Ο Ανδρέας Παπανδρέου του 2012

Έγραψε ο Στάθης Ν. Παναγιωτόπουλος

Θα μπορούσα να μη γράψω τίποτε άλλο, να αφήσω τον τίτλο με τη φωτογραφία, τα λέει όλα.

Ωστόσο είμαι φλύαρος και θέλω να επεκταθώ.

Είμαι αρκετά μεγάλος ώστε να θυμάμαι πολύ καλά τη ρητορική του Ανδρέα Παπανδρέου και τον τρόπο με τον οποίον αναρριχήθηκε στην εξουσία το 1981.

Ως αντιπολίτευση, τσίριζε μαζί με το ΚΚΕ κατά της ΕΟΚ, και όταν έγινε κυβέρνηση, ανακάλυψε ότι είναι καλά τα φθηνά χρήματα της ΕΟΚ, οπότε σταμάτησε να τσιρίζει και τάχθηκε υπέρ της "Ευρώπης" (τα εισαγωγικά διότι αυτό το τεχνητό εξάμβλωμα δεν είναι Ευρώπη, είναι μια καταναγκαστική, αφύσικη ένωση καταδικασμένη σε αποτυχία από την πρώτη στιγμή, και η αποτυχία είναι πλέον πολύ κοντά).

Οπότε μαζί με Τσοβόλες, Κουτσόγιωργες, Τσοχατζόπουλους και αναρίθμητα λοιπά φυντάνια, έπεσε με τα μούτρα στο φαί, σπρώχνοντας και τους πολίτες (που δεν ήθελαν και πολλές παραινέσεις) στο πλιάτσικο των δανεικών. Κάπως έτσι, υπεραπλουστευμένα, φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.

"Υπάρχουν λεφτά", είπε ο γιός του.

Τα ίδια ακριβώς λέει και (απειλεί να) κάνει ο Τσίπρας. Πρώην ΚΝίτης, τσίριζε μέχρι πρόσφατα κατά της ΕΕ, τώρα λέει ότι δε θέλει να βγούμε από την ΕΕ (χαζός δεν είναι, είναι απλώς επικίνδυνος) και τάζει ανακούφιση και λεφτά σε έναν αποχαυνωμένο λαό που αυτά ακριβώς θέλει να ακούσει.

Αυτός είναι ο ορισμός του λαικισμού. Λες στο λαό ακριβώς αυτά που θέλουν να ακούσουν τα αυτιά του, χωρίς να δίνεις σημασία αν έχουν την παραμικρή ελπίδα να γίνουν πραγματικότητα, για να εξασφαλίσεις το προσδοκώμενο όφελος, που στην περίπτωση του Τσίπρα είναι η εξουσία.

Ολη η ρητορική περί "επαναδιαπραγμάτευσης" και "απαλλαγής" από το μνημόνιο είναι ολοφάνερα αφελής και/ ή ψεύτικη. Δεν υπάρχει καμμία περίπτωση να γίνει κάτι τέτοιο, και το διαβεβαιώνουν οι οικονομικές αρχές σε κάθε τόνο, χωρίς περιστροφές. "Ξεχάστε το", λένε όλοι, "όχι, θα το παλέψουμε", λέει ο Τσίπρας, γνωρίζοντας (αν δε γνωρίζει, τι να πω;...) ότι δε γίνεται.

Υπάρχουν ΜΟΝΟ δύο δρόμοι. Πλήρης συμμόρφωση και περαιτέρω εξαθλίωση, ή GRExit. Καμμία άλλη λύση. Και όποιος (κάνει πως) δεν το ξέρει, είναι ή χαζός ή ψεύτης.

Την ώρα που έγραφα αυτό το κομμάτι, με ρώτησαν δυο φίλοι τι γράφω, και τους είπα, επιγραμματικά. Τσίτωσαν και οι δύο, αν και έξυπνοι, σκεπτόμενοι άνθρωποι - "τι σου έκανε ο Τσίπρας;", ήταν η ερώτηση, και αμέσως μετά η κατηγορία, "είσαι με το Σαμαρά εσύ!"

Η αντίδραση αυτή εξηγεί τη δημοτικότητα του Τσίπρα. "Πέρασε" σ' ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας ως φρέσκια, ενδιαφέρουσα λύση, ως αλλαγή. Και δεν είναι πολύ παράξενο, μετά τα περιφερόμενα αποσυντιθέμενα πτώματα με ιστορικά επώνυμα που μας καταδυναστεύουν τόσο καιρό.

Ετσι ακριβώς είχε "περάσει" κι ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1981.

Μακάρι να πέφτω έξω. Μακάρι, αν κυβερνήσει ο Τσίπρας, να έχει τη γνώση και τη δύναμη και τη διάθεση να δώσει λύσεις και να μη σπρώξει τη χώρα μας βαθύτερα στο τέλμα. Αν γίνει έτσι, θα ζητήσω ταπεινά, ειλικρινά συγνώμη για τα γραφόμενά μου αυτά. Είναι, όμως, πολύ απίθανο.

Πηγή