Να πιστέψεις πως μπορείς ξανά να δώσεις και να πάρεις…
Χάνεσαι κι απόψε μέσα σε μνήμες που σε πάνε μακριά.
Η σκέψη ψάχνει να βρει γνώριμους ήχους, γεύσεις, μυρωδιές και σκιρτήματα.
Φωνές ανέμελες μέσα στη νύχτα… Φωνές που σιώπησαν… Φωνές δικές σου που ξεχάστηκαν.
Μια λάμψη έρχεται και στέκει επάνω σου. Μια λάμψη αλλόκοτη σε τυλίγει. Οι φωνές ολοένα και δυναμώνουν. Γίνονται γέλια…
Η καρδιά τις ακούει και τις χαιδεύει γλυκά. Η ελπίδα σου χαμογελάει. Η δίψα για ζωή λιώνει τη σιωπή και ξεχύνεται σα λάβα μέσα σου. Χαμογελάς και βγαίνεις έξω…
Η ζωή είναι εκεί έξω, το ξέρεις…
Γεμάτος ο ουρανός μ’ αστέρια. Άλλα μικρά, άλλα μεγάλα, άλλα αδύναμα άλλα φωτεινά. Το καθένα μοναδικό. Μοναδικό όπως οι άνθρωποι που πέρασαν από τη ζωή σου. Σαν αστέρια κι αυτοί με μια συγκεκριμένη λάμψη και μια συγκεκριμένη διάρκεια ζωής. Δε σε πονάνε πια. Το φεγγάρι στολίζει και πάλι τα μαλλιά σου. Κάτι αιωρείται στην ατμόσφαιρα απόψε… Κάτι διαφορετικό το νιώθεις.
Είσαι ο ίδιος υπέροχος άνθρωπος που ήσουν πάντα. Σε τρόμαξαν οι συμπληγάδες. Σε χτύπησαν με μανία. Ρήμαξαν το μέσα σου. Κόντεψαν να σ’ αφανίσουν αλλά τις πέρασες. Τα όνειρα στάθηκαν ακίνητα μα δε δείλιασαν. Δεν τα άφησες εσύ να δειλιάσουν. Με δυο σταγόνες δάκρυα μέθυσες τον πόνο και τον γλέντησες. Τραγούδησες τα δύσκολά σου και τα σεργιάνισες στα έρημα σοκάκια της μοναξιάς. Την παραμέλησες τη ζωή, μα δεν την ξέχασες.
Η ζωή είναι εκεί έξω, το ξέρεις…
Κερνάει κρασί γλυκό απόψε και σε προσκαλεί να πιείς στην υγειά της.
Να αναγεννηθείς μέσα από τα σκοτάδια σου.
Να δαμάσεις φόβους και ενοχές.
Να υποταχτείς στην άγνωστη μαγεία της.
Να πιστέψεις πως μπορείς ξανά να δώσεις και να πάρεις…
Να φυλακίσεις τη στιγμή, να νιώσεις….!!!
Να γίνεις ο ίδιος Φως..
Η ζωή είναι εκεί έξω, το ξέρεις πως σε περιμένει…!!!
Η σκέψη ψάχνει να βρει γνώριμους ήχους, γεύσεις, μυρωδιές και σκιρτήματα.
Φωνές ανέμελες μέσα στη νύχτα… Φωνές που σιώπησαν… Φωνές δικές σου που ξεχάστηκαν.
Μια λάμψη έρχεται και στέκει επάνω σου. Μια λάμψη αλλόκοτη σε τυλίγει. Οι φωνές ολοένα και δυναμώνουν. Γίνονται γέλια…
Η καρδιά τις ακούει και τις χαιδεύει γλυκά. Η ελπίδα σου χαμογελάει. Η δίψα για ζωή λιώνει τη σιωπή και ξεχύνεται σα λάβα μέσα σου. Χαμογελάς και βγαίνεις έξω…
Η ζωή είναι εκεί έξω, το ξέρεις…
Γεμάτος ο ουρανός μ’ αστέρια. Άλλα μικρά, άλλα μεγάλα, άλλα αδύναμα άλλα φωτεινά. Το καθένα μοναδικό. Μοναδικό όπως οι άνθρωποι που πέρασαν από τη ζωή σου. Σαν αστέρια κι αυτοί με μια συγκεκριμένη λάμψη και μια συγκεκριμένη διάρκεια ζωής. Δε σε πονάνε πια. Το φεγγάρι στολίζει και πάλι τα μαλλιά σου. Κάτι αιωρείται στην ατμόσφαιρα απόψε… Κάτι διαφορετικό το νιώθεις.
Είσαι ο ίδιος υπέροχος άνθρωπος που ήσουν πάντα. Σε τρόμαξαν οι συμπληγάδες. Σε χτύπησαν με μανία. Ρήμαξαν το μέσα σου. Κόντεψαν να σ’ αφανίσουν αλλά τις πέρασες. Τα όνειρα στάθηκαν ακίνητα μα δε δείλιασαν. Δεν τα άφησες εσύ να δειλιάσουν. Με δυο σταγόνες δάκρυα μέθυσες τον πόνο και τον γλέντησες. Τραγούδησες τα δύσκολά σου και τα σεργιάνισες στα έρημα σοκάκια της μοναξιάς. Την παραμέλησες τη ζωή, μα δεν την ξέχασες.
Η ζωή είναι εκεί έξω, το ξέρεις…
Κερνάει κρασί γλυκό απόψε και σε προσκαλεί να πιείς στην υγειά της.
Να αναγεννηθείς μέσα από τα σκοτάδια σου.
Να δαμάσεις φόβους και ενοχές.
Να υποταχτείς στην άγνωστη μαγεία της.
Να πιστέψεις πως μπορείς ξανά να δώσεις και να πάρεις…
Να φυλακίσεις τη στιγμή, να νιώσεις….!!!
Να γίνεις ο ίδιος Φως..
Η ζωή είναι εκεί έξω, το ξέρεις πως σε περιμένει…!!!
Σμαρώ Νότου
ewoman
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.