παραδώσου σε αυτήν και απόλαυσέ την στο έπακρο.
Αγάπη είναι…
Να είσαι μαζί με τον άλλο ακόμα και όταν είσαι μακριά του. Να ακούς τον άλλο με προσοχή και ενδιαφέρον αντί να σκέφτεσαι μόνο τι θα πεις.
Να δέχεσαι τα συναισθήματα του άλλου ακόμα και όταν είναι δυσάρεστα και να τα ξεχωρίζεις από τα δικά σου. Να παίζεις με τον άλλο με τα λόγια, με το βλέμμα, με την επαφή.
Να αφήνεσαι να νιώσεις την επιθυμία, τον πόθο, τη λαγνεία, την απόλαυση της σωματικής επαφής χωρίς πρέπει, χωρίς φόβο, χωρίς ενοχές. Να χαίρεσαι και να υποστηρίζεις τον άλλο όταν κυνηγάει τα όνειρα του, ακόμα και αν δεν τα καταλαβαίνεις, ακόμα και αν αυτό σε φοβίζει και σε ξεβολεύει.
Να αφήνεις στον άλλο το χώρο και το χρόνο που χρειάζεται όταν ζορίζεται. Να μην περιμένεις από τον άλλο να μαντεύει τι θέλεις, τι σκέφτεσαι, τι νιώθεις, αλλά να τον βοηθάς να καταλάβει.
Να μην κάνεις συγκρίσεις με άλλους που αγάπησες ή ερωτεύτηκες γιατί αυτός ο άνθρωπος είναι μοναδικός και δεν μπορεί και δεν χρειάζεται να είναι σαν τους άλλους.
Να νιώθεις ότι η αγκαλιά του είναι το πιο ασφαλές μέρος στον πλανήτη. Να δείχνεις στον άλλο ότι είναι σημαντικός για σένα με πολλούς τρόπους. Να θαυμάζεις και να εκτιμάς τον άλλο και να του το δείχνεις. Να σέβεσαι όλες τις σκέψεις και τις απόψεις του άλλου και ιδίως όταν δεν συμφωνείς.
Να ξεχωρίζεις τον εαυτό σου από τον άλλο, να διατηρείς την ανεξαρτησία σου και την αυτοτέλειά σου και όχι να ζεις μέσα από τη ζωή και την ύπαρξη του άλλου. Στη δεύτερη περίπτωση δεν αγαπάς αλλά συγχωνεύεσαι, αλλοτριώνεσαι, εξαρτάσαι, καταπιέζεις και καταπιέζεσαι.
Να μη θεωρείς τη σχέση με τον άλλο δεδομένη, παγιωμένη, σταθερή. Όταν ξεπεράσεις το φόβο της αβεβαιότητας τότε πραγματικά μπορείς να απολαύσεις το παρόν και κάθε στιγμή στο εκατό τοις εκατό, γιατί μόνο αυτό είναι σίγουρο, η κάθε παρούσα στιγμή.
Να δίνεις στον άλλο το καλύτερο και περισσότερο που μπορείς. Είναι δικό του θέμα πώς θα το δεχθεί, όχι δικό σου. Εκείνος θα πάρει αυτό που μπορεί, που χρειάζεται, που αντιλαμβάνεται, που αντέχει, που του ταιριάζει και όχι απαραίτητα όλα αυτά και με τον τρόπο που εσύ θα ήθελες να πάρει.
Να μην περιμένεις ανταπόδοση με τους τρόπους και την ένταση που εκφράζεις εσύ. Δεν είναι υποχρεωτικά αμοιβαία η αγάπη, δεν είναι πάντα επί ίσοις όροις, δεν είναι αντικατοπτρισμός. Εσύ δίνεις με τον τρόπο σου γιατί έτσι θέλεις, έτσι νιώθεις καλά, έτσι γεμίζεις, έτσι θρέφεσαι ψυχικά. Μπορεί ο άλλος να δίνει περισσότερο, λιγότερο, διαφορετικά, ακόμα και καθόλου και αυτό είναι δικό σου θέμα να το δεχτείς, χωρίς προσδοκίες για περισσότερο ή καλύτερο.
Να είσαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να αφήσεις τον άλλο ελεύθερο να φύγει όσο και αν τον θέλεις και τον χρειάζεσαι, αν εκείνος το θελήσει. Να τον διεκδικήσεις βεβαίως αν θέλεις αλλά όχι με πίεση, όχι με εκβιασμούς, όχι κάνοντάς τον να νιώσει άσχημα, αλλά μέσα από την έκφραση της αγάπης σου.
Να νιώθεις τυχερός και ευγνώμων που συναντήθηκαν οι δρόμοι σας, όπως και να καταλήξει τελικά αυτή συνάντηση. Και αν απομακρυνθείς οριστικά από τον άλλο να νιώθεις τελικά χαρά και ευγνωμοσύνη που το έζησες, για τις στιγμές και τα μαθήματα που πήρες όπως και αν τελείωσε, ακόμα και αν χρειαστεί να περάσεις μέσα από μεγάλο πόνο.
Η επιτυχία της αγάπης δεν είναι δεδομένη. Ούτε η μορφή. Ούτε η διάρκεια. Ακόμα κι όταν φαίνεται δυνατή και αληθινή. Αν τη βρεις, παραδώσου σε αυτήν και απόλαυσέ την στο έπακρο. Αν τη νιώσεις πρόσφερέ τη χωρίς δεύτερες σκέψεις, με σεβασμό στα όρια που σου βάζει ο άλλος. Δώσε αυτό που μπορείς χωρίς προσδοκία, χωρίς ανταλλάγματα και αν είσαι αρκετά τυχερός, μπορεί να είναι αμοιβαίο και να ζήσεις, για όσο κρατήσει, έναν παράδεισο επί της γης.
Να είσαι μαζί με τον άλλο ακόμα και όταν είσαι μακριά του. Να ακούς τον άλλο με προσοχή και ενδιαφέρον αντί να σκέφτεσαι μόνο τι θα πεις.
Να δέχεσαι τα συναισθήματα του άλλου ακόμα και όταν είναι δυσάρεστα και να τα ξεχωρίζεις από τα δικά σου. Να παίζεις με τον άλλο με τα λόγια, με το βλέμμα, με την επαφή.
Να αφήνεσαι να νιώσεις την επιθυμία, τον πόθο, τη λαγνεία, την απόλαυση της σωματικής επαφής χωρίς πρέπει, χωρίς φόβο, χωρίς ενοχές. Να χαίρεσαι και να υποστηρίζεις τον άλλο όταν κυνηγάει τα όνειρα του, ακόμα και αν δεν τα καταλαβαίνεις, ακόμα και αν αυτό σε φοβίζει και σε ξεβολεύει.
Να αφήνεις στον άλλο το χώρο και το χρόνο που χρειάζεται όταν ζορίζεται. Να μην περιμένεις από τον άλλο να μαντεύει τι θέλεις, τι σκέφτεσαι, τι νιώθεις, αλλά να τον βοηθάς να καταλάβει.
Να μην κάνεις συγκρίσεις με άλλους που αγάπησες ή ερωτεύτηκες γιατί αυτός ο άνθρωπος είναι μοναδικός και δεν μπορεί και δεν χρειάζεται να είναι σαν τους άλλους.
Να νιώθεις ότι η αγκαλιά του είναι το πιο ασφαλές μέρος στον πλανήτη. Να δείχνεις στον άλλο ότι είναι σημαντικός για σένα με πολλούς τρόπους. Να θαυμάζεις και να εκτιμάς τον άλλο και να του το δείχνεις. Να σέβεσαι όλες τις σκέψεις και τις απόψεις του άλλου και ιδίως όταν δεν συμφωνείς.
Να ξεχωρίζεις τον εαυτό σου από τον άλλο, να διατηρείς την ανεξαρτησία σου και την αυτοτέλειά σου και όχι να ζεις μέσα από τη ζωή και την ύπαρξη του άλλου. Στη δεύτερη περίπτωση δεν αγαπάς αλλά συγχωνεύεσαι, αλλοτριώνεσαι, εξαρτάσαι, καταπιέζεις και καταπιέζεσαι.
Να μη θεωρείς τη σχέση με τον άλλο δεδομένη, παγιωμένη, σταθερή. Όταν ξεπεράσεις το φόβο της αβεβαιότητας τότε πραγματικά μπορείς να απολαύσεις το παρόν και κάθε στιγμή στο εκατό τοις εκατό, γιατί μόνο αυτό είναι σίγουρο, η κάθε παρούσα στιγμή.
Να δίνεις στον άλλο το καλύτερο και περισσότερο που μπορείς. Είναι δικό του θέμα πώς θα το δεχθεί, όχι δικό σου. Εκείνος θα πάρει αυτό που μπορεί, που χρειάζεται, που αντιλαμβάνεται, που αντέχει, που του ταιριάζει και όχι απαραίτητα όλα αυτά και με τον τρόπο που εσύ θα ήθελες να πάρει.
Να μην περιμένεις ανταπόδοση με τους τρόπους και την ένταση που εκφράζεις εσύ. Δεν είναι υποχρεωτικά αμοιβαία η αγάπη, δεν είναι πάντα επί ίσοις όροις, δεν είναι αντικατοπτρισμός. Εσύ δίνεις με τον τρόπο σου γιατί έτσι θέλεις, έτσι νιώθεις καλά, έτσι γεμίζεις, έτσι θρέφεσαι ψυχικά. Μπορεί ο άλλος να δίνει περισσότερο, λιγότερο, διαφορετικά, ακόμα και καθόλου και αυτό είναι δικό σου θέμα να το δεχτείς, χωρίς προσδοκίες για περισσότερο ή καλύτερο.
Να είσαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να αφήσεις τον άλλο ελεύθερο να φύγει όσο και αν τον θέλεις και τον χρειάζεσαι, αν εκείνος το θελήσει. Να τον διεκδικήσεις βεβαίως αν θέλεις αλλά όχι με πίεση, όχι με εκβιασμούς, όχι κάνοντάς τον να νιώσει άσχημα, αλλά μέσα από την έκφραση της αγάπης σου.
Να νιώθεις τυχερός και ευγνώμων που συναντήθηκαν οι δρόμοι σας, όπως και να καταλήξει τελικά αυτή συνάντηση. Και αν απομακρυνθείς οριστικά από τον άλλο να νιώθεις τελικά χαρά και ευγνωμοσύνη που το έζησες, για τις στιγμές και τα μαθήματα που πήρες όπως και αν τελείωσε, ακόμα και αν χρειαστεί να περάσεις μέσα από μεγάλο πόνο.
Η επιτυχία της αγάπης δεν είναι δεδομένη. Ούτε η μορφή. Ούτε η διάρκεια. Ακόμα κι όταν φαίνεται δυνατή και αληθινή. Αν τη βρεις, παραδώσου σε αυτήν και απόλαυσέ την στο έπακρο. Αν τη νιώσεις πρόσφερέ τη χωρίς δεύτερες σκέψεις, με σεβασμό στα όρια που σου βάζει ο άλλος. Δώσε αυτό που μπορείς χωρίς προσδοκία, χωρίς ανταλλάγματα και αν είσαι αρκετά τυχερός, μπορεί να είναι αμοιβαίο και να ζήσεις, για όσο κρατήσει, έναν παράδεισο επί της γης.
Υπάτιος Βαρελάς
enallaktikidrasi
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.