Άμβλωση: τι συνεπάγεται για τη γυναίκα

Έκτρωση ή κατά το επιστημονικότερο άμβλωση

Με ποιους τρόπους μπορεί μια γυναίκα να κάνει διακοπή της κύησης, τι κινδύνους εγκυμονεί και ποιες είναι οι μακροπρόθεσμες συνέπειες.

Επειδή η γνώση και η ενημέρωση είναι καθοριστικοί παράγοντες για τη σωστή λήψη αποφάσεων, είναι καλό οι έγκυες να γνωρίζουν όλες τις παραμέτρους της άμβλωσης προτού καταλήξουν σε μια απόφαση που μπορεί να επηρεάσει ριζικά τη ζωή τους στο μέλλον.

Πως γίνεται η διακοπή της κύησης:

• Με χειρουργική επέμβαση: με ειδικά εργαλεία προκαλούν διαστολή του τραχήλου της μήτρας και βγάζουν το έμβρυο κομματιάζοντάς το, με μηχάνημα αναρρόφησης ή με αιχμηρά ξέστρα. Μπορούν επίσης να το βγάλουν με μικρή καισαρική τομή.
• Με χάπια, που νεκρώνουν το έμβρυο και προκαλούν την αποβολή του. Αν δεν αποβληθεί ολόκληρο, τα υπόλοιπα κομμάτια θα πρέπει να αφαιρεθούν χειρουργικά.
• Με έγχυση άλατος στο αμνιακό υγρό, για να καεί ζωντανό και μετά να γεννηθεί νεκρό. Παλιότερα τον τρόπο αυτό τον χρησιμοποιούσαν συχνά.
• Με το χάπι της επόμενης μέρας. Το χάπι αυτό κάποιες φορές λειτουργεί αντισυλληπτικά. Άλλοτε δεν εμποδίζει τη σύλληψη, αλλά την εμφύτευση του εμβρύου στη μήτρα, αυξάνοντας τις πιθανότητες να προσκολληθεί στη σάλπιγγα (εξωμήτρια κύηση). Έτσι δρα και το ενδομήτριο σπείραμα (σπιράλ), που πολλοί θεωρούν απλώς αντισυλληπτικό.

Οι σωματικές επιπτώσεις της άμβλωσης

Οι γυναίκες που υποβάλλονται σε άμβλωση αντιμετωπίζουν τον ενδεχόμενο κίνδυνο των παρακάτω επιπτώσεων:

• Διάτρηση της μήτρας
• Ρήξη τραχήλου
• Αιμορραγία
• Θρόμβωση και εμβολή
• Επιπλοκές αναισθησίας
• Εμφάνιση προδρομικού πλακούντα
• Μελλοντική εξωμήτρια κύηση
• Ενδομητρίτιδα - Σαλπιγγίτιδα
• Ενδοτραχηλίτιδα
• Πυελική φλεγμονή
• Δευτεροπαθή αμηνόρροια ή στείρωση
• Ενδομήτριες συμφύσεις
• Ανεπάρκεια εσωτερικού τραχηλικού στομίου
• Αυξημένη περιγεννητική νοσηρότητα και θνησιμότητα
• Καθ΄έξιν αποβολές
• Πρώιμους και πρόωρους τοκετούς

Το «Μετα-εκτρωτικό Σύνδρομο»

Αν καθίσει κανείς σε ένα θάλαμο αναμονής χειρουργείου έκτρωσης θα δει στις αντιδράσεις των γυναικών σημάδια που μαρτυρούν τον βαθύ πόνο. Οι αντιδράσεις αυτές μοιράζονται ανάμεσα στο θυμό και τη θλίψη.

Έτσι, όπως αναφέρεται στη διεθνή βιβλιογραφία, κάποιες γυναίκες θα εκδηλώσουν άρνηση, (αμυντικός μηχανισμός που στηρίζεται στο συναίσθημα του θυμού), ενώ κάποιες άλλες θα εκδηλώσουν θλίψη.

Οι μεν γυναίκες με άρνηση θα λένε στον εαυτό τους «.. θα περάσει, δεν θα το σκέφτομαι, δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς..», οι δε γυναίκες με θλίψη λένε στο αγέννητο μωρό τους «.. η μαμά δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, εύχομαι να μπορούσε να κάνει αλλιώς, εύχομαι να μπορούσες να γεννηθείς..».

Η ώρα της έκτρωσης, σαν σημείο μηδέν, θα τραυματίσει τον εσωτερικό τους κόσμο και τα σημάδια του τραύματος θα είναι εμφανή στο σώμα, τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές τους. Σημάδια όμως, που δυστυχώς περνούν απαρατήρητα στους πολλούς (ιδιαίτερα τα ψυχικά), ακόμα και στις ίδιες που θα ψάξουν να βρουν άλλες αιτίες για αυτά, όπως κάνουν συνήθως τα άτομα με ενοχές που δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν.

Τα ψυχικά σημάδια της έκτρωσης είναι πιο πολύπλοκα και ακολουθούν δρομολόγια που θυμίζουν πένθος. Ενώ το αρχικό συναίσθημα είναι αυτό της ανακούφισης, δυστυχώς ακολουθείται από ένα «συναισθηματικό μούδιασμα» που είναι βασικό χαρακτηριστικό πένθους, το οποίο στις οκτώ εβδομάδες από την έκτρωση ακολουθείται από συμπτώματα διαταραχής ύπνου, διαστροφής, σεξουαλικής δυσλειτουργίας κ.α.

Πολλές από τις γυναίκες περνούν σε ένα δυσκολότερο στάδιο, που αναφέρουν συμπτώματα κατάθλιψης, όπως έλλειψη ενδιαφέροντος για ζωή, ατονία, βαθιά θλίψη, εκρήξεις θυμού και κλάματος χωρίς εμφανή εξωτερικό λόγο. Μερικές εκδηλώνουν και αυτοκτονικό ιδεασμό.

Όπως ποικίλλουν τα συμπτώματα του «μετεκτρωτικού συνδρόμου», ανάλογα με την οικογενειακή, ψυχολογική, ηλικιακή κατάσταση της γυναίκας, έτσι ακριβώς ποικίλλει και ο τρόπος έκφρασης και ο χρόνος εμφάνισής τους σε κάθε περίπτωση.

Οι κοινωνικές επιπτώσεις των αμβλώσεων

Οι κοινωνικές επιπτώσεις των αμβλώσεων σχετίζονται με τη σημασία τους ως κοινωνικού φαινομένου και ως βιώματος, τόσο σε επίπεδο μικρο-κλίμακας (όπως π.χ. πρόσωπα, κοινωνία, νόμος, περιφέρεια, κράτος, έθνος).

Μια περιεκτική αναφορά των επιπτώσεων στον κοινωνικό ιστό μιας χώρας σε μικρο-κλίμακα περιλαμβάνει, χωρίς να εξαντλείται, τα εξής:

• Ύπαρξη ανθρώπων με κάποια συμπλέγματα (γυναικών που υφίστανται την άμβλωση, ανδρών που συμπαρασύρουν, εξωθούν, και συμμετέχουν σε αυτήν, και ιατρών που την πραγματοποιούν), γεγονός που τους περιορίζει ή διαταράσσει τις σχέσεις με τον εαυτό τους- την συνείδησή τους-, με τους συνανθρώπους και ευρύτερα με την κοινωνία (θεσμός γάμου, εκκλησίας- κράτους),
• Επιβάρυνση– δια βίου- των υπολοίπων παιδιών της οικογένειας (που τους επέτρεψαν οι γονείς τους να γεννηθούν) με ένα αδιαφοροποίητο αίσθημα ενοχής (γιατί αυτά γεννήθηκαν), χωρίς να μπορούν να το εξηγήσουν, που ωστόσο είναι υπαρκτό και δεσμεύει μέρος του δυναμικού τους στην καθημερινή ζωή, στο σχολείο, στη δουλειά,
• Περιορισμένη δυνατότητα των γυναικών που έχουν υποστεί την άμβλωση, αλλά και των υπολοίπων φορέων και ατόμων που συμβάλλουν με οποιοδήποτε τρόπο σε αυτήν, για πλήρη, ουσιαστική και ενεργό συμμετοχή στην κοινωνική ζωή, χωρίς «κρατούμενα», (πικρίες, πιθανό φθόνο, αίσθημα αναξιότητας ή ανεπάρκειας, μαρασμό, κ.λ.π),

Σε επίπεδο μακρο-κλίμακας, κοινωνίες, όπως η ελληνική, που έχουν ήδη υψηλά ποσοστά αμβλώσεων που επιχορηγούνται μάλιστα από το κράτος, υφίστανται σημαντικές επιπτώσεις από τη διαδεδομένη αυτή πρακτική. Μερικές είναι ενδεικτικά:

• Η στέρηση του έθνους από τους νέους πολίτες του με αποτέλεσμα τη μείωση του πληθυσμού και τη γήρανσή του, με συνέπειες τόσο στη μείωση της συμβολής στον ασφαλιστικό τομέα, όσο και στον τομέα της άμυνας της χώρας.
• Η παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων για τη ζωή του πιο αδύναμου ανθρώπου: του εμβρύου,
• Η στέρηση του πληθυσμού από πολύτιμους οικονομικούς πόρους που αντί να διατίθενται για εκτρώσεις, θα μπορούσαν να προσφερθούν για την στήριξη της οικογένειας και της μητρότητας ειδικά.

flowmagazine