Πότε ένα παιδί είναι υπερκινητικό και όχι απλώς άτακτο;

0

τα βασικά στοιχεία που διαχωρίζουν την αταξία από την υπερκινητικότητα

Ποια είναι τα όρια της αταξίας και πότε μιλάμε για υπερκινητικότητα;

Πολλοί γονείς δε μπορούν να ξεχωρίσουν ένα άτακτο από ένα υπερκινητικό παιδί. Αυτό είναι φυσιολογικό, καθώς τα παιδιά στη νηπιακή ηλικία, συνηθίζουν να κινούνται συνεχώς και να θέλουν να τραβούν τη προσοχή.

Επιπλέον, τα αγόρια που αποτελούν τη μεγάλη πλειοψηφία στη διάγνωση της υπερκινητικότητας, είναι συνήθως από τη φύση τους πιο άτακτα. Ας δώσουμε ,λοιπόν, τα βασικά στοιχεία που διαχωρίζουν την αταξία από την υπερκινητικότητα:

Καταρχήν, ως υπερκινητικότητα ορίζουμε την έντονη κινητική δραστηριότητα η οποία δεν έχει κάποιο σκοπό. Δηλαδή, το παιδί κινείται (σηκώνεται από την καρέκλα, χοροπηδά κ.α. ), ακόμα και όταν δεν υπάρχει κάτι το οποίο να θέλει να κερδίσει από αυτό. Όχι μόνο αυτό, αλλά πολλές φορές η αδυναμία του να σταθεί ακίνητο και να συμμορφωθεί με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται, του επιφέρει αρνητικές συνέπειες.

Η παρατήρηση της συμπεριφοράς του παιδιού πρέπει να γίνει με πολλή προσοχή και πάντα με γνώμονα την ηλικία του παιδιού. Σε αυτό, σημαντικότατο ρόλο έχει η παρατήρηση των νηπιαγωγών και των δασκάλων του παιδιού.

3 βασικές διαφορές μεταξύ του άτακτου και του υπερκινητικού παιδιού:

Ένα άτακτο παιδί θα παραβλέψει συνειδητά τους κανόνες, ενώ ένα υπερκινητικό παιδί δε μπορεί πραγματικά να συμμορφωθεί. (π.χ. θα σηκωθεί από τη θέση του στο θρανίο ακόμα κι αν έχει τιμωρηθεί πολλές φορές για αυτό, γιατί απλά δε μπορεί να κάτσει ακίνητο πολλή ώρα).

Όταν ένα άτακτο παιδί βρίσκεται σε ένταση, πάντα έχει κάποιο σκοπό. Θέλει να δείξει τη δυσαρέσκειά του, θέλει να «τεστάρε黨τα όρια που του θέτετε κ.α.

Το υπερκινητικό παιδί είναι απείθαρχο σχεδόν σε όλα τα περιβάλλοντα (σχολείο, σπίτι, πάρτυ), χωρίς να θέλει να κερδίσει κάτι από αυτό.

Το απέιθαρχο απιδί θα σταματήσει αυτή τη συμπεριφορά, όταν επιτευχθεί ο όποιος σκοπός του. Αντίθετα, το υπερκινητικό παιδί βρίσκεται συνεχώς σε ένταση, στοιχείο ιδαίτερα ενοχλητικό για τους άλλους και απίστευτα κουραστικό για το ίδιο.

Όσο πιο γρήγορα καταλήξουμε σε διάγνωση της υπερκινητικότητας, τόσο πιο εύκολα θα αντιμετωπιστεί η κατάσταση και θα αποφευχθούν τα συμπεριφορικά προβλήματα που ακολουθούν αυτή τη διαταραχή και προέρχονται από τον άδικο στιγματισμό του παιδιού ως «κακό», «αγενές», «άτακτο» κ.α.

Faysbook
Ετικέτα:

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
* Οτι δημοσιεύουμε δεν σημαίνει ότι το υιοθετούμε.
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.

Τα Μπουλούκια

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Δημοσίευση σχολίου (0)
To Top