Αληθινός πλούτος...

δε μπορείς να πουλήσεις άλλο το παραμυθάκι σου.

Καλοκαίρι. Ιούλιος μήνας, βράζει ο τόπος.

Εσύ όμως, πρέπει να δουλέψεις. Δε γεννήθηκες πλούσιος και περασμένα σαράντα πλέον, μπορείς να πεις πως έχεις πετύχει τους στόχους σου!
Αγωνίστηκες να πετύχεις τους στόχους σου. Πήγες κόντρα σχεδόν σε όλους..

Εκείνο το καυτό μεσημέρι, του Ιουλίου, κατευθύνεσαι προς το σπίτι σου. Ξεκίνησες με τη μηχανή νωρίς το πρωί, με τη δροσούλα για να μη σε προλάβει η ζέστη και μέχρι νωρίς το μεσημέρι και, κυρίως, πριν τη μεγάλη ζέστη, πρόλαβες και έβγαλες δουλειά.

Τώρα, ακολουθείς πιστά το τελετουργικό που εφαρμόζεις σχεδόν κάθε μέρα..

..κάθε εργάσιμη ημέρα!

Επιστροφή σπίτι, βάζεις μαγιό, παίρνεις τα σχετικά για παραλία, παίρνεις το αμάξι και πας θάλασσα!

Στο δρόμο, αναλογίζεσαι τη ζωή σου. Τη ζωή σου στο παρόν..

Ζεις σε ένα ωραίο σπίτι, έχεις ωραία πράγματα, μπορείς να βγαίνεις και να κυκλοφορείς συχνά, έχεις φίλους που σε νοιάζονται και τους νοιάζεσαι και όλα αυτά τα έχεις, έχοντας παράλληλα σε αφθονία αυτό που θεωρείς το κύριο συστατικό του πλούτου..

Έχεις χρόνο!
Έχεις χρόνο για να απολαύσεις όλα τα πάρα πάνω!

Μπορείς να λες, με μία δόση αυταρέσκειας (έτσι για τη γεύση), πως εσύ, σε αντίθεση με τους περισσότερους, δουλεύεις για να ζεις και δε ζεις για να δουλεύεις!

Τώρα είσαι μέσα στο κλιματιζόμενο αυτοκίνητο σου, στο δρόμο για την παραλία! Σε μισή ώρα, περίπου, θα βουτάς στη θάλασσα. Το απόγευμα, μόλις ο ήλιος αρχίσει να γέρνει, θα πάρεις το δρόμο της επιστροφής.
Βράδυ, ίσως μείνεις σπίτι, ίσως βγεις. Ποιος ξέρει;

Αυτές οι σκέψεις περνάνε από το μυαλό σου, όση ώρα οδηγείς..

Όμως, κάτι δεν πάει και τόσο καλά!
Αυτή η εικόνα που τόσο έντεχνα πλασάρεις στον εαυτό σου, δεν έχει την ιδανικότητα που θα ήθελες!

Κάτι λείπει από την εικόνα! Κάτι που θα την ολοκλήρωνε!
Ξέρεις τι λείπει! Αυτόματα κοιτάς στο κάθισμα του συνοδηγού..

..είναι όπως η αριστερή πλευρά του υπέρδιπλου ανατομικού σου στρώματος!

Είναι άδειο! Η σκέψη σου ταξιδεύει και σε άλλες αδειανές θέσεις του σπιτιού σου!
Την αδειανή θέση στην τραπεζαρία. Την αδειανή θέση στον τετραθέσιο καναπέ!..

Κυρίως δε, την αδειανή θέση που χάσκει σαν μαύρη τρύπα, στην αγκαλιά σου!

Είσαι μόνος!

Οι φίλοι σου, τα πράγματα που έχεις και ο ελεύθερος σου χρόνος, δεν μπορούν ούτε κατ’ ελάχιστο να γεμίσουν ούτε μία από τις πάρα πάνω άδειες θέσεις!

Οι περιστασιακές σχέσεις, πλέον δε σου λένε τίποτα! Ίσα, ίσα που μεγαλώνουν το κενό μέσα και γύρω σου!

Ο πλούτος σου, είναι μειωμένος!

Εντάξει! Σε παρηγορεί η σκέψη πως είσαι άρχοντας του δικού σου Βασιλείου. Δε δίνεις πουθενά λογαριασμό! Πας, έρχεσαι και δε δίνεις πουθενά αναφορά!..

..μήπως όμως θα…. ήθελες να δίνεις αναφορά;! Μήπως δε θα σε γέμιζε περισσότερο μία συμβίωση;!

Έστω και με τις μικρές της διαφωνίες και με όλα αυτά τα μικρά και όχι και τόσο μικρά προβλήματα που επιφέρει μία συμβίωση;..

Συμβίωση;! Μήπως καλύτερα Συνύπαρξη;!..

Δε θες συγκάτοικο φίλε! Σύντροφο θέλεις!

Σύντροφο, για να ζήσετε μαζί!
Σύντροφο για να μοιραστείτε την επιτυχία σου! Ακόμα και το ενδεχόμενο, μελλοντικό σου στραβοπάτημα και ίσως και αποτυχία!

Μία σύντροφο που θα τη νοιάζεσαι και θα σε νοιάζεται!
Που ίσως σου πιάσει χώρο στο στρώμα!
Ίσως, πάλι, μασήσει με ανοιχτό στόμα.

Που σίγουρα κάποια στιγμή, ή στιγμές, σε εκνευρίσει και την εκνευρίσεις!
Που θα σκεφτείς πόσο καλύτερα ήσουν μόνος..

Που αργότερα, μετά το καυγαδάκι, ή την καυγαδάρα, θα την πάρεις αγκαλιά και θα σου χαρίσει όλο τον πλούτο του κόσμου!..

Φτάνεις στην παραλία.

Τα γκομενάκια, σχεδόν ακροβολισμένα, κόβουν κίνηση και σχολιάζουν με σκανταλιάρικο ύφος τους διάφορους γκόμενους, μικρούς και μεγάλους, που είναι απλωμένοι στις ξαπλώστρες..
…νιώθεις το βλέμμα τους επάνω σου. Με την άκρη του ματιού σου τα βλέπεις να γέρνουν η μία στην άλλη και να σχολιάζουν. Η εικόνα του καλοβαλμένου, είναι καλός κράχτης, όπως και να το κάνουμε..

Μόνο που εσύ, πλέον, δε μπορείς να πουλήσεις άλλο το παραμυθάκι σου. Αν δε μπορείς να το πουλήσεις στον εαυτό σου, τότε έχεις πρόβλημα..

Τα μαζεύεις και φεύγεις.

Στο δρόμο της επιστροφής, ένα χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη σου. Ένα χαμόγελο ανακούφισης.

Όταν ένα ψέμα «σκάει», άλλοι θυμώνουν και το καλύπτουν με ένα άλλο ψέμα.

Υπάρχουν και οι άλλοι.

Αυτοί που ανακουφίζονται από την αποκάλυψη.

Αυτοί, έχουν την πραγματική ευκαιρία, να γίνουν αληθινά πλούσιοι...

eternalradio