Αυτή είναι όμως η Ζωή. Ανατρεπτική, αλλά και όμορφη.
Είμαστε οι πράξεις μας! Δεν είμαστε ούτε τα λόγια, ούτε οι σκέψεις μας.
Οι πράξεις μας είναι αυτές που καθορίζουν τις επιλογές της ζωής μας.
Επιλογές, εύκολες και δύσκολες, απλές και περίπλοκες, σωστές και λανθασμένες, λογικές και συναισθηματικές, όμορφες και δυσάρεστες.
Κάνουμε επιλογές για τις οποίες νιώθουμε περήφανοι και άλλες για τις οποίες μετανιώνουμε.
Αυτό συμβαίνει γιατί δυστυχώς δεν έχουμε μόνο εμείς την απόλυτη κυριαρχία πάνω τους. Υπάρχουν επιλογές στις οποίες εμπλέκονται άλλοι άνθρωποι και τις επηρεάζουν και επιλογές που γίνονται κάτω από την πίεση μιας συγκεκριμένης φάσης της ζωής μας.
Πόσο πιο απλή κι ανώδυνη θα ήταν η ανθρώπινη ζωή αν οι επιλογές μας καθορίζονταν αποκλειστικά από εμάς! Αν είχαμε τη δύναμη να λέγαμε «έτσι θέλω να ζήσω τη ζωή μου, αυτές θέλω να είναι οι χαρές μου» και να το πετυχαίναμε.
Η ζωή, όμως, είναι ανατρεπτική και είναι αυτή που έρχεται να δικαιώσει ή να απορρίψει τις επιλογές μας. Είναι η ζωή αυτή που έρχεται να επιβεβαιώσει την όμορφη, αλλά και την αδύναμη ανθρώπινη πλευρά μας. Αυτήν την πλευρά που παρασύρεται, που ενθουσιάζεται, που αποφασίζει χωρίς να αναλογίζεται τις μακροπρόθεσμες συνέπειες, που επιλέγει με λάθος κριτήρια.
Κι έρχεται ο χρόνος, που κουβαλά πάνω στους ώμους του τη ζωή, να φέρει τη λύτρωση ή την κάθαρση των επιλογών μας. Να ακυρώσει ή να αγκαλιάσει τις στιγμές μας, τα όνειρά μας, τα πάθη μας. Αυτό μπορεί να είναι για καλό, μπορεί και όχι.
Είναι μεγάλη η απογοήτευση που νιώθει ο άνθρωπος όταν βλέπει τα κομμάτια από το παζλ της ζωής του να διαλύονται άναρχα.
Είναι δύσκολο να βλέπει να μη βρίσκουν αντίκρισμα οι προσπάθειές του, να χάνονται μέσα από τα χέρια του αυτά για τα οποία πάλεψε.
Είναι σκληρό να βλέπει να τον προδίδουν οι ίδιες του οι επιλογές.
Να κοιτά κατάματα την αδυναμία του να ελέγξει το λογικό μυαλό του.
Και το πιο σκληρό ανάμεσά τους, το να γνωρίζει πως ο χρόνος δε γυρίζει πίσω, πως τα χρόνια που έχασε πάντα θα τον στοιχειώνουν.
Αυτή είναι όμως η Ζωή. Ανατρεπτική, αλλά και όμορφη. Και γεμάτη με επιλογές.
Είναι στο χέρι του καθενός ποιες θα είναι οι δικές του, με τα δικά του κριτήρια και στο δικό του χρόνο. Με το δικό του μυαλό και τη δική του καρδιά.
Επιλογές που πάντα θα διεκδικούν αυτά που αγαπάμε, που ονειρευόμαστε, που φοβόμαστε., που λαχταρούμε.
Το μόνο που εύχεται κανείς είναι να έχει κάνει τις επιλογές εκείνες που θα τον δικαιώσουν μέσα στο χρόνο… για να έχει την (ψευδ)αίσθηση ότι είναι αυτός που κουμαντάρει τη ζωή σου…
Οι πράξεις μας είναι αυτές που καθορίζουν τις επιλογές της ζωής μας.
Επιλογές, εύκολες και δύσκολες, απλές και περίπλοκες, σωστές και λανθασμένες, λογικές και συναισθηματικές, όμορφες και δυσάρεστες.
Κάνουμε επιλογές για τις οποίες νιώθουμε περήφανοι και άλλες για τις οποίες μετανιώνουμε.
Αυτό συμβαίνει γιατί δυστυχώς δεν έχουμε μόνο εμείς την απόλυτη κυριαρχία πάνω τους. Υπάρχουν επιλογές στις οποίες εμπλέκονται άλλοι άνθρωποι και τις επηρεάζουν και επιλογές που γίνονται κάτω από την πίεση μιας συγκεκριμένης φάσης της ζωής μας.
Πόσο πιο απλή κι ανώδυνη θα ήταν η ανθρώπινη ζωή αν οι επιλογές μας καθορίζονταν αποκλειστικά από εμάς! Αν είχαμε τη δύναμη να λέγαμε «έτσι θέλω να ζήσω τη ζωή μου, αυτές θέλω να είναι οι χαρές μου» και να το πετυχαίναμε.
Η ζωή, όμως, είναι ανατρεπτική και είναι αυτή που έρχεται να δικαιώσει ή να απορρίψει τις επιλογές μας. Είναι η ζωή αυτή που έρχεται να επιβεβαιώσει την όμορφη, αλλά και την αδύναμη ανθρώπινη πλευρά μας. Αυτήν την πλευρά που παρασύρεται, που ενθουσιάζεται, που αποφασίζει χωρίς να αναλογίζεται τις μακροπρόθεσμες συνέπειες, που επιλέγει με λάθος κριτήρια.
Κι έρχεται ο χρόνος, που κουβαλά πάνω στους ώμους του τη ζωή, να φέρει τη λύτρωση ή την κάθαρση των επιλογών μας. Να ακυρώσει ή να αγκαλιάσει τις στιγμές μας, τα όνειρά μας, τα πάθη μας. Αυτό μπορεί να είναι για καλό, μπορεί και όχι.
Είναι μεγάλη η απογοήτευση που νιώθει ο άνθρωπος όταν βλέπει τα κομμάτια από το παζλ της ζωής του να διαλύονται άναρχα.
Είναι δύσκολο να βλέπει να μη βρίσκουν αντίκρισμα οι προσπάθειές του, να χάνονται μέσα από τα χέρια του αυτά για τα οποία πάλεψε.
Είναι σκληρό να βλέπει να τον προδίδουν οι ίδιες του οι επιλογές.
Να κοιτά κατάματα την αδυναμία του να ελέγξει το λογικό μυαλό του.
Και το πιο σκληρό ανάμεσά τους, το να γνωρίζει πως ο χρόνος δε γυρίζει πίσω, πως τα χρόνια που έχασε πάντα θα τον στοιχειώνουν.
Αυτή είναι όμως η Ζωή. Ανατρεπτική, αλλά και όμορφη. Και γεμάτη με επιλογές.
Είναι στο χέρι του καθενός ποιες θα είναι οι δικές του, με τα δικά του κριτήρια και στο δικό του χρόνο. Με το δικό του μυαλό και τη δική του καρδιά.
Επιλογές που πάντα θα διεκδικούν αυτά που αγαπάμε, που ονειρευόμαστε, που φοβόμαστε., που λαχταρούμε.
Το μόνο που εύχεται κανείς είναι να έχει κάνει τις επιλογές εκείνες που θα τον δικαιώσουν μέσα στο χρόνο… για να έχει την (ψευδ)αίσθηση ότι είναι αυτός που κουμαντάρει τη ζωή σου…
Γεωργία Ανδριώτου
ewoman
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.