου και κανείς δεν το έπαιρνε πρέφα γιατί ήξερα να ξεγλιστρώ... Ήμουν υπεράνω υποψίας σε όλες τις σκανταλιές που γίνονταν γιατί φύλαγα τα νώτα μου! Θυμάμαι όμως και πόσες φορές προφασίστηκα ότι αρρώστησα απλά και μόνο για να κάτσω σπίτι και να μην πάω σχολείο.... μα σου λέω το βαριόμουν!
Πώς θυμάται όμως κάθε ζώδιο τα μαθητικά του χρόνια; Ποιες αναμνήσεις του έρχονται στο μυαλό; Πώς θα περιέγραφε εκείνη την περίοδο της ζωής του;
ΚΡΙΟΣ
Ήμουν ο φασαριόζος της τάξης, δεν μπορούσα να κάτσω ήσυχος σε ένα σημείο και μόνιμα έτρωγα αποβολές για τις αταξίες μου με αποτέλεσμα να έχω συγκεντρώσει τόσες απουσίες που κόντεψα μία χρονιά να μείνω. Η αλήθεια είναι ότι ήμουν ο τσαμπουκάς του σχολείου, μονίμως πιανόμουν στα χέρια και φώναζαν τους γονείς μου για σύσταση λέγοντας πως είμαι επιθετικός και ζωηρός. Αγαπημένο μου μάθημα; Μα φυσικά η γυμναστική γιατί ήμουν σε κίνηση και έξω από την τάξη.ΤΑΥΡΟΣ
Τα μαθητικά μου χρόνια έχουν άρωμα φρεσκοψημένης τυρόπιτας και milkoαπό το κυλικείο του σχολείου ... Η κυρά Τασούλα πάντα μου κράταγε το καλύτερο κομμάτι να ναι καλά όπου και αν είναι ... Ήμουν φρόνιμο σαν παιδί, τα είχα καλά με όλους, όμως είχα λίγους και καλούς φίλους. Το χειρότερό μου ήταν να μου αλλάζουν τάξη, καθηγητή ή και θρανίο ... Δεν άντεχα τις αλλαγές, είχα τα χούγια και τις συνήθειές μου.ΔΙΔΥΜΟΙ
Τι μου θύμησες τώρα;;; Τα μαθητικά χρόνια... Βρε ήμουν η ψυχή του σχολείου, όλους τους ξεσήκωνα... Θυμάμαι τις εκδρομές στα μουσεία, την 5ήμερη στην Κρήτη, τις καταλήψεις και το γέλιο που ρίχναμε. Μην φανταστείς ότι στρωνόμουν να διαβάσω... ότι έπιανα από την παράδοση, εγώ είχα τις παρέες μου, ήμουν το πειραχτήρι, σιγά μην ζοριζόμουν... Εξάλλου πάντα τα κατάφερνα να παίρνω καλούς βαθμούς!ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Πόσες αναμνήσεις μου γυρνούν τώρα στο μυαλό .... Αααα ρε πώς περνούν τα χρόνια, με συγκινεί πάντα όταν θυμάμαι το σχολείο... Η μανούλα μου την πρώτη μέρα στο σχολείο είχε πάντα αγωνία, ερχόταν στο διάλειμμα με το τάπερ και το ζεστό φαγάκι, κολώνα στεκόταν πάντα δίπλα μου! Θυμάμαι το κλάμα που έριχνα όταν τελείωνα το δημοτικό, μετά το γυμνάσιο, ή στο τέλος του Λύκειο ... Τα λευκώματα που ακόμα έχω και τα ξεφυλλίζω, τις φωτογραφίες... Αγαπούσα τους καθηγητές, τους συμμαθητές μου, ήταν μέρος της ζωής μου ...ΛΕΩΝ
Να σου πω για τα μαθητικά μου χρόνια ... (πονηρό χαμογελάκι), ήμουν η «Ντίβα» του σχολείου ... όλοι με θέλανε, είναι σαν αυτό που λέμε σφαζόντουσαν παλικάρια στη ποδιά της. Εγώ το διασκέδαζα, τους έβαζα να με διεκδικούν και γελούσα ..... Ήμουν πάντα περιζήτητη σε κάθε παρέα, σε κάθε πάρτι και θυμάμαι τα γέλια, τις χαρές, τους έρωτες αλλά και την δύναμη που είχα που πίστευα από τότε ότι κάποια στιγμή θα φτάσω κάπου πολύ ψηλά!ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Θυμάμαι ακόμα τον ήχο του κουδουνιού και την στοίχιση για την πρωινή προσευχή ... Πάντα ήμουν 15 λεπτά νωρίτερα στο σχολείο πριν χτυπήσει το κουδούνι ... Θυμάμαι πάντα με πειράζανε οι συμμαθητές μου, για τα φροντισμένα, λουστραρισμένα βιβλία μου, για την τακτοποιημένη τσάντα μου, για τα φροντισμένα και καλοξυσμένα μολύβια μου, που μεταξύ μας δεν ήθελα να τα μοιράζομαι γιατί μου τα χαλούσαν... Με τα μαθήματα καλά τα πήγαινα, δεν ήθελα όμως ποτέ να με πιάσει ο δάσκαλος αδιάβαστο και αυτό μου γινόταν άγχος...ΖΥΓΟΣ
Πώς ήταν τα σχολικά μου χρόνια;;; Τι μου θύμησες τώρα, πόσες αναμνήσεις μου περνούν τώρα από το μυαλό... Από το προνήπιο θυμάμαι ήθελα να παντρευτώ έναν συμμαθητή μου τον Μάνθο, το ανακοίνωσα τους γονείς μου και αυτοί λύθηκαν τότε στα γέλια... Ήμουν ήσυχο και καλόβολο παιδί, ήθελα πάντα να είμαι στην τρίχα ντυμένο, φρόντιζα να ταιριάζουν τα ρούχα με τις κάλτσες, τα κοκαλάκια και τα μολύβια ... Είχα στυλ από κούνια! Το αδύναμο σημείο μου ήταν όταν κάναμε στην τάξη ανοιχτή συζήτηση και η δασκάλα με ρωτούσε την άποψή μου για το θέμα.ΣΚΟΡΠΙΟΣ
Ήμουν το μυστήριο παιδί του σχολείο, δεν έκανα παρέα με πολλούς, άσε που μου την έσπαγαν οι ξερόλες και οι δήθεν, τα είχα καλά με 2-3 άτομα και δεν πολυανοιγόμουν.... Τα ήξερα όμως όλα για όλους, ποιοι τα φτιάξανε, ποιοι χωρίσανε, ποιοι με συμπαθούν, ποιοι με κουτσομπολεύουν. Θυμάμαι σαν τώρα τα σκονάκια, ήμουν ο καλύτερος σε αυτά, δεν έπαιρνε κανείς χαμπάρι που το έκρυβα ή πώς το έβλεπα ... Κατάφερνα όμως και έπαιρνα άριστα στις εξετάσεις, τόσο από τα κρυφοκοιτάγματα όσο και από τα σκονάκια... Απατεώνας σου λέω από παιδί!ΤΟΞΟΤΗΣ
Πόσο θα θελα να γυρνούσα για λίγο πίσω στα σχολικά χρόνια... Τα πάντα έκανα σου λέω, δεν ήμουν και το καλύτερο παιδί ... Μόνιμα στην φασαρία, στην σκανταλιά, στο πείραγμα, στις φάρσες ... εκεί πρωτοστατούσα. Θυμάμαι τον εαυτό μου μέσα στην τάξη, ήμουν μόνιμα πνεύμα αντιλογίας και ειρωνευόμουν τους δασκάλους. Έλα ντε όμως που με συμπαθούσαν, γιατί πετούσα κάτι έξυπνα και το έριχνα στο χιούμορ όπου δεν μπορούσαν να μου θυμώσουν... Από παρέες;;;; Να φάνε και οι κότες, με όλους έκανα παρέα, όλοι με συμπαθούσαν και ήμουν και στο 15μελές....ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
Τα σχολικά μου χρόνια, ήταν μέσα στο άγχος γιατί ήμουν υπεύθυνο παιδί και ήθελα να τα πηγαίνω καλά με τα μαθήματα... Δεν ήθελα να με προσβάλουν, ή να νιώσω ότι αδυνατώ σε ένα μάθημα συγκριτικά με τους άλλους συμμαθητές μου. Πίεζα πολύ τον εαυτό μου, έτσι και ήμουν απουσιολόγους, ενώ μία χρονιά έγινα και σημαιοφόρος στην παρέλαση. Πολλοί με λέγανε το σπασικλάκι, αλλά τι να κάνω ήμουν από παιδί υπεύθυνος, συγκροτημένος... Θα θελα ωστόσο να είχα κάνει περισσότερες κοπάνες, να ήμουν πιο αυθόρμητος!ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Τι να σου πρωτοπώ για τα σχολείο; Ότι μόνιμα ήμουν πρόεδρος στο 15μελές; Ξεσήκωνα τους πάντες για αποχή; Υπερασπιζόμουν τους συμμαθητές μου όταν γινόντουσαν αδικίες; Ήμουν μέσα σε όλα ... Θυμάμαι τις εκδρομές, τα πάρτι, τα γέλια, τις παρέες, τα παιχνίδια ... Πάντα πρωτοστατούσα στα πάντα και τους ξεσήκωνα όλους! Είχα όμως και τους καβγάδες μου, τις αποβολές μου, γιατί όταν ζοριζόμουν επαναστατούσα και αντιδρούσα ...ΙΧΘΕΙΣ
Τι να πρωτοθυμηθώ από το σχολείο ... Ήμουν το ντροπαλό και συνεσταλμένο παιδί, όμως για να κάνω φίλους χάριζα τα πάντα, μέχρι και την σχολική μου τσάντα (ναι όπως το ακούς)! Τεμπέλιαζα συχνά, με έπιανε υπνηλία μέσα στην τάξη, άλλες φορές έκανα και τις αταξίες μου και κανείς δεν το έπαιρνε πρέφα γιατί ήξερα να ξεγλιστρώ... Ήμουν υπεράνω υποψίας σε όλες τις σκανταλιές που γίνονταν γιατί φύλαγα τα νώτα μου! Θυμάμαι όμως και πόσες φορές προφασίστηκα ότι αρρώστησα απλά και μόνο για να κάτσω σπίτι και να μην πάω σχολείο.... μα σου λέω το βαριόμουν! oroskopos
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.